Bölüm 3 - Strange Reactions
Skyler'in Bakış açısı
Misafir odasına yürüdüm yatağa baktığımda birbirine sokulmuş iki küçük beden gördüm. Bu ikisi bütün gün kedi ve köpek gibi kavga edebilirlerdi ama gece olduğunda hep birbirlerine sarılarak uyurlardı. Burada oldukları için mutluydum. Bu gece ayrılacakları için üzgündüm.
Anneleri Alison, bir hafta boyunca benimle kalıp kalamayacaklarını sormak için aradığında, hemen kabul etmiş ve onları almaya gitmiştim. Bana yaptıklarından sonra babamın yanlarına yaklaşmasına asla izin vermezdim.
"River, Raine uyanın. Hazırlanmaya başlama zamanı; birazdan kafeye gitmemiz gerekiyor." Bir yastık alıp kafalarına vurdum.
"SKYE! Bana vurma. Bunun için çok erken." Raine bana nefretle baktı.
"RAINE! Cesur bir diva gibi davranmak için çok gençsin ama ben sana bir şey demiyorum görüyorsun." ters ters baktım. Tanrım bu küçük kızı seviyordum.
"Ama az önce söyledin." River uykulu ve kafası karışmış görünüyordu.
"Evet, mesele bu değil. Mesele şu ki kalkmanız gerekiyor yoksa sizi pijamalarınızla götürürüm."
Yataktan fırlamaları tıpkı düşündüğüm gibi olmuştu. Tanrım, her yere bir partiyr gider gibi giyinirlerdi. Henüz 6 yaşındalardı, kime bu kadar süsleniyorlardı?
Onlara kahvaltı hazırlamak için oturma odasından mutfağa geçtim. Zero kanepede horluyor ve ne yazık ki her yerinden de salyaları akıyordu. Sadece başımı sallayıp devam ettim. Yaban mersinli pankek için malzemeleri çıkararak pişirmeye başladım. Onları yıldızlara ve kalp şekillerine dönüştürdüm çünkü bunu yaptığımda çocuklar bayılıyordu.
Ben onları tabaklara koyarken ikisi de içeri girdi. Tabii ki ikisi de sebepsizce süslenmişlerdi. Bütün bu hafta boyunca kafeye girmek için fazla utangaç davranmışlardı. Benim ofisimde oyuncaklarla oynuyorlar ya da mutfakta yemek pişirmeye 'yardım ediyorlar'dı.
Zero koşarak odaya girdiğinde hepimiz kahvaltı yapmak için oturmuştuk, koku köpeğimi buraya çağırmıştı Böyle olacağını biliyordum ve kendimi hazırlamıştım. Yere bir tabak içinde iki krep koydum ve onu çabucak yuttu. Bitirdiğinde sadece arkasını döndü ve gitti. Çocuklar kıkırdadı ve birkaç dakika sonra yemeklerini bitirdiler.
Çocuklar ve Zero kamyonete bindikten sonra gitmek için hazırdık. Zero her gün yanıma geliyordu. İlk başta herkes büyüklüğü konusunda gergin olmuştu, ancak büyük ve pembe dilini dışarı çıkardığında hepsi onu sevmişti. Özellikle aileleriyle gelen çocuklar, onun dev vücudunu ovuşturmayı ve her tarafını yalamasını çok seviyorladır. Ebeveynler, çocuklarının her ne kadar köpek salyasıyla kaplı olmasından pek mutlu olmasalar da.
Kısa bir yolculuktan sonra kafeye ulaştık. Normalde geçen hafta yaptığım gibi yürürdüm ama ikizlerle yürümek bana kalp krizi geçirtirdi. Sürekli etrafta koşuşturup caddeye yakın olmanın tehlikeli olduğunu bir türlü anlamıyorlardı.
Öğle yemeğinden hemen önce geldiğimizden içerisi tıklım tıklım doluydu. Aşçı Archer, her sabah saat 6 civarında kafeyi açıyordu.Her zaman benden önce geliyordu. Bu yüzden kafeyi açmak için ben gelene kadar beklemesi yerine ona kafeyi açma izni vermiştim. O çok nazik yaşlı bir adamdı, tamam çok yaşlı değildi ama babamın yaşındaydı.
Dükkanın bu kadar çabuk ünlü olacağını hiç düşünmemiştim. Aniden insanlar akın etmeye başladığında daha üçüncü gündü. Talebin yoğun olmasından çok mutluydum ama arkada saklandığım için kendimden nefret ederdim. İçeri girer girmez panik basardı ve tüm o insanları görüüdüm, ofisime koşar ve kendimi içeri kilitlerdim.
![](https://img.wattpad.com/cover/311974619-288-k792252.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dark Moon Sürüsü (boyxboy)
WerewolfSkyler Bennett, geçmişinin musallat olduğu genç bir adamdır. Yirmi bir yaşında, yalnız biri ve bundan hoşlanıyor. On üç yaşındayken genç Skyler'a SAD (Sosyal Anksiyete Bozukluğu) teşhisi kondu. Diğer insanlarla nasıl baş edeceğini bilemediği için uy...