"Picture! Everyone smile!"
Kanina pa kami nagiikot sa isla, unti-unti ng pumupula ang balat namin. We did so many activities kasama sina mama---mukhang napagod na sila kaya nagpahinga na muna sa dalampasigan.
Ang ganda ng isla. It's kinda familiar kaya sa tingin ko naka punta na ako rito but it's not triggering any memories.
"Wait Eli, kukunin ko lang ang sunscreen. Gosh tingin ko umiitim na ako! Magpahinga na nga muna tayo." Reklamo ni hannah natawa naman ako.
"Psh weak! Sige na mauna kana magpipicture lang ako doon."sabi ko at tinuro ang magandang rock formation na nasa dulo ng resort.
"You sure? Gosh hindi ko keri energy mo!" Natawa ulit ako at tumango.
"Babalik ako agad."
I took picture of the things I find attractive, especially the stalls where people come to buy souvenirs, ang gaganda ng mga gawa nila. It's a different type of product made of local material, such as shells and woods.
I bought bracelets for us, ibibigay ko mamaya sa kanila ni mama, I'm sure they'll like it.
I take more pictures around.
the fresh air, the relaxing sound of waves crashing against the shore. Ang sikat ng araw na tumatama sa balat ko, ang magandang tanawin... everything feel so nostalgic.
It's quite memorable...
I walk near the shore until the sea water reached my feet. I closed my eyes to feel the water, sun and air on my skin.
"Jake!"
I'm hearing voice...
Napahigpit ang hawak ko sa camera ng sumakit ang ulo ko but I didn't open my eyes hoping to see more... to hear more.
"Jake!"
It's me... that's my voice and I'm calling for someone.
But who?
I can see my smile... beside me.. there is someone beside me...
"Jake... mahal kita..."
The shock I felt made me out of breath making me open my eyes, my head hurt so much. Napaupo ako at napahawak sa ulo ko.
I look around hoping to see someone... someone I know... someone that I don't know but hoping to see... but who is he?
Tumayo ako, I calm myself down before walking back to where my family is. I don't want to worry them so I show no sign of hurting.
Tama namang pagbalik ko ay kakain na, They're talking about something pero hindi ko madala ang sariling sumali sa kanila dahil paulit ulit na pumapasok sa ulo ko ang nakita.
Who is he?
Was he someone that is very special to me? Bakit sa lahat ng alaalang nawawala sakin ay ang mga alaala kasama ko siya ang tanging mahalaga para sakin?
Bakit wala akong ibang maalala kundi siya?
Bakit hindi sinasabi nila mama ito sakin? Siya ba ang dahilan kung bakit ako nagka ganito?
Bakit? Paano?
Out of nowhere, I blurted something I shouldn't have.
"Who's Jake?"
Natigilan silang lahat sa paguusap ng hindi inaasahang lumabas iyon sa bibig ko. I didn't mean to say it out loud.
"Eli?"napatingin ako kay hannah ng tawagin niya ako.
"What is it, anak?" Si mama
"I want to know the truth. Who's jake?" Ayokong sayangin ang pagkakataon kong magtanong ngayong unti unting lumalabas ang alaala ko kasama ang lalaking iyon.
