ညေနရဲ့ေရႊအိုေရာင္ေနျခည္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့က ေတာင္အထြတ္အဖ်ားဆီ ၪီးခိုက္လို႔ေနတယ္။ မၾကာခင္ေနဝင္ေတာ့မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ရိေပၚ ကုလားအုတ္ကို ခပ္သြက္သြက္ ေမာင္းႏွင္လိုက္တယ္။
ေတာင္ေပၚေျမသားလမ္းဟာ မညီမညာနဲ႔မို႔ ရင္ခြင္ထဲက အေကာင္ေပါက္ေလးက ဘယ္ညာယိမ္းလို႔ လူးလိမ့္ေနပါတယ္။
ရိေပၚလည္း ဇက္ႀကိဳးကို တင္းတင္းဆြဲလိုက္ရင္း လက္တစ္ဖက္က အေကာင္ေပါက္ေလးရဲ့ ခါးသြယ္သြယ္ကို သိမ္းေပြ့ထိန္းကိုင္လိုက္တဲ့အခါ ဆတ္ခနဲတုန္သြားၿပီး ရိေပၚဘက္ကို ေခါင္းေလးငဲ့လို႔ ၾကည့္လာရွာတယ္။
မ်က္ဝန္းသြယ္ေတြက ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ ထိခတ္လိုက္တဲ့အခါ လက္ခနဲလင္းတယ္။ အံ့ဩဟန္နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကေလးကို လွစ္ဟထားတာမို႔ ယုန္သြားေဖြးေဖြးေတြက ျပဴတစ္တစ္ေလးထြက္ေနေလရဲ့။
နီးကပ္လြန္းတဲ့အေျခအေနမို႔ ရိေပၚလည္း အေရ႔ွက လမ္းပန္းအေျခအေနကိုတစ္ခ်က္အကဲခတ္ၿပီးတာနဲ႔ ပါးျပင္ႏုႏုဆီ ဖ်တ္ခနဲေမႊးၾကဴပစ္လိုက္တယ္။ အေကာင္ေပါက္ေလးက မ်က္ဝန္းေတျြပဴးက်ယ္သြားၿပီးတာနဲ႔ အေရ႔ွကို ဆတ္ခနဲျပန္လွည့္သြားေတာ့တာပါပဲ။
ရိေပၚ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတစ္ဖက္ လြင့္တက္ေနေအာင္ၿပံဳးလိုက္ရင္း အေကာင္ေပါက္ေလးရဲ့ ခါးေပၚက လက္ေခ်ာင္းသြယ္ေတြဆီ ပိုလို႔ အားထည့္ေထြးဖက္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ခါးေလးတစ္ခ်က္တြန္႔သြားၿပီးတာနဲ႔ ၿငိမ္က်သြားေတာ့တာပါပဲ။
ကုလားအုတ္ရဲ့ ေရြ့လ်ားမႈအတိုင္း မလိုက္ပါေတာ့ဘဲ ဒီတိုင္း ေတာင့္ေတာင့္ကေလး တင္းထားေတာ့တာရယ္။
တရုတ္ျပည္ကို အလာခရီးမွာ ရပ္နားခဲ့တဲ့ခရီးစခန္းကေတာ့ အသင့္အတင့္က်ယ္ဝန္းတဲ့ဂူတစ္လံုးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရိေပၚတို႔အဖြဲ႔က အျမန္ႏွင္ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ ဂူဝဆီေရာက္တဲ့အခါ ေနလံုးဟာ ဝင္လုဆဲဆဲမို႔ အခ်ိန္မီကေလး ေရာက္တယ္ေျပာရမွာပဲ။ ဂူထဲကိုလွမ္းအကဲခတ္လိုက္တဲ့အခါ ႀကိဳတင္စုေဆာင္းထားခဲ့တဲ့ ထင္းတခ်ိဳ႕က ေျခရာလက္ရာမပ်က္ရိွေနတုန္းပါပဲ။မိုးခ်ဳပ္ၿပီမို႔ ထင္းရွာစရာမလိုေတာ့တာကလည္း အေတာ့္ကိုအဆင္ေျပရပါတယ္။
YOU ARE READING
Tales Of The Himalayas (Completed)
Fanfic"စာမရီ ရေခြုံထားတာတောင္မှ သိပ္မနွေးသလိုပဲနော္..." "လာ...ဒီဘက်ကိုတိုး...ကျုပ္ကိုယ်ငွေ့နဲ့ ထွေးပေးမလို့..."
