"ေဟး...ထေတာ့ေလ"
ေလသံတိုးဖြဖြက ဝဲတဲဩရွေနသလိုပါပဲ။
ဒီအသံမ်ိဳးၾကားဖူးသလိုရိွေပမဲ့လတ္တေလာေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔မစဉ္းစားခ်င္ပါဘူး။ပါးျပင္ေပၚ လက္ၫွိုးတစ္ေခ်ာင္းနစ္ဝင္တို႔ထိလာသလို ခံစားခ်ကၼ်ိဳးရလိုက္ေပမဲ့လည္း ေရွာင္းက်န္႔ကေတာ့ ႏိုးဖို႔အစီအစဉၼရိွတာအမွန္။
နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ ဆက္အိပ္ခ်င္ေသးတာမို႔...။
"ထေတာ့ေလ...ခရီးထြက္ရအံုးမွာ..."
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔ပါးျပင္ကို လက္ၫွိုးလက္မသံုးရင္း ဖြဖြဆြဲဖ်စ္လို႔ႏိႈးလာတာမို႔ မ်က္လံုးကို မနည္းအားယူဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ အနီးကပ္ျမင္လိုက္ရတဲ့ လက္ဖ်ံေဖြးေဖြးေၾကာင့္ အႀကီးအကဲမွန္း သိလိုက္ရတယ္။
ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပဲ အႀကီးအကဲကေတာင္ လာႏိႈးေနရပါလားဆိုတဲ့အသိက ရုတ္ခ်ည္းဝင္ေရာက္လာတာမို႔ အိပ္ရာကေန ကမန္းကတန္းလူးလဲထလိုက္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ငံု႔မိုးၾကည့္ေနတဲ့အႀကီးအကဲရဲ့ နဖူးျပင္ေျပျပေနဲ႔ ေရွာင္းက်န္႔နဖူးကေလး ဝင္ေဆာင့္မိပါေတာ့တယ္။
"ခြပ္! "
"အ..! အိုက္ယား....! "
ခြပ္ခနဲျမည္သံနဲ႔အတူ ေရွာင္းက်န္႔ ခမ်ာ ပူထူပ်ာေဝသြားရတာမို႔ နဖူးေပၚ လက္ဖဝါးနဲ႔အုပ္ကိုင္ၿပီး ေအာ္ညည္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။မဟုတ္မွ အႀကီးအကဲက ၪီးထုပ္ေဆာင္းမထားတာမ်ားလား။
အေတြးနဲ႔အတူ အႀကီးအကဲဆီ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ စားပြဲေပၚက သားေမြးၪီးထုပ္မဟုတ္တဲ့ သားေမြးေခါင္းေဆာင္းကိုလွမ္းယူၿပီး မ်က္ႏွာမွာအပ္လို႔ တစ္ဖက္လွည့္
ေနတာေတြ့လိုက္ရပါတယ္။
ေရွာင္းက်န္႔မွာေတာ့ မ်က္ရည္ဝဲတဲ့အထိ
ကို ပူထူနာက်င္သြားရတာရယ္။ အႀကီးအကဲကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလိုမို႔ မ်က္ေစာင္းလက္လက္ေလး ထိုးဖို႔ျပင္တုန္းမွာပဲ နဖူးေပၚက ေရွာင္းက်န္႔လက္ဖဝါးငယ္ေလးက ဆြဲယူဖယ္ရွားခံလိုက္ရပါတယ္။ေနာက္ေတာ့ သားေမြးေခါင္းေဆာင္းရဲ့ေနြးျမမႈက အစားထိုးဝင္ေရာက္လို႔လာပါေတာ့တယ္။
တစ္ဖက္လွည့္ၿပီး အာေငြ့ေပးထားပံုရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္းကို အႀကီးအကဲက
ေရွာင္းက်န္႔ နဖူးေပၚ ဖြဖြအုပ္မိုးေပးလာ
တာပါပဲ။ ေရွာင္းက်န္႔လည္း ထင္မွတ္မထားတာမို႔ ရုတ္တရက္ ေၾကာင္အသြားရၿပီး အႀကီးအကဲကို မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ေငးၾကည့္မိသြားတယ္။ အႀကီးအကဲက ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္လြင့္တက္ေနေအာင္ၿပံဳးၿပီး ေလသံတိုးဖြဖြနဲ႔ေျပာလာတာက...
YOU ARE READING
Tales Of The Himalayas (Completed)
Fanfiction"စာမရီ ရေခြုံထားတာတောင္မှ သိပ္မနွေးသလိုပဲနော္..." "လာ...ဒီဘက်ကိုတိုး...ကျုပ္ကိုယ်ငွေ့နဲ့ ထွေးပေးမလို့..."
