JAKE
"I heard someone saw him in the Philippines."
"Yeah, that's why I'm going," I sigh heavily and put the papers of evidence na nakita nga siya sa pilipinas.
"You need back up?" I looked at my cousin and shook my head.
Hindi naman siguro ako mahihirapan doon.
My father gave me a task, I have to go look for my twin brother who's been missing for 10 years.
Alam kong alam niya kung paano umuwi, kahit bata pa siya noong nawala alam kong maaalala niya kung nasaan ang bahay namin, we never change our address for him to come and look for us instead, and he's not that stupid.
Pero hindi ko naisip na papahirapan niya kami...
Ako.
Marahas muli akong napabuntong hininga.
I have to do this, I don't want to disappoint dad.
Mahirap ang manatili sa pinas lalo na at hindi ako sanay sa papumuhay nila rito.
I met an interesting girl but she annoys me for whatever reason, sino ba gustong titigan nang apat na oras, she doesn't do her schoolworks, Judgemental and straight to the point magsalita, walang pakialam sa paligid.
I didn't expect to see her riding a motorbike in an auto racing, she's fast and for whatever reason I feel uneasy watching her. Damn! she do looks cool but that's fcking dangerous. weren't she nervous at all?
Inalis ko sa isip ang babaeng yon at nagpatuloy sa misyon kasabay ng pag-aaral at sa paghahanap sa kapatid ko.
Alam kong sagabal ang pag aaral sa misyon pero kailangan ko pa rin iyon.
"Hoy jekjek pwede bang lumipat ka na? Istorbo ka sa tulog eh." Napalingon ako sa katabi ko nang magsalita ito.
jekjek?
"Edi wag kang matulog, hindi kapa maiistorbo."
"Mas lalo akong hindi maiistorbo kung wala ka rito."
"Miss, Instead of sleeping bakit hindi ka makinig at gagawin mo ang mga assignments mo."
Hindi siya nagsalita kaya tinignan ko siya at nakitang nakapikit na ulit ito.
mahina ako natawa at napailing na lang.
Days passed and I still couldn't find my brother, even his shadow were hidden well. I was so damn stressed out thinking of just giving up.
kung ayaw magpakita wag pilitin.
pero...
"Mukha kang depress alam mo yon?" she's arrogantly smirking at me.
"Mukha ka namang sabog, para kang mangkukulam sa itsura mo." Tinuro ko ang buhok niyang magulo pagkatapos niyang hubarin ang suot na helmet.
nakita ko ulit siya sa racing track isang araw pumunta ako para makibalita sa mga kasamahan at mga kakilalang nandoon, but still to no avail instead I saw her recieving another price for winning the race.
and here comes the uneasiness i felt everytime she's riding that damn bike.
"mukhang may problema tayo chong ah?"
'chong?'
I dont know kung iba lang ba talaga siya sa ibang babae pero hindi ko siya mabasa, hindi ko mabasa ang galaw niya, ang iniisip niya, lahat lahat sa kaniya hindi ko maintindihan, kahit pa subukan ko siyang intindihin.
like her giving me some weird nicknames, like how she acts differenly with other people.
sa araw araw na nakakasama at nakakatabi ko siya unti-unti ko rin siyang nakikilala,
"malapit na exam ah, nagreview ka ba?" narinig ko ang tanong ng isa niyang kaibigan sa kaniya.
"review? nakakain ba yon?"pinigilan ko ang sariling mainis nang marinig ang mayabang niyang sagot.
"ang dapat na tanong ay kailangan mo pa ba yon?"
hindi ko talaga maintindihan ang mga babaeng to, they're not like the girls in australia who are easy to read pero wala pa rin naman ako magagawa desisyon nila sa buhay yan at wala akong pakialam.
tinignan ko ang phone nang magvibrate iyon, it's dad.
tumayo ako at lumabas ng classroom para sagutin ang tawag.
"still no news?" bungad nito
"we have a lead but we still need to investigate thoroughly, I'm sorry Dad."narinig ko ang buntong hininga niya sa kabilang linya.
"As long as you find your brother, jake. We'll see you soon."tumango tango ako nang mamatay ang tawag napahilamos ako ng mukha at natulala na lang.
"I'll find him... as soon as posible!" bulong ko at akmang babalik na papasok sa classroom nang may nakabangga.
"ano ba yan mister! tumingin ka naman sa dinadaanan mo!"si Eli
'mister?'
"ano bang ginagawa mo dyan?"inis kong tanong
"at bakit? bawal na tumayo dito?"
"bakit ka naman tumatayo diyan?"
"sungit, may--- uhm favor lang akong hihingin sayo."sabi niya at umiwas ng tingin
"what?"
"alam kong pangit ang sulat kamay mo pero pwede bang manghiram ng notes?" nangunot ang noo ko nang makita ang malapad niyang ngisi.
I dont know how to react, should I be happy that she'd finally take school seriously? or should I be insulted because she 'once again' making fun of my handwriting?
I choose the latter instead.
"why would I? first of all you insulted my hand writing and second are you even taking your studies seriously?" I smirk after saying those words.
"fine! i will take everything seriouly pero sa isang kondisyon---"
"woah miss? ako ba dapat ang sumunod sa kondisyon mo?"
"malamang, ikaw ang may gustong seryosohin ko ang pag aaral eh, ayaw mo ba?" napatigtig ako sa kaniya, tumitig din ito sa mata ko na parang sobra sobra ang tiwala sa sarili at hindi siya aatras sa hamon.
i don't know what happened but I ended up agreeing with her. mas gugustuhin ko pang magseryoso siya sa pag aaral kesa ang makita siyang naka sakay sa motor bike.
"what's the condition?" I sigh heavily and give in after minutes of staring at each other.
i saw how her smirk turn into a wide smile, like she won another price in the contest.
"tutor me."
________________
@ash_aries
