Dark Moon Sürüsü (boyxboy)

Bölüm 4 - What Are You Going to Do, Sue Me?!

Bölüm 4 - What Are You Going to Do, Sue Me?!

Diesel'in Bakış açısı

İki kurdun yerde yuvarlanırken birbirlerine hırlamasını izledim. Bana bile çok kötü görünüyorlardı. Zaten iki kez savaşmışlardı ve ikisi de birer kez kazanmışlardı. Bu son dövüştü veikisi de kazanmak istiyorlardı

Kahverengi kurt Jason ve sarışın kurt Mickey'nin bitkin olduğunu söyleyebilirdim. Hareketleri hızla yavaşlıyordu. Nefesleri sıklaşmıştı ve bacakları titremeye başlamıştı. Onlara pes etmelerini söylemeye çalışmıştım ama maçı bitirmeye kararlıydılar. Yaklaşık bir saattir devam eden aynı maçı.

Bir yandan iyiydi bu. Bir savaşta kararlılıklarını ve dayanıklılıklarını gösterirdi. Öte yandan, kötüydü. Yapacak işlerim vardı ve burada bir saat daha duramazdım. Bu yavrular, tıpkı benim onları eğittiğim gibi acımasızlardı. Sadece 14 yaşındalardı ve sırf bu nedenle kendi yaş gruplarının en iyisiydiler.

Orada durup izlerken Jason'ın kanlı bir çimen parçasının üzerinde kaydığını ve düştüğünü gördüm. Mickey avantaj sağladı ve ona doğru hamle yaptı. Birkaç dakika boyunca birbirleriyle mücadele edip pençelediler. Jason bir şekilde Mickey'i ters çevirip çenesini boynuna dolamayı başardı. Ve Jason maçı kazanmıştı.

İkisi de arkasını döndü ve isterik bir şekilde gülmeye başladılar. Bu ikisi en iyi arkadaşlardı ve kavgalarından sonra asla kötü hissetmezlerdi. Cesur rakiplerine karşı sportmenlerdi. İkisi de ayağa kalktı ve parlak gülümsemelerle bana doğru yol geldiler.

"Peki ne düşünüyorsun, Alfa Diesel?" Cevabımı beklerken endişeli görünüyorlardı. Sanki o dövüş hakkında kötü bir şey söyleyebilirmişim gibi.

"İkiniz de harikaydınız çocuklar. Diğerlerine göre daha uzun süren bir dövüşte kararlılık ve dayanıklılık gösterdiniz. Ve çok savaşmış olsanız da aklınızla da savaştınız. Siz sadece saldırmadınız, doğru fırsatı beklediniz ve ortaya Harika bir maç çıktı ve ikinizle de gurur duyuyorum." Kir ve terle dolu saçlarını karıştırdım.

"Teşekkürler Alfa!" Güldüler ve çok ihtiyaç duyulan bandajlar için kliniğe koştular.

>Axel, Jordan, Carter ve Dom, hepinizin benimle beş dakika sonra ofisimde buluşmasını istiyorum. Tartışmamız gereken birkaç şey var. < Ofisime giderken zihin bağı kurdum.

>Evet Alfa! < Bağlantı tekrar kapatılmadan önce hepsi onayladı.

Toplantı masamın başına oturup bekledim. Burada işler hızla değişmeye başlamalıydı. Kapının çalınıp açılmasını duymadan önce fazla beklememe gerek kalmamıştı. Daha önce çağırdığım adamlar odaya girdi. Hepsi bu toplantının neyle ilgili olduğunu biliyorlardı, bu yüzden gereksiz gevezelik etmenin anlamı yoktu.

"Pekala çocuklar, sizi ne için çağırdığımı biliyorsunuz. Red Ridge Sürüsü'nün üyeleri durmaksızın sınırlarımızı geçiyorlar. Alfa'yı bu konuda uyardım ve umurunda değil gibi görünüyor. Hepiniz Jacob'ın nasıl davrandığını biliyorsunuz. beş yaşındaki oğlunun talihsiz ölümünden beri çok değişti." Hepsi son cümleme kafa sallayıp kaşlarını çattı.

"Sınırları geçmeye devam etmelerinin sebebinin çok fazla toprağımız olması olduğunu söyledi. Sürüyü güçlü tutmak için yeterli avları olmadığını söyledi. Bununla ne ilgisi olduğu benim için bir muamma. Yüzyıllardır aynı miktarda toprağa sahibiz ve bu hiçbir zaman sorun olmadı. Sadece umurunda değil. Devam ederse savaş çıkacak demektir."

Bunu söylediğimde hepsi gerildi. Ve neden kurt adamlar arasındaki savaşların asla iyi olmadığını anlıyordum. Hiç kimse pes etmediği için tam bir kan banyosuyla sonuçlanırdı. Bir Alfa'nın ölümüne kadar durulmazdı.