BÜYÜCÜ KIZ (TAMAMLANDI)

55.Bölüm

Gerçekten içime sinen bir bölüm oldu diyebilirim :)

Yorumlarınız için teşekkürler. Bana çok yardımcı oluyorsunuzz :)

İYİ OKUMALAR...

Balth mı? Adı o muydu? Ruhların ikidebir de aklıma fısıldadığı o isim o muydu? Kız kardeşini kurtarmak isteyen bir adam mıydı sadece? 

Şatoya doğru gitmeye başlarken Balth'ın sadece kız kardeşini aramak isteyen bir adam olmayabileceğini düşündüm. Ruhlar onu bana söylemişti ve bir anlamı olması gerekiyordu. Balth kimdi? Ve benimle bildiklerimden başka ne ilgisi vardı?

Şatoya girip karşıma Klay'ın çıkmasıyla yerimde durdum. Sinirli ve alnındaki o çizgi ortaya çıkmıştı. Balth'la beni görmüş olma ihtimalini düşündüm.

"Amay ve o arkadaşın."dedi ve yutkundu. Konu düşündüklerimden tamamen farklıydı ve unuttuğum bir kapıya açılmıştı. Amay ve Usia. Onlar kaçmıştı ve şimdi fark edilmişlerdi de.

"Nereye gittiler?"dedi ama bunu nasıl anladığını bilmiyordum. Belki ikisi de farklı yerlere gitmişlerdi kim bilir? Birlikte kaçmalarını düşündürecek hiçbir şey yokken Klay sanki biliyordu.

"Bunu nereden biliyorsun?"dedim ama biraz inkâr etmeyi de aklımdan geçirmiştim. Ama Klay sinirinden dolayı her şeyi öğrenmiş gibiydi. Bir de inkâr edip Klay'la ters düşmek istemiyordum. Ondan ayrılmak istemiyordum. Usia ve Amay her şeyi kabul edip gitmişlerdi. Elbette ki Klay'ın peşine düşeceklerini biliyorlardı ve ben de bu yüzden inkâr etmemeyi tercih ettim. Usia artık hayatını seçmişti. Kaçarak yaşayacaktı. Ama ben bunu ona yaşatmayacaktım.

"Şövalyeler onları son zamanlarda hep beraber gördüklerini söylediler. Arkadaş sanıyorlarmış ama şimdi ikisi de ortalıklarda yok. Ve..."dedi sözünü keserek. Devam etmesi için beklerken Klay bana acımasız bir bakış attı. Bunu uzun zamandan beri de görmemiştim.

"O gece beni pencereye bakmamam için engelledin. Onlar olduğunu bildiğin için." Gözlerimi Klay'dan kaçırdım. Evet, her şeyin farkındaydı. Ve haklıydı da. O gece yatakta duyduğumuz at sesleri Usia ve Amay'ın atının sesi olmalıydı ve ben de yakalanmamaları için kendimi tehlikeye atarak Klay'ı durdurmuştum. Tam durdurmasam da onlara zaman kazandırmıştım.

"Beni başka bir şey için engellemeni isterdim."dedi ve kaşlarım kalkık anlamsız şekilde ona bakakaldım. Şaka mıydı bu?

"Bana kızmamış gibi konuşuyorsun."dememle ciddi ifadesine devam etti.

"Seni tanıyorum."

"Kralım."dedi Klay'ın arkasındaki muhafız bu sırada. Klay ve ben adama dönerken adam ise başını eğdi.

"Kaçakların yerlerini bulduk. Mağaraya benzer bir yer sanırım. Şövalyeler oraya gidiyor."

"Dikkat edin. Onları buraya canlı istiyorum."dedi Klay da ve muhafız başını tekrar eğip giderken hızla Klay'ın önüne geçtim. Usia ve Amay'ın yakalanma fikri telaşla dolmama sebep olmuştu. Klay bu kadar kolay yakalayacaktı ve şimdi de... Onları öldürecek miydi? Asla. Buna izin veremezdim.

"Onları yakaladığında öldüreceksin. Bunu yapma. Usia ve Amay benim için çok değerli Klay. Yapma."dedim yalvarır tonda. Klay bile şaşırmış şekilde bana baktı.

"Ne kadar değer verdiğin belli. Onlar için benim kurallarımı yıktın."

"Eğer yaşamaları için tekrar yıkmam gerekirse yaparım."dememle Klay sinirlenmeye başladı.