AYBER/ İÇİMİZDE KALANLAR

PART 4: SENİ KENDİME SAKLADIM

Selamm. 'Seni Kendime Sakladım' kurgusunun son partı ile karşınızdayım. Uzun bir bölüm oldu. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn. İyi okumalarrr:))

Ben de bu bölümü ruyyyiiii ve ahsenyilmaz1912 ithaf ediyorum:')

Berk elini ensesine bastırıp gözünü sımsıkı kapatıp kendine gelmeye çalıştı. Tolga'dan aldığı sert darbe onu çok zorluyordu, gözleri kapanmak istiyor, başı dönüyordu; bırakın koşmayı ayakta bile dengesini sağlayamıyordu.

Berk gözü kapalı dört beş saniye durduktan sonra kendini toparlaması gerektiğini hatırlattı kendine. Çünkü Aybike tehlikede olabilirdi, ortada gerçek bir silah vardı ne olursa olsun.

Gözünü birden açıp kafasına birkaç kere sertçe vurdu. Bir an önce kendine gelip var gücüyle koşup Aybike'ye yetişmeliydi. Kızı yeni bulmuşken kaybetmeyecekti, Aybike zarar görmeyecekti.

Aybike ise ne kendini ne de Berk'i düşünebiliyor, duyabiliyordu. Tek düşündüğü kimse zarar görmeden gerçeği haber vermekti. Rol icabı silah Ömer'in elindeydi, karşı taraf yaralandığı gibi buna Ömer sebep olmuştu ve belki de ceza yiyecekti.

Ömer onun için sadece bir kuzen değildi, onu Oğulcan'dan ayırmazdı. İkisinin arasında hep farklı bir bağ vardı onun için şu anda tek odağı onu kurtarmaktı kuzeninin hayatı zaten zordu.

Bu sırada tiyatro çoktan başlamıştı. Arkadaşları her ne kadar Berk ve Aybike'yi bulup sonradan başlamalarını hocaya rica etseler de hoca kesin bir dille o kadar izleyiciyi bekletemeyeceklerini söylediği için mecburen oyuna başlamışlardı.

Aybike sonunda nefes nefese gösteri salonuna girdiğinde gözleri direk sahneyi bulmuştu. Korktuğu olmuş tam olarak da oyunda Ömer'in Doruk'a silahı doğrultup öldürdüğü sahneyi oynuyorlardı. Aybike direk sahneye olanca gücüyle koşup atladı ve Doruk'un önüne geçti. Kız kendini açıklamak istemişti ama nefesi kesilmişti koşmaktan.

Aybike sahneye koşarken tam o sırada da Ömer oyuncak sandığı silahın tetiğini çekmeye hazırlanıyordu ve salonda kimsenin beklemediği büyük bir ateşleme sesi duyuldu silahtan. Tüm bu olaylar saniyeler hatta saliseler içinde gerçekleşiyordu.

Ömer silah sesinden sonra şokla yere bakıyordu, yaşadığı şeyin gerçekliğini sorguluyordu. Oyuncak sandığı silahın tetiğini çekmesi ile silahtan merminin çıkışını hissetmesini, duyduğu o silah patlama sesinin gerçek olmamasını diliyordu, zaten Aybike ne ara kendini Doruk'un önüne atmıştı hatırlamıyordu bile. Elleri titreyerek ve ağlamaya başlayarak korkuyla "AYBİKE" diye bağırıp kendini hemen yere attı.

- İ-iyi değil mi Aybike ona bir şey olmadı?

**Aybike kendini Doruk'un önüne attıktan sonra**

Berk kendini zor da olsa son bir güçle toplayıp elinden geldiğince hızla koşmaya başladı. Salondan içeri girdiğinde o sahnenin oynandığını direk anladı ve Aybike'nin de sahneye doğru koştuğunu görünce

- Hayır hayır Aybike atma kendini silahın önüne

diye mırıldanarak hızla sahneye koşmaya başladı. Sanki ağır çekimde gibiydi o an. Sahneye ulaşmaya  az bir zamanı kalmışken Ömer'in elinin tetikte olmasını görmesiyle kendini hemen sahneye atıp Aybike ve Doruk'u aynı anda yere doğru atıp silahın hedefinden çıkmalarını sağlamıştı. Neredeyse silah sesi ile arasında belki de dışarıdan fark edemeyeceği saliselik fark vardı.