*Karanlık Romantizm (FANTASTİK DEĞİL)
*Enemies to Lovers
*Ortak düşmana karşı birlik olma
*Güçlü kadın karakter
*Ters köşeler
*Yetişkin İçerik
Hera ve Lucas'ın yolları kesiştiğinde ikisinin de düşündüğü tek şey aralarındaki soğuk savaştı. Biri diğer...
Selamlar! Ben geldim! Size hızlı, ateşli ve hareketli bir geçiş bölümü getirdim. Uzun bir süre sonra dönmüş olmak gerçekten güzel. Her vakit bulduğumda size bölüm getireceğim.
+18 bir bölüm olduğunu belirteyim öncelikle.
*200 OY SINIRIMIZI HATIRLATALIM!!!*
Ayrıca lütfen yorumlarınızı da esirgemeyin, destekleriniz çok kıymetli.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İKİNCİ KİTAP: BÖLÜM 4
YANLIŞ ZAMAN DOĞRU İNSAN
HERA
Lucas'ın sıcak nefesi ensemi okşadı. Bir eli hala klitorisimle oynarken diğerini öne doğru uzatıp suyu açtı. Ilık su alev alan tenimi serinletirken bedenini sırtıma bastırdı. Sert aletinin kıçıma yaptığı baskıyla daha çok ıslandım.
"Yavaş olmak istiyorum. Yavaş olmam gerektiğini, hâlâ incinebileceğini biliyorum fakat kendimi nasıl tutacağımı bilmiyorum."
Az önceki hırçınlığı bir anda dinmişti, şimdi kendisiyle savaştığını hissedebiliyordum. Duş demirine bağlı ellerimden güç alarak kendimi ona doğru iyice bastırdım. Aleti kalçamın arasına girdiğine hırlayarak bir parmağını içim itti.
"Yavaş olmanı, durmanı istemiyorum. Şu an olmaz, Sarışın."
Başını boynuma doğru eğip tenimi yalarken dudaklarına bir gülümseme yerleştiğini hissettim. "Bu ara bana pek fazla Sarışın demiyordun. Bu hoşuma gitti." İçimdeki parmağına bir tanesi daha eşlik etti. İki parmağını da hızla içime sokup çıkarıyordu. Ve kahretsin ki çok iyi hissettiriyordu...
İnleyerek dişlerimi sıktım. "Konuşup her şeyi mahvetmeden önce devam etsen iyi edersin. Çünkü burada yaşanan burada kalacak. Seni affetmedim. Affedebileceğimden de emin değilim. Benden alabileceğin tek şey bu."
Bunu söylediğim anda durdu.
Sırtıma baskı yapan bedeni gerilirken elini içimden çekti ve bir adım geriye doğru gittiğini hissettim.
"Beni affedebileceğinden emin değilsin," dedi. Sesi buz gibiydi, bunun iyiye işaret olmadığını biliyordum.
"Evet."
"Ve bana verebileceğin tek şey bu, doğru mu anlıyorum."
Ses tonu şimdi incinmişlikle doluydu. İçten içe güldüm. İncinen bendim. Birçok açıdan değişen, sevdiği adam için dünyayı yakmaya hazırken onun tarafından terk edilen bendim. Kişiliğimin en derin parçaları hâlâ benimle olsa da onun için bambaşka biri olan bendim.
