BÜYÜCÜ KIZ (TAMAMLANDI)

20.Bölüm

Klay'la şatoya girdik ve dışı kadar içi de gösterişli olan şatoya bir göz gezdirdim. Küçük olmasına rağmen içi kalabalıktı. Görevli bir sürü kişi vardı ve burada kimse yaşamıyorsa neden bu kadar dolu olduğu düşündüm.

"Burada biri yaşıyor mu?"dedim Klay'ı takip ederken. Klay duruşunu bozmadı ve önümden yürümeye devam etti.

"Kızı odaya yerleştirdiniz mi?"dedi gördüğü ilk görevliye. Beni umursamıyor olmasına alışmıştım ama cevap vermemesine değil.

"Evet, efendim."

"Neyi var? Anlayabildiniz mi?"

" Cadı olmadığını düşünüyoruz. Ama onlardan kaçmış olabilir." Onlardan kaçtığına göre güzel olmalıydı. O kadar konu varken bunu düşünmemde ayrı bir mesele.

"Yanına gidelim" dedi Klay ve görevli adamı takip etmeye başladı. Bense durduğum yere bekliyordum ve Klay ise beni hiç umursamıyordu.

"Klay!"diye bağırdım arkasından. Bu sırada bana döndü ve durdu.

"Ona odasını gösterin."dedi arkamdaki birine ve tekrar yürümeye başladı. Ne olmuştu yine? Yine neye kızmıştı?

Görevli bir kızın odamı göstermesiyle odaya girdim ve kapıyı hızla kapattım. Söylediği onca söz vardı ve yine beni umursamıyordu. Sonra bana değişkensin diyordu. Asıl kendine bakmalıydı.

Düşüncelerimden kurtulup odaya bir göz gezdirdim.

"Keşke zindana atsaydılar ya."dedim sinirle. Son derece pis bir yerdi ve nasıl yatacağımı bilmiyordum. Odamda dönüp dolaşırken dayanamadım ve odamdan çıktım. Klay'ın nerede olduğunu bile bilmiyordum ve nereye gittiğimi bile bilmeden yürürken açık bir kapı ve girip çıkan adamları gördüm. O odaya yürümeye başladım ve kapının önüne varır varmaz açık olan bölümden içeriye bakmaya çalıştım.

Gördüğüm şey ise Klay'ın yatakta yatan kıza gözlerini ayırmadan bakıyor olmasıydı. Karnıma ağrıların saplandığını hissettim bir an. Karnımı tuttum ama gözüm hala Klay'daydı. Kıza nasıl da bakıyordu öyle? Gözlerini kilitlemişti sanki. Ne yapacağımı bilemedim ve beni görmemesi için kapıdan çekildim. Odaya doğru tekrar giderken gerçekten kötü hissediyordum ve Klay'ın bu kızı bu kadar önemsemesi beni deli ediyordu. Kıza ne olup olmadığını bilmiyordum veya nasıl biri olduğunu ama şimdiden sinir olduğum kesindi.

Odama girip kapıyı kapattım ve pis olduğunu önemsemeden yatağa uzandım. Klay o kızı önceden tanıyor olabilir miydi? Birçok şey düşünüyordum ve bu da başımın ağrımasına neden oldu. Zar zor gözlerimi yumduğumda ise içimdeki kötü his baş gösterdi.

Uyandığımda ise sanki kâbus görmüş gibi bir hal vardı üzerimde. Bitkindim. Kalkıp yüzümü yıkadım ve üstümü değiştirdim. Odadan çıkıp Klay'ın yanına gitmeye başladığımda ise baş ağrım hala devam ediyordu.

"Kral nerede?"dedim elindeki bezleri taşıyan görevli bir kıza. Kız beni süzdü ve gülümseyerek eliyle birkaç adım ötedeki büyük kapıyı gösterdi. Oraya doğru yürümeye başladım hemen ve kapıyı açınca karşımda Klay ve kızı yemek yerken buldum.

Şaşkınlığım yüzüme vurmuş olacaktı ki ikisi de gözlerini bana diktiler. Klay bunu neden yapıyordu anlamıyordum.

"Biz de seni bekliyorduk Raya. Geç otur."dedi Klay kıza bakarak. Sakinliği korudum ve kızın karşısına oturdum.