GÜMÜŞ TAHT (+18) KİTAP OLDU!

Bölüm 23 - Burada Bitmeyecek

Okuduğunuz tarihi buraya yazın canlar. 🔥

1. Kitabın finaline adım adım! Geçiş bölümüydü diyebiliriz bu bölüme. Ama seveceğinize eminim. Keyifle okuyun canlarım. 😍

BÖLÜM 23 – BURADA BİTMEYECEK

HERA

Ertesi gün sabahın ilk ışıklarını hayatımı adadığım şehrin sahilinde karşıladım. Uzun zamandır, çok uzun zamandır sahilde yürüyüş yapmamıştım. Düşüncelerimi toparlamak istediğim ya da karman çorman hissettiğim zamanların sayısı çok azdı. Kısıtlıydı ve ihtiyaç duymadığım türden bir durumdu.

Şimdi ise kafamın içinde binlerce düşünce birbirine girmiş bir şekilde sahilde yürüyor, telefona gelen mesaj bakıyordum.

Bu işi çözmek için, Yulia'dan kurtulmak için yaptığım plandan henüz Martin'in bile haberi yokken en olmaması gereken kişinin haberi vardı. Hatta planın en önemli noktası oydu. Çünkü biliyordum ki onunla iletişime geçmemi ne Yulia ne Lucas ne de etrafımda beni tanıyan insanlar tahmin edebilirdi. Ve biliyordum ki o kimsenin beklemediği bir hamleydi. Başlı başına bir ters köşeydi.

Sessizce gülümseyip bakışlarımı Golden Gates'e çevirdim. Yıllarca bu köprüye bakarak hayaller kurmuş, bu şehrin bana ait olması için elimden geleni yapmıştım. Peki sonucu neydi?

Sonuç olarak bu şehre olmak istediğimden çok daha fazla, çok daha bir tutkuyla başka bir şeye sahip olmak istiyordum.

Bir adama.

Bir krala.

Yaşadığım aydınlanma ve gerçekçilik hissiyle birkaç adım geriledim. Kaşlarım istem dışı çatılırken damarlarımda akan kanın dürtüsüne güldüm.

Tanrıça Hera. Ona artık her yönümle benziyordum. Tutkusunu, aşkını, içinde toparladığı tüm fırtınayı artık tam anlamıyla taşıyordum.

Bana ait olan o adam için ölüme dahi meydan okuyordum.

Kader mi dersiniz ne dersiniz bilemiyorum ancak bugün geldiğim nokta her şeyden doğru hissettiriyordu. İçinde bulunduğumuz bu berbat duruma rağmen, Lucas'ın her şeyi öğrenince benden nefret edecek olmasına rağmen olanların hepsi doğru hissettiriyordu. Bir şekilde, olması gerekenden çok daha doğru.

Mesaja tekrar bakıp hızlı bir cevap yazdım.

-Yarın akşamüstü hazır ol. Ben her şeyi ayarladım. Tek yapman gereken planımıza sadık olmak. Bu telefonu şimdi imha edeceğim. Komik ama sana güveniyorum. Yarın görüşürüz.

Kullan at telefonu tam da adına yakışır bir şekilde önce botlarımla ezdim sonrasında denize fırlattım. Yulia'ya göre ondan bağımsız geçirdiğim son saatlerdi. Aslında bakarsanız bir iki gün öncesine kadar gerçekten öyle olabilirdi. Fakat onu uyarmıştım. Beni hafife almaması gerektiğine dair uyarmıştım.

Yazık.

Ölümü çabuk olacaktı.

Birkaç saat sonra Yulia ile kararlaştırdığımız buluşma noktasına gelmiştim. Küçük bir caddede, bir butik kafede karar kılmıştı. Ne çok dikkat çeken ne de çok sönük olan yerlerdendi kısacası.

Karşımda oturmuş espressosundan yudumlarken dikkatli gözlerle beni izliyordu. Taktığım maskeden daima şüphelenecekti, bunu biliyordum ancak o da elindeki kozlara güveniyordu. Bana karşı kullanabileceği onca şeye güveniyordu. Güzel, böylece ne yaptığımdan haberi dahi yoktu.