"ရှောင်ရှောင်း..."
"ရှောင်ရှောင်း ဘယ်မှာလဲ....ရှောင်ရှောင်း.."
အပြင်ကပြန်ရောက်လာတဲ့ ရိပေါ် တစ်ယောက် ရှောင်ရှောင်းကို အိမ်တော်ထဲ
လှည့်ပတ်ရှာပေမဲ့ ဘယ်မှာမှရှာမတွေ့။ပြတင်းကနေ အိမ်တော်ဝန်းထဲလှမ်းမျှော်ကြည့်ပြန်တော့လည်း အရိပ်အယောင်တောင်မမြင်ရ။
ရှောင်ရှောင်း တိဗက်ကိုရောက်တာ အတော်လေးကြာနေပြီဆိုပေမဲ့ ဘယ်မှမသွားတတ်၊မလာတတ်သေး။တောင်တန်းတွေပေါတဲ့ဒေသမို့ စိတ်မချတာကြောင့် ရိပေါ်မပါဘဲ ဘယ်မှမလွှတ်ရဲတာ သူသာအသိဆုံးပါပဲ။ နောက်ပြီး စာမရီတွေနားတောင် နီးနီးကပ်ကပ်သွားဖို့ ခွင့်ပြုထားတာမဟုတ်ဘူးရယ်။
မကြာခင် ဆောင်းဦးရောက်တော့မှာမို့ ရိပေါ် စည်းဝေးပွဲသွားတုန်း ဘယ်ထွက်သွားတယ်မသိ။ ခါတိုင်းဆို ရိပေါ်အပြင်သွားတဲ့အခါ အိမ်တော်နဲ့အနီးဆုံး ဒင်္ဂါးပန်းခင်းဘက်လောက်သာသွားတတ်တာရယ်။ ရိပေါ်လည်း ခါးပေါ် လက်ထောက်လို့ လေပူတချို့မှုတ်ထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ စိတ်ကတော့ အတော်လေးကို စိုးထိတ်ပူပန်နေပြီပဲဖြစ်ပါတယ်။
ရိပေါ် ဖြစ်နိုင်ချေရှိမှာမျိုးကို တွေးတောနေရင်း ဖျတ်ခနဲသတိရလိုက်တာက ဝမ့်ချက်ခ်နဲ့ မာချော့။ရိပေါ် အပြင်မသွားခင် ရှောင်ရှောင်းကို စောင့်ရှောက်ပေးဖို့ ဒီနှစ်ယောက်ကိုမှာထားပေမဲ့ အခု သင်းတို့ပါ ပျောက်နေကြတာပဲ။
"အကြီးအကဲ..! "
ရိပေါ်အတွေးတောင်မဆုံးလိုက်။ ရုတ်တရက် ရှောင်ရှောင်းအသံစူးစူးကလေးက အိမ်တော်ဘေးဘက္ မြက်ခင်းထဲက ထွက်ပေါ်လို့လာတယ်။ ရိပေါ်လည်း ပြတင်းတံခါးအထိ တိုးကပ်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ရှောင်ရှောင်းက လက်ဝှေ့ယမ်းပြနေလေရဲ့။ အဝတ်အစားတွေကလည်း ရွှဲရွှဲစိုနေလို့ပါပဲ။ လက်တစ်ဖက်က ဖိနပ်ပါချွတ်ကိုင်ထားသေးတော့တာ။ယုန်သွားဖွေးဖွေးလေးတွေထင်းနေအောင် ရယ်ပြနေသူဘေးမှာတော့ ဝမ့်ချက်ခ်နဲ့ မာချော့။
"အကြီးအကဲ...ကျွန်တော်တို့ ငါးတွေရလာတယ်...ဒီမှာ..."
ဝမ့်ချက်ခ်လက်ထဲက ငါးသုံးလေးကောင်အတွဲလိုက်ကို လက်ညှိုးညွှန်ပြရင်းပြုံးပျော်နေတဲ့ ရှောင်ရှောင်းရယ်ပါ။ ရှောင်ရှောင်းက မြူးထူးနေပေမဲ့ ဝမ့်ချက်ခ်နဲ့ မာချော့ နှစ်ယောက်သားက ခေါင်းဖော်မလာကြတော့ဘူး။ သုံးယောက်စလုံးဟာ ရေစက်လက်နဲ့ဖြစ်ပြီး ရွှံတွေပါပေကျံလို့နေတယ်။
YOU ARE READING
Tales Of The Himalayas (Completed)
Fanfiction"စာမရီ ရေခြုံထားတာတောင္မှ သိပ္မနွေးသလိုပဲနော္..." "လာ...ဒီဘက်ကိုတိုး...ကျုပ္ကိုယ်ငွေ့နဲ့ ထွေးပေးမလို့..."
