AYBER/ İÇİMİZDE KALANLAR

BEN SANA VEDA EDEMEM

Selamm. Tek partlık bir kurgu ile geldim. Kurgu Berk ve benim içimi dökmemden oluşuyor gibi qkwkaksjs.
Umarım biraz olsun içimiz soğur:)

Bol bol yorum yapıp oy vermeyi unutmayın, çünkü sınav haftamda yazdım:") iyi okumalarr<3

Berk heyecanla Aybike'si ile tekrar arasını düzeltmek için geldiği bu yemekte Tolga'yı görmesiyle sinirlerine hakim olamamıştı. Neden her seferinde çevrelerindeydi, neden kurtulamıyorlardı bu ruh hastasından? Delireceğini düşünüyordu artık Berk bu yüzden.

Berk her ne kadar muhattap olmak istemese de kendine engel olamıyordu. Çünkü Tolga'yı çok iyi tanıyordu, bir zamanlar aklından geçenleri filtresiz olarak görmüştü net bir şekilde. İstediğinde ne kadar canileşebileceğini biliyordu ve bu hallerine de zerre kadar inanmıyordu. Aklındakileri Aybike ile birleştirince de otomatik deliriyordu. Korkuyordu kıza zarar vermesinden, incitmesinden. Tek pişman olduğu şey ise o delilik anıyla yaptığı imalarla Aybike'yi üzmekti.

Yine aynı şey olmuştu işte kendini tutamayıp sinirlenmişti Tolga'ya karşı. Ama bu sefer işin içine Aybike'yi katmamıştı, Tolga'ya olan kinini kusmuştu sadece. Ama Aybike ise onları görür görmez Berk'i dinlemeden, anlayıp sormadan gitmişti direk. Gitmeden önce "bitti artık, bizim hiç şansımız kalmadı." demişti.

Berk dolan gözleri ile sinirden kıpkırmızı bir şekilde sevdiği kızın arkasından bakakalırken ani bir kararla kalkıp kızın arkasından koştu. Tolga şaşkınlıkla ikiliyi izlerken Berk ise restorandan çıkmış, durağa doğru yürüyen kızın arkasından koşuyordu. Berk olanca gücüyle bağırmaya başladı kıza sesini duyurabilmek için

- Aybike, Aybike bekle.

Aybike Berk'in sesini duyup arkasından koştuğunu anlasa da duymamazlıktan gelip hızını artırarak yürümeye devam etti. Berk daha da sinirlenerek büyük adımlarıyla koşarak kıza yetişip elinden geldiğince yavaş olmaya çalışarak kolundan tutarak kendine çevirdi.

- Aybike dur diye bağırıyorum sana. Neden duymazlıktan geliyorsun?

Aybike sinirli ela gözleriyle kızıl çocuğa bakıp sesini yükselterek
- Neden durayım Berk? Gördüm işte göreceğimi. Yine aynı şeyi yapıyorsun? Takmışsın kafayı Tolga'ya kuruyorsun resmen ka-

Berk daha fazla aynı şeyleri dinlemeye tahammül edemediği için sinirle sözünü kesti Aybike'nin. Ne kadar Aybike'ye karşı sesini yükseltmek istemese de içindekileri bağıra çağıra kıza dökmekten başka çaresi de kalmamıştı artık, bırakmamışlardı.

Berk
- Yeter artık yeter Aybike. Ben senden aynı şeyleri duymaktan çok  sıkıldım artık. Sen de aynı şeyleri yapıyorsun, yine beni dinlemiyorsun, beni anlamaya çalışmıyorsun, bana nefretle bakmaya çalışıyorsun.

Aybike ilk önce Berk'in ona sesini yükseltmesiyle şaşırsa da cevabını vermede gecikmedi.

Aybike
- Saçmalıyorsun gerçekten Berk.

Kızıl çocuk duyduğu cümle ile sinirleri bozulurken delirmiş gibi gülerek konuştu.

- Aybike gerçekten beni sonunda delirteceksin gerçekten. Ya ben anlamıyorum gerçekten ya anlayamıyorum. Siz bir anda önceden bir kaşık suda boğacağınız bir şerefsizi içinize alıp hiçbir şey yokmuş gibi davranıp neredeyse beni boğacak hale geliyorsunuz. Ama nedense deliren, kötü olan, saçmalayan ben oluyorum. Dalga mı geçiyorsunuz benimle?