Ο συγκάτοικός μου

Chapter 9

Δεν του δινω σημασια και συνεχιζω να προωχραω προς το δωματιο μου....

Ομως δεν ολοκληρωνω την διαδρομη μου οταν ο Ζαυν με σταματαει κρατωντας το χερι μου..

-"Αντ... τι επαθες..??? " ρωτα ανησυχος..

-"Τιποτα.. παρατα με.. "

-"Σε παρατησε ο φλω- " και αλλο χαστουκι για σημερα.... Δεν προκειται να τον αφησω να βριζει τον Τζέιμς χωρις λογο....

Τον εχω ανεχτει αρκετα ωστε να φτασω στα ορια μου... Εκεινος ακουμπαει με το χερι του το μαγουλο του και με κοιταζει σοκαρισμενος κι τοτε απο το δωματιο μου βγαινει ο Τείμς με την βαλιτσα του στα χερια του... Οχι τωρα... γιατι τωρα...????? Δεν επρεπε να ξαναδει τον Ζαυν μετα απ'οτι εγινε χτες...

-"Ρε Ζαυν γαμωτο.... δεν σου ειπα να περιμεν- " στο διαμερισμα μπαινει και η Σαμ... ΟΡΙΣΤΕ..??? Τι κανει εδω η Σαμ..???

-"Αα... συγνωμη... δεν ηξερα οτι ησουν εδω Τζέιμς... Αντι.???? Γιατι κλαις..???? " ρωταει περιεργη..

-"Σαμ τι κανεις εσυ εδω ..???" την ρωταει αγανακτισμενος ο Τζέιμς...

-" Ο Ζαυν μου ειπε να ερ- "

-" Γιατι δεν μπορει να ερχεται να δει την φιλη της..??? " την διακοπτει ο Ζαυν απαντωντας στον Τζέιμς ειρωνικα...

-"Ζαυν κοφτο.. " του λεω αυστηρα.... Αν πιαστουν στα χερια τωρα... δεν ξερω τι θα κανω... Μαλλον θα συμμαχισω με τον Τζέιμς...

-"Ο,τι θελω θα κανω... Δεν θα μου πεις εσυ... !!! -.-" απανταει θυμωμενος...

-"Σαμ.. παμε μεσα... " λεει και την τραβαει κυριολεκτικα απο το χερι... Τι εγινε μολις τωρα..?????

Αφου ο Τζέιμς εχει φυγει.. και υποσχεθηκαμε να τηλεφωνησουμε ο ενας στον αλλον..και να μεινουμε φιλοι.. τωρα καθομαι στον καναπε μας αλλα πλεον δεν κλαιω Εχω γινει αρκετα ευαισθητη τις τελευταιες μερες.. και δεν θελω να "ξεφτυλιστω" και αλλο μπροστα στον Ζαυν ....

Και τωρα που ειπα Ζαυν.. τι κανει τοση ωρα μεσα .. με την.. Σαμ.???

Μαλλον φανταζομαι ακρι-

Τις σκεψεις μου διακοπτει η πορτα του δωματιου του που ανοιγει και τον βλεπω να βγαινει εξω με την κολλητη μου γελωντας σαν ερωτευμενο ζευγαρακι... Ίου.. Δεν τους δινω σημασια και συνεχιζω να σκεφτομαι ολα αυτα που εγιναν σημερα...

Εκεινος ερχεται και πηδαει κυριολεκτικα στον καναπε διπλα μου χαμογελωντας... Το ιδιο κανει και η Σαμ.. αλλα εκεινη με αγκαλιαζει κι'ολας...

-"Ωω ελα Αντι... μην εισαι ετσι.... " λεει λυπημενα... Τοτε απλα την κοιταω, και δεν απανταω... Τι να της πω εξαλλυ.??

-"Θελετε να παραγγειλουμε πιτσα ??? " ρωταει εκεινη ξανα.. -"Ααχ. ναι... και ειχα μια πεινα.." λεει ο Ζαυν χαιδεύοντας την κοιλια του..

-"Πες τους να βαλου μεσα πιπερια ελιες μανιταρια... " λεει και γυρναω προς το μερος του με μια αηδιασμενη εκφραση... Ειπε ολα αυτα που συχαινομαι...

-"Εγω θα παρω σάντουιτς.. " τους λεω και σηκωνομαι απο τον καναπε..

-"Γιατι..???? Ωω ελα τωρα... ειμαστε μια παρεα... και οταν μια παρεα ειναι μαζι... τρωνε ολοι το ιδιο πραγμα... " Αν δεν σταματησει αυτη τη στιγμη ... θα κανω εμετο πανω του .. Το υποσχομαι...

-"Ισως.. αλλα τα μελη μιας παρεας ρωτανε και την γνωμη του αλλου... και δεν βαζουν στην πιτσα ελιες και πιπεριες... μπλιάχ.. "

-"Καλα... βαλε ο,τι θες... " τα παραταει χαμογελωντας μου...

Λοιπον.. αυτο ήταν εύκολο...

[...]

Αφου εχουμε ξεκινησει να τρωμε και προσπαθω να μην σκεφτομαι πια τοβ Τζέιμς και τον χωρισμο μας... αποφασιζω να μιλησω

-"Ζαυν..??? "

-"Μμμ" λεει με μπουκωμενο στομα...

-"Εσυ δεν θα εφευγες ..??"

-"Ναι... αλλα θα παω την Πέμπτη μονο... και θα γυρισω βραδυ... " λεει ευγενικα..

Ωραια θα περασουμε παλι...