Yeni bir güne ise hemen olayla başlamıştım. Kalkar kalkmaz Klay'ın beni yanına çağırttığı haberini aldım. Üstümü değiştirip büyük odaya ilerledim. Daha tam olarak uyanamamıştım bile. Ne aceleydi bu?
Büyük odanın önüne varır varmaz muhafız kapıyı açtı ve içeriye girdim.
Klay tahtında oturup ona yaklaşmamı izlerken ben de ne diyeceğini bekliyordum.
"Birkaç gün buradan uzaklaşman gerek."dedi aniden.
"Neden peki?"
"Şatoda cadılarla işbirliği yapanlar çıktı Raya. Güvende olmalısın." Şaka mıydı bu yoksa ben hala uyuyor muydum? Klay böyle bir durumda beni neden yanından uzaklaştırmayı tercih ediyordu?
"Sen..."
"Gelmeyeceğim. Burada işlerim var." Başımı sallayıp isteksizce kabullendim yine. Çok ani olan bu olay beni ürkütmeye sebep oldu. Yüzüm asık odadan çıkarken Klay'ın beni hep neden şatodan uzaklaştırıp durmayı adet edindiğini düşündüm. Cadıların bahane olmamasını umuyordum. Ya da başka bir şey varsa bunu da öğrenmeliydim.
Odama girip kapıyı kapatmamla baş görevli kadının açması bir oldu.
"Kral hazırlanmanız gerektiğini söylüyor. Yola çıkacağız efendim."
"Siz de mi geliyorsunuz?"
"Evet."dedi ve gülümseyerek kapıyı kapattı. Bu işte kesinlikle bir şey olmalıydı. Her şey çok aceleydi. Beni şatodan uzaklaştırması korkutuyordu. Hele o yanımda yokken daha da korkuyordum.
Gitmek istemediğimi düşündüm. Hep cadılardan korkarak yaşamak saçmaydı. Usia'nın büyükannesi gibi olmamalıydı sonum.
Bu sırada kapı vuruldu ve yavaşça açılmaya başladı. Usia'yı görür görmez istem dışı gülümsedim.
"İyi ki geldin."
"Yine nereye gidiyorsun sen? Atlar hazırlanmış."
"Klay gönderiyor. Cadılar yüzündenmiş. Gitmek istemiyorum."
"Güvenliğin için istiyordur."
"Onlardan korkarak yaşamak istemiyorum."
"Yani?"dedi meraklı gözlerle bakarak.
"Benim yerime senin gitmeni istiyorum."
"Ne?"
"Şatoda kalmalıyım Usia. Bu acele hayra alamet değil. Ne olacaksa bana burada olsun. Sen de birkaç gün sonra dönersin."
"Peki, krala gitmek istemiyorum desen?"demesine kalmadan farkına vardı ki dediği son derece mantıksızdı. Klay'ın istemediğini yapmak zordu.
"Bilmiyorum Raya."dedi biraz bekleyip. Ona yalvarır gözlerle baktım ve en sonunda gülümseyip kafasını salladı.
"Ya kral her şeyi anlarsa?"
"Anlamaz güven bana."dememle hemen işe koyulduk. Usia'ya bir elbisemi giydirdim ve saçları belli olmasın diye siyah bir pelerin takıp başını örttüm.
"Teşekkür ederim."dedim Usia'yı yollarken. Usia da gülümsedi ve odadan çıktı. Hemen pencereye koştum ve belli olmamaya çalışarak Usia'nın ata binişini izledim. Neyse ki sorun çıkmamıştı ve kimse Usia'yı fark etmemişti. Rahat bir nefes aldım ve şatodan uzaklaşmalarını izledikten sonra pencereden çekildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÜYÜCÜ KIZ (TAMAMLANDI)
FantasíaBen Klay. Babamı,kardeşimi taht uğruna öldüren,binlerce krallığı yıkan ve acımazsızlığımla diğer krallıklarda ün salmış ben şimdi tek bir kişi için korkuyorum.İşte böyle bir aşka sahip oldum.
