Chapter 34

4.8K 413 1
                                    

'Εχουν περάσει εννέα μέρες από τότε που έφυγε η μητέρα του Ζέιν και η Σαφ..Ο Ζέιν πλέον πηγαίνει τακτικά στα μαθήματα, και όταν τελειώνει συναντιόμαστε στη γνωστή καφετέρια, και πηγαίνουμε για φαγητό, συνήθως βρώμικο, και αργά το βράδυ επιστρέφουμε στο σπίτι..

Μιλώντας για σπίτι, συζητήσαμε με τον Ζέιν, και αποφασίσαμε να μετακομίσουμε σε ένα πιο μικρό, και πιο φτηνο, που να μας βολεύει, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ο χώρος μέσα..

Ο Ζέιν βρήκε ένα κοντά στο πανεπιστήμιο, και σήμερα θα πάμε να το δω, και να υπογράψουμε τα συμβόλαια..Εκείνος λέει πως είναι ωραιο, μικρό, και απλό, και πως θα με κάνει να το νιώσω σπίτι μου, όπως έκανε και εκείνον να νιώσει.. το ελπιζω..

Παρόλ'αυτα είμαι ενθουσιασμένη και μόνο στην ιδέα..!!! Θα συγκατοικήσουμε κανονικά..!!! Θα πηγαίνουμε μαζί για ψώνια, θα κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι, -όχι ότι τώρα δεν κοιμόμαστε-, θα αποφασίζουμε για το ποιός θα πληρώσει τους λογαριασμούς, και γενικά θα είμαστε ένα κανονικό ζευγάρι, που αποφάσισε να συγκατοικήσει..

Εκείνος είναι το ίδιο ενθουσιασμένος μ'εμένα, αλλά όμως αγχώνεται για το αν θα μου αρέσει..Μου είπε να περιμένω στην καφετέρια μέχρι που να φτάσει με το αυτοκίνητό του...

Δίπλα μου η Σαμ φλυαρεί όλη την ώρα, και μου λέει για το πόσο της αρέσει ο Χ άρρυ.. νομίζω..Για την ακρίβεια δεν την ακούω προσεκτικά, γιατί το μυαλό μου ταξιδεύει, και νιώθω άσχημα γι'αυτό..

Ξέρω οτι τελευταία έχουμε χωριστεί, και δεν είμαστε όπως παλιά, αλλά δεν μπορώ να μου λείπει.. Εκτός το ότι δεν ήταν ειλικρινής κάποιες φορες απέναντι μου, είμαστε φίλες από πάντα..!!

Παρόλ'αυτά πρέπει να μιλήσουμε για αυτό..!!! Πρέπει να το λύσουμε, και να ξαναείμαστε όπως παλιά..!!Δεν της έχω πει τίποτα ακόμα για την μετακόμιση, γιατί θέλω να είναι ολα έτοιμα, και μετα να της το πώ... το ίδιο θα κάνει και ο Ζέιν με τους φίλους του.

'' Σου'ρχεται.. '' η Σαμ δείχνει πίσω μου στο δρόμο το μαύρο αυτοκίνητό του το οποίο παρκέρνει δίπλα στο πεζοδρόμιο.Βγαίνει απο μέσα φορώντας τα υαλιά ηλίου του, και θαυμάζω το πόσο όμορφος μπορεί να είναι πάντα..

Χαμογελάω στην όψη του, και ξαναγυρνάω την προσοχή μου στη Σαμ, αλλά η αδρεναλίνη στο σώμα μου χτυπάει κόκκινο, καθως ανυπομονώ να φτάσει εδώ..

Και πράγματι αυτό δεν αργει να γίνει, όταν νιώΘω τη σκιά του ακριβώς πίσω μου, την ώρα που σκύβει και αφήνει ένα φιλί στο αριστερό μου μάγουλο..

'' Γειά σου Σαμ.. '' χαμογελάει και τραβάει την καρέκλα του δίπλα μου..

'' Είσαι έτοιμη..?? '' με ρωτάει..Γνέφω καταφατικά χαμογελώντας..

''Σαμ, θέλεις να σε πάμε κάπου..??? '' ρωτάει..Εκείνη του χαμογελάει -φιλικα- και αρνειται..

'' Ωαρία, πάμε τότε.. '' τρίβει τρυφερα την πλάτη μου και σηκώνεται..

'' Καλά να περάσετε.. '' Ως απάντηση της κλείνω απλα το μάτι μου παιχνιδιάρικα και απομακρυνόμαστε..

Μπαίνω στο αυτόκινητό του και ακολουθεί με τη σειρά του και εκείνος...

'' Λοιπόν.. δεν ξέρω αν θα σου αρέσει, αλλά νομίζω ότι θα το λατρέψεις..!!! Αλλά αν σου φανεί απαίσιο, μου το λες και ψάχνουμε για άλλο, πριν υπογράψουμε, γιατι αν δεν μου- ''

'' Ζέιν χαλάρωσε.. θα σου πω αν δεν μου αρέσει.. μη τρελαίνεσαι.. '' γελάω με το άγχος του, και και κοιτάει πριν χαμογελάσει..

'' Πάντως αν κάποιος μου έλεγε πριν από τη σχέση μας που θα πήγαινα αν έφευγα απο το διαμέρισμα μας, δεν θα έλεγα με τίποτα σε ένα άλλο σπίτι μαζί σου.. '' γελάω..

'' Και μετα αν ρωτούσαν εμένα, θα έλεγα όπου πας εσύ..!! '' απαντάει..

'' Ναι, για να μου κάνεις τη ζωη δύσκολη.. '' λέω και γελάει..

Λίγα λεπτά αργότερα σταματάει το αυτοκίνητό του κάτω από τριόροφη πολυκατοικία.

Εκεί μας περιμένει μια ψηλή, καστανή όμορφη κοπέλα με μερικά χαρτιά στα χέρια της..Το ντύσιμό της είναι εντελώς επαγγελματικό, και φοράει γυαλιά που της πάνε γάντι..Ήδη τη συμπαθώ..

[...]

''Λοιπόν, αυτό είναι το διαμέριμα... είναι λίγο μικρό, αλλά σίγουρα βολικό..!! Το μόνο που μένει είναι να μας πειτε αν σσας άρεσε για να υπογράψουμε τα συμβόλαια, ή αλλιώς αν θέλετε να σας δείξω κάποιο άλλο.. '' μας λέει η κοπέλα.

'' Χμ.. εσύ αποφασίζεις.. '' μουρμουρίζει ο Ζέιν δίπλα μου κοιτώντας με αγχωμένα..

'' Το λατρέυω.. '' του απαντάω και οι ώμοι του χαλαρώνουν καθώς χαμογελάει..

'' Αρα το παίρνουμε..??? ''

'' Ναι.. '' χαμογελάω και με φιλάει πεταχτά αγκαλιάζοντας με.

Η ψηλή κοπέλα κοιτάει αλλού αμήχανα, και στη συνέχεια ρυθμίζει τα χαρτιά της, και αρχίζουμε να υπογράφουμε ο ένας μετά τον άλλον...

[...]

'' Καλωσήρθες στο σπίτι μας, μωρό μου..'' πιάνει τη μέση μου και με κολλάει πάνω του.

'' Καλωσήρθαμε στο σπίτι μας.. '' απαντάω καθως ακουμπώ το κεφάλι μου στο στήθος του..

Ο συγκάτοικός μουWhere stories live. Discover now