"ေရွာင္ေရွာင္း..."
"ေရွာင္ေရွာင္း ဘယ္မွာလဲ....ေရွာင္ေရွာင္း.."
အျပင္ကျပန္ေရာက္လာတဲ့ ရိေပၚ တစ္ေယာက္ ေရွာင္ေရွာင္းကို အိမ္ေတာ္ထဲ
လွည့္ပတ္ရွာေပမဲ့ ဘယ္မွာမွရွာမေတြ့။ျပတင္းကေန အိမ္ေတာ္ဝန္းထဲလွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း အရိပ္အေယာင္ေတာင္မျမင္ရ။
ေရွာင္ေရွာင္း တိဗက္ကိုေရာက္တာ အေတာ္ေလးၾကာေနၿပီဆိုေပမဲ့ ဘယ္မွမသြားတတ္၊မလာတတ္ေသး။ေတာင္တန္းေတြေပါတဲ့ေဒသမို႔ စိတ္မခ်တာေၾကာင့္ ရိေပၚမပါဘဲ ဘယ္မွမလႊတ္ရဲတာ သူသာအသိဆံုးပါပဲ။ ေနာက္ၿပီး စာမရီေတြနားေတာင္ နီးနီးကပ္ကပ္သြားဖို႔ ခြင့္ျပဳထားတာမဟုတ္ဘူးရယ္။
မၾကာခင္ ေဆာင္းၪီးေရာက္ေတာ့မွာမို႔ ရိေပၚ စည္းေဝးပြဲသြားတုန္း ဘယ္ထြက္သြားတယ္မသိ။ ခါတိုင္းဆို ရိေပၚအျပင္သြားတဲ့အခါ အိမ္ေတာ္နဲ႔အနီးဆံုး ဒဂၤါးပန္းခင္းဘက္ေလာက္သာသြားတတ္တာရယ္။ ရိေပၚလည္း ခါးေပၚ လက္ေထာက္လို႔ ေလပူတခ်ိဳ႕မႈတ္ထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ စိတ္ကေတာ့ အေတာ္ေလးကို စိုးထိတ္ပူပန္ေနၿပီပဲျဖစ္ပါတယ္။
ရိေပၚ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရိွမွာမ်ိဳးကို ေတြးေတာေနရင္း ဖ်တ္ခနဲသတိရလိုက္တာက ဝမ့္ခ်က္ခ္နဲ႔ မာေခ်ာ့။ရိေပၚ အျပင္မသြားခင္ ေရွာင္ေရွာင္းကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ ဒီႏွစ္ေယာက္ကိုမွာထားေပမဲ့ အခု သင္းတို႔ပါ ေပ်ာက္ေနၾကတာပဲ။
"အႀကီးအကဲ..! "
ရိေပၚအေတြးေတာင္မဆံုးလိုက္။ ရုတ္တရက္ ေရွာင္ေရွာင္းအသံစူးစူးကေလးက အိမ္ေတာ္ေဘးဘက္ ျမက္ခင္းထဲက ထြက္ေပၚလို႔လာတယ္။ ရိေပၚလည္း ျပတင္းတံခါးအထိ တိုးကပ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ေရွာင္ေရွာင္းက လက္ေဝ႔ွယမ္းျပေနေလရဲ့။ အဝတ္အစားေတြကလည္း ရႊဲရႊဲစိုေနလို႔ပါပဲ။ လက္တစ္ဖက္က ဖိနပ္ပါခြၽတ္ကိုင္ထားေသးေတာ့တာ။ယုန္သြားေဖြးေဖြးေလးေတြထင္းေနေအာင္ ရယ္ျပေနသူေဘးမွာေတာ့ ဝမ့္ခ်က္ခ္နဲ႔ မာေခ်ာ့။
"အႀကီးအကဲ...ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငါးေတြရလာတယ္...ဒီမွာ..."
ဝမ့္ခ်က္ခ္လက္ထဲက ငါးသံုးေလးေကာင္အတြဲလိုက္ကို လက္ၫွိုးၫႊန္ျပရင္းၿပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ့ ေရွာင္ေရွာင္းရယ္ပါ။ ေရွာင္ေရွာင္းက ျမဴးထူးေနေပမဲ့ ဝမ့္ခ်က္ခ္နဲ႔ မာေခ်ာ့ ႏွစ္ေယာက္သားက ေခါင္းေဖာ္မလာၾကေတာ့ဘူး။ သံုးေယာက္စလံုးဟာ ေရစက္လက္နဲ႔ျဖစ္ၿပီး ရႊံေတြပါေပက်ံလို႔ေနတယ္။
YOU ARE READING
Tales Of The Himalayas (Completed)
Fanfiction"စာမရီ ရေခြုံထားတာတောင္မှ သိပ္မနွေးသလိုပဲနော္..." "လာ...ဒီဘက်ကိုတိုး...ကျုပ္ကိုယ်ငွေ့နဲ့ ထွေးပေးမလို့..."
