"7 MONTHS, I'VE NEVER BEEN MARRIED" (SPG)

Chapter 54

(LOVELY POV)

One week na lang ang natira sapagkat ganoon parin si Fadz sa akin walang pinagbago. Sa loob ba ng maraming taon na kasama ko siya sa condo ni minsan ba hindi nahulog yung loob niya sa akin? Ni minsan ba hindi niya ako minahal? Ang dami mga tanong ang bumagabag sa aking isipan. Everytime papasok ako sa klase ay hatid sundo ako ni Troy. Si Fadz naman ay hatid sundo niya si Sam kahit may sariling driver naman ito. Napapansin kong palagi na lang ako nahihilo gayung maaga naman ako natutulog at hindi na ako nagpupuyat.

"Are you okay? You look pale." seryoso tanong ni Troy na ngayon nasa tapat na kami ng condo. Nakatingin ito sa akin habang I unbuckled the setbelt.

"Pagod lang siguro ako Troy."

"Then, take a rest okay?" Nag-alala parin ito.

"Troy salamat muli. Hindi ko alam kung paano kita mababayaran sa lahat ng nagawa mo sa akin."

"Balita ko ayun kay Swen mahusay ka raw magluto?" tugon nito.

"Naku talaga itong si Swen kahit kailan hindi talaga kaya itikom ang bibig." I bite my lips.

"Then, lutuan mo na lang ako ng isang masarap na ulam. My favorite are beefsteak with broccoli and white onion, home-made chow pan and duplings." Tugon nito in a charming way.

"Sure! Bukas na bukas lulutoan kita at dadalhin ko sa school." Lumabas na ako sa kanyang kotse bago ito sumagot.

"Asahan ko iyan Lovey!" Nakangiti ito.

"Your wish is my command!" Nakangisi kong sagot. Humahalakhak si Troy sa sinabi ko.

"Oh s'ya papasok na ako sa loob. Ingat ka sa pagmamaneho" bilin ko sa kanya. Nagsalute lang si Troy habang nakangiti at saka nilisan ang harapan ng condo.

Pagkapasok ko sa loob ay agad ako nagpalit ng pambahay na damit at lumabas mula sa aking silid at pumasok sa loob ng kusina upang maghanda ng haponan. Mga ilang sandali pa ay siya ding pagdating ni Fadz at ito ay isang malaking himala. Nabigla ako ng hinalikan niya ako sa pisngi, hindi naman niya ito ginagawa simula ng maikasal kami. May sakit ba siya? Dali-dali itong umakyat sa itaas kung saan ang kanyang silid. Ano kaya ang nakain ng mokong 'to? Hindi kaya nabagok ulo nito?
Mga isang oras ang nagdaan tapos na ako magluto. Nakahanda na sa hapag ang niluto kong adobo na manok at Ma Po tofu (麻婆豆腐 Mápó dòufǔ ‘Pockmarked Granny beancurd’) is one of the most famous dishes in Chuan Cuisine (Sichuan food) with a history of more than 100 years. It consists of beancurd along with some minced meat (pork or beef) in a spicy sauce. Pero ang sa akin hindi na ako naglagay ng spicy sauce hindi kumakain ng maanghang si Fadz. The sauce is made from fermented black beans and chili paste (douban/douchi).
Tinawag kuna si Fadz upang sabay kami maghapunan. Bumaba naman ito at nakasuot na ng pambahay. Bago paman kami kumain ay nagdasal muna kami at pagkatapos ay sinimulan naming kumain. "Na miss ko ang mga luto mo." Biglaang pag-usal nito na hindi makatingin ng deretsahan sa aking mga mata. Kinagat nito ang adobong paa ng manok at saka sinubo. Parang ayaw niyang makatitig sa akin kasi nakayuko lang ito. Ang mga luto ko lang pala ang namiss niya hindi ako sakit naman. Ano pa ba ang aasahan ko na hindi nga ako mahal ang mamiss pa kaya niya?

"Okay ka lang? May probablema ba?"

"Yes! Pagkatapos nating kumain labas tayong dalawa." Aniya at sumubo ng kanin.

"Saan naman tayo pupunta?"

"Kahit saan gusto mo." Aniya na nakatingin sa aking mga mata. Mga mata nitong nangungusap na hindi ko man lang mabasa kung ano ang ibig nito ipahiwatig. Tumango lang ako bilang pagsagot sa kanya. Saka muli tinuon ang pansin sa pagkain. Pagkatapos namin kumain siya pa ang nag-insist na maghugas ng mga pinagkainan naming dalawa. Nakapagtataka ang mga kinikilos nito ngayong gabi. Siguro nga nabagok ulo nito kaya ganito si Fadz.