Ο συγκάτοικός μου

Chapter 17

-"Ελα Ζαυν... δεν εχω ορεξη... " για μια στιγμη νομιζα οτι το εννοουσε.... Βασικα μακαρι να το ενοουσε.... αλλα δεν τον πιστευω...

-" Δεν κανω πλακα... Αληθεια λεω.. " λεει και γελαω..

-'' Μη γελας και ελα να κατσουμε..'' με τραβαει απο το χερι... Τραβαει την καρεκλα μου για να κατσω και την πλησιαζει ξανα στο τραπεζι...

Δεν μπορω να σταματησω να κρυφογελαω, αλλα δεν παυει να χαμογελαει, ακομα και οταν καθεται απεναντι μου ..

-"Σταματα να γελας, νιώθω άβολα... " αποκαλυπτει και ηρεμω καπως...

-"Δηλαδη... δλδ θες να μου πεις χαχα οτι χαχ, ετοιμασες ολα αυτα χαχχα για εμενα..??? "

-"Ναι.. '' μουρμουριζει και κατευαζει το κεφαλι του γλυκα..

-"Και.. χαχαχα εβαλες και γραβατα..??? χαχαχ ''

-"Γαμωτο σταματα να γελας.... " θυμωνει και λιγη ωρα αργοτερα το κανω... σκουπιζω τα ματια μου και συνεχιζει..

-"Λοιπον.. που ειχαμε μεινει..??? " χαμογελαει παλι.. Αχχ Θεε μου.... θα τον αγκαλιασω....

-''Στο οτι εβαλες γραβατα.. " λεω και δειχνω προς το μερος του... Χαμηλωνει το κεφαλι του για να την δει, και με κοιτα

-" Εμαθα να την δενω.. " λεει χαρουμενα, και γελαω οταν βλεπω πως την εχει κανει απλα εναν κομπο, αλλα προσπαθω να μην του χαλασω την ευτυχια... Ειναι γλυκας.... Εχω πλεον ξεχασει τον λογο που ημουν θυμωμενη μαζι του το πρωι, και τον κοιταω παλι...

-" Και γιατι εκανες ολο αυτο..??? Το τραπεζι, τα φωτα, τη μουσικη.. ?? "

-" Λοιπον... ας πουμε απλα οτι θελω να σου ζητησω συγνωμη για χτες και σημερα το πρωι... " λεει γλυκα..

-" Ζαυν... αυτο ειναι σχεδον ρομαντικο δειπνο... αλλα πολυ γλυκο ταυτοχρονα.. " λεω και κοιταω το τραπεζι..

Τοση ωρα δεν ειχα καταλαβει οτι το μονο φαγητο που υπηρχε, ήταν πατατες τγανιτες, και λιγη κομμενη ντοματα στην ακρη του πιατου μας... Μα φυσικα.... Δεν ξερει να μαγειρευει... Οι πατατες τιγανητες ειναι το μονο που ξερει να κανει... αλλα μου φτανει που προσπαθησε....

Τουλαχιστον εχει ποτηρια με κρασι, το οποιο απ'οτι θυμαμαι το ειχε ζητησει απο την μητερα του να το φερει, αλλα ποτε δεν το ήπιε...

Χαμογελαω στην θεα μπροστα μου.... πατατες , ντοματα, και κρασι..!!! Αυτο θα ειναι κατι καινουριο..

-" Ο.τι πρεπει για εμας.. και δεν ειμαι γλυκος.. " απανταει στην παρατηρηση μου... Του χαμογελαω και κανει το ιδιο...

-" Λοιπόν... πως σου φαινονται..?? " αναφερεται στις πατατες, οταν τις δοκιμαζω...

-'' Πολυ νοστιμες.... " πραγματι ειναι μια χαρα.... Χαμογελαει περιφανα για τον εαυτο του...

-" Εισαι πολυ ομορφη σημερα.. " λεει γλυκα, και σχεδον πνιγομαι, αλλα ευτυχως δεν τον καταλαβαινει..

-" Με το φουτερ και το τζιν.... ναι... ειμαι μια κουκλα.. " τον ειρωνευομαι και χαμογελαει αμηχανα..

-"Οχι... αληθεια εισαι... παντα εισαι... " κοκκινιζει... Τι γλυκοος.. !!! :')

-" Ευχαριστω... " ειναι το μονο που μπορω να του πω.. Αν ηταν εδω η κοπελα του, θα της θυμιζα συνεχεια αυτο που ειπε μολις, μεχρι να χωριζε μαζι του, και να ηταν ξανα ελευθερος... Και ωραιος..

-" Λοιπον.. μου ειπε η Σαμ οτι χτες πηγες στο σπιτι της.. " ξεκιναω και κατσουφιαζει..

-" Ναι... τι σου ειπε ακριβως..?? " με κοιταει ξανα...

-" Οτι της ζητησες συγνωμη, και της ειπες να ερχεται εδω οποτε θελει... .Χαιρομαι γι'αυτο.. " χαμογελαω και κανει το ιδιο...

-"Μονο αυτο..??? " αγχονεται...

-" Και οτι φιλιθηκατε.. " κατσουφιαζω και εγω, και η καρδια μου σφιγγεται στην σκεψη και μονο..

-" Ναι.. ξερεις.... "

-"Ζαυν... δεν χρειαζεται να απολογεισαι.... δεν ειμαι η κοπελα σου... " σκεφτομαι.. Με κοιταει παλι σμιγγοντας τα φρυδια του....

-" Ελα εδω.. " λεει ψυθιριστα και με τραβαει πανω στα ποδια του... Τυλιγω τα χερια μου γυρω απο τον λαιμο του, και εκεινος γυρω απο την μεση μου..

-" Αντ... συγνωμη.... για ολα... "

-" ενταξει μωρε.... σιγα... κανεις λες και χρειαζεσαι την συγχωρεση μου για να ζησεις.. " λεω χαμογελωντας και με αγκαλιαζει....