Ο συγκάτοικός μου

01/12/2019

Αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την απήχηση που είχε η συγκεκριμένη ιστορία, για την υποστήρηξη και την αδυναμία που της δείχνετε, ακόμα και μετά απο τόσα χρόνια, πράγμα που δεν το φανταζόμουν ποτέ!

Επειδή βλέπω ότι ζητάτε ένα καλύτερο και ξεκάθαρο τέλος, και ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ οτι το τέλος που έδωσα δεν ήταν αυτό που άξιζε, θα ήθελα να απλά να σας ξεκαθαρίσω ότι:

1) Έχουν περάσει αρκετά χρόνια και θα ήταν άσκοπο να γράψω ένα τελευταίο κεφάλαιο τωρα, επομένως δεν θα το κάνω.

2) Όταν ξεκίνησα να την γράφω, -ίσως σας το έχω ξαναπεί-, δεν είχα ένα πλάνο στο κεφάλι μου, έγραφα ό,τι μου ερχόταν εκείνη την ωρα, και η συγκεκριμένη ιστορία ξεκίνησε ένα καλοκαιρινό μεσημέρι, για να περάσει η ώρα, σε μια ομάδα στο facebook (για όσους θυμούνται) όπου όλοι είχαν από ένα αρχείο και έγραφαν δικά τους fanfictions, οπότε έτσι ξεκίνησε και αυτη. Για να καταλάβετε πόσο πρόχειρη και μη δουλεμένη ήταν, τα 'κεφάλαια' ανέβαιναν στα σχόλια της πρώτης δημοσίευσης, ούτε καν σε ένα ολοκληρωμένο και αξιοπρεπές αρχείο, όπου τουλάχιστον θα υπήρχει ένα πρόχειρο σενάριο, πολύ γενικό. Η τροπή των πραγμάτων και η 'πλοκή' της, -ας μου επιτραπει η εκφραση για μια τοσο 'αυθόρμητη' ιστορια- ικανοποιούσαν τις επιθυμίες αλλα περισσοτερο τις εκπλήξεις των αναγνωστών στο facebook που εκείνη την ώρα δεν περίμεναν ότι θα αλλάξω το 'σεναριο'. Μετα απο αρκετό καιρό αποφάσισα να την ανεβάσω στο Wattpad με σκοπό να μην χαθεί, όσο και να μην την αγαπούσα όπως τις άλλες ιστορίες που προσπάθησα να γράψω, που κόπιασα, σε αντίθεση με τη συγκεκριμένη. Ήθελα δηλαδή να έχω τα έργα μου συγκετρωμένα μαζί στο ίδιο σάιτ, και δεν έκανα καμία αλλαγή από την αρχική της μορφή. Εξού και το ότι δεν φανταζόμουν ποτέ οτι θα είχε τέτοια απήχηση και ακόμα ξαφνιάζομαι όταν άνθρωποι ενθουσιάζονται και την αγαπούν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν χαίρομαι πάρα πολύ και δεν συγκινούμαι.

Επιστρέφω ξανά στο 1) και σας εξηγω ότι δεν έχει νόημα να γράψω ένα τέλος μετα από τόσο καιρό, αφού δεν θα ταιριάζει ούτε το ύφος με τον 14-15 χρονων εαυτό μου, και θα πειραχτεί η ''αυθεντεία'' της αρχικής μορφής της ιστορίας.

Παρόλ'αυτά, σας ευχαριστώ πολύ για την αφοσίωση και ελπίζω να είστε μαζί μου στις επόμενες που θα γράψω, και ελπίζω να είναι πολλες!