Dark Moon Sürüsü (boyxboy)

Bölüm 2 - He Is Mine!

Bölüm 2 - He Is Mine!

Diesel'in Bakış Açısı

Arabamdan inip kapıyı çarparak sürü evine girdim. Havadaki kahkahaları duyuyordum ve ne yazık ki insanların son zamanlarda meşgul olduklarının kokusunu alabiliyordum. Ama kimseye merhaba demekle vakit kaybetmedim, ofisimin yolunu tuttum.

Bir ay olmuştu. Eşimi aradığım lanet bir ay. Onu aramak için etrafta dolaşırken, sürüden sorumlu olarak betam Axel'i bırakmıştım. Ülkedeki her sürüyü gezmiştim ama eşim yoktu.

O bir rogue mıydı? Yoksa çoktan ölmüş müydü? Tanrım umarım ölmemişti. Sadece insan olmadığını ummak zorundaydım. Nadir olduğundan veya hoş karşılanmadığından bunu istemiyor değildim. Aslında sürü üyelerimin çoğunun insan eşleri vardı. Sadece onu sürülerin içinde bulamazsam, bu koca dünyada onu asla bulamayacak olmamdandı.

Ben yalnızken tüm arkadaşlarımı eşleri ile beraber olduğunu izlemek iğrenç bir şeydi. Her gün boş bir yatakta uyanmak çok kötüydü. Henüz 23 yaşındaydım ama evlenmeye hazırdım. Tüm partilerimi bir nedenden dolayı gençken yapmıştım. Çünkü 21'e bastığımda ve Alfa unvanını aldığımda işlerin ciddi olacağını biliyordum.

Kapımın çalındığını duydum, bu yüzden kim olduğunu sorgulamazsızın gelin diye bağırdım. Axel ve Jordan, üçüncü komutanım, gelip bana acıyarak baktılar. Bu bakıştan da nefret ediyordum.

"Arabanı dışarıda gördüm. Seni burada bulacağımızı düşündüm, zaten öğle yemeği zamanı Diesel gelip bizimle yemek ye." Axel gözlerime bakarak söyledi. Bunun bir meydan okuma olduğunu düşünmeden bakışlarını göğsüme indirdi.

"Öğle yemeği yiyip, eşimi bulamadığım halde senin eşinle sarmaş dolaş olmanı izleyecek halde değilim." Onları umursamadan bilgisayar ekranına döndüm.

"Aslında Diesel, sadece üçümüzün yemek yemesinden bahsediyorduk. O eski antika dükkanı satıldı ve bir kafeye dönüştü. Harika kahvaltı ve öğle yemekleri satıyor. Ayrıca sahibi kasabada yeni, bu yüzden kontrol etmek isteyeceğini düşündük." Jordan, Majestic'e taşınan herkesi kontrol ettiğimi biliyordu, bu yüzden bunu bana karşı kullanıyordu, akıllıca bir hareket.

"Ne zamandır burada ve neden bana söylemediniz?" Ayağa kalkıp arabamın anahtarlarını aldım.

"Yaklaşık 2 hafta önce geldi Alfa. Yolculuğunuzu bozmak istemedik, bu yüzden onu kendimiz kontrol ettik, Travis onun için çalışıyor ve biraz araştırma yaptı. Adı Skyler Bennett, 21 yaşında, İtalya'da doğup büyümüş. Bilmediğimiz bir yaşta New York'a taşınmış ve iki hafta önce NYU'dan işletme derecesi ile mezun olmuş." Arabama bindiğimizde Jordan anlattı.

"Yine de onu gördüm, adam bir tehdit değil. Dükkana ilk girdiğimde adam korkmuş görünüyordu. Ama bir süre sonra onu biraz gevşettim. Bir şeyden kaçıyor gibi görünüyor. ya da onu inciten birinden. Hatta kendi koruması bile var." Axel açıkladı.

Bu da önemliydi, neden bir korumaya ihtiyacı olması gerekiyordu ki? Kafenin önünde durdum ve gerçekten dolu olduğunu fark ettim. Pencereden Travis ve Camille'i görüyordum; sürü üyeleri, sipariş almak ve teslim etmek için koşuşturuyordu.

Arabadan inip kafeye girdik. Burası harika kokuyordu, kahve ve taze hamur işi gibi. Kokunun bir anlamı varsa, buranın neden bu kadar popüler ve dolu olduğunu biliyordum. Tezgaha doğru yürürken, başka bir sürü üyesi olan AJ'yi kasada çalışırken gördüm.

Beni gördüğünde gözleri fal taşı gibi açıldı. Çalıştığına şaşırmıştım, çocuk daha 14 yaşındaydı. Onu her gördüğümde bayılacakmış gibi görünüyordu.