AYBER/ İÇİMİZDE KALANLAR

PART 2: SONDAN SONSUZA

Selamm. Kurgumuzun ikinci partı ile geldimm. Bu bölümde iyice girdik işlerin içine, umarım beğenirsinizz.

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfenn🥲💗💌

Aybike
- Beraber öğrenelim mi o zaman?

Berk bir soruya bu kadar mutlu olabileceğini hiç düşünmezdi. Öyle ki bu mutluluk gözlerine bile yansımıştı, kahverengiler gülüyordu sanki. Böylece de cevap vermesine gerek kalmamıştı. Aybike o gözlerle çoktan cevabını almıştı. Kahvesinden bir yudum alıp utanarak çevreye bakınmakla yetindi.

Sohbetlerinin devamında daha çok gündelik konulardan konuşmuşlardı. Berk, kızla ilgili daha çok şey bilmek istese de onu sıkmak istemediği için dahil olmuştu muhabbete. Zaten Aybike ile konusu önemsiz herhangi bir sohbet bile mutlu olması için yeterdi. Bunu iki sene boyunca ara sıra fırsat bulduğu zamanlardan biliyordu.

Kahveleri bittiğinde beraber zamanın nasıl geçtiğini anlamamışlardı. Kahveler  Aybike'nin ısrarı ile kız tarafından ödenmiş ve ayrılmışlardı kafeden. Yavaş yavaş yürümeye başladıklarında ise ikisi de ayrılmak istemiyordu, daha fazla zaman geçirmek istiyorlardı. Berk aynı zamanda bu isteğini dışa vuran taraf da oldu.

Berk
- Madem kahveler sendendi, yemekler de benden olsun. Hemen sahilde çok iyi bildiğim bir köfte ekmekçi var.

Aybike bu teklif karşısında her ne kadar heyecanlansa da içinde kararsız bir tarafı da vardı. Kızıl çocuğa çok çabuk çekildiğinin, alıştığının farkındaydı. Bir yandan bunun yanlış olduğunu düşünüyordu daha sonrasında da onun yanındaki mutluluğu, huzuru aklına geliyordu.

Kızın kararsız ifadesi yüzüne de yansıyınca Berk içindeki yükselen heyecanının yavaşça söndüğünü hissetti.

Berk
- Senin galiba başka bir planın var. Tamam ya sorun değil, belki sonra götürürüm seni oraya.

Aybike kızılın düşen yüzünü görmesiyle içinin daraldığını hissetti. Berk'e gülmek, heyecanlanmak, çocuksu haller yakışıyordu. Bir an kendini kendine kızarken buldu, onun heyecanına ket vurduğu için.

Aybike
- Hayır hayır planım falan yok. Bugün götür beni oraya. Benim bir ağız tadım vardır yalnız, haberin olsun. Bakalım dediğin kadar var mıymış?

Aybike'nin cevabı karşısında Berk'in düşen yüzünün güler bir ifade alması çok zaman almadı.

○●○●○●○●○●○

Berk
- E gurme hanım ne diyorsunuz? Ağız tadınıza uydular mı bari köfteler?

Kızılın gülerek dalga geçercesine sorduğu soru karşısında Aybike ağzının dolu olmasını önemsemeden konuşmaya çalıştı.

Aybike
- Berk bu nasıl bir şey ya? Aşırı güzel aşırı.

Berk kızın dolu ağzını eliyle kapatarak konuşma çabasına gülerek cevap verdi.

Berk
- Tamam tamam dur boğulacaksın şimdi. Yaparsın sonra yine yorumunu.

Aybike kızılın sözünü dinleyerek gözlerini kapatıp tamamen tadını almaya odaklandı. Ağzındaki lokmayı yutar yutmaz ise yorumlarına devam etti.

Aybike
- Nasıl bu lezzetten mahrum kalabilirim ya nasıl? Berk burayı kendine sakladığın için yargılanmalısın cidden.

Berk kızın sözleriyle şaşkınca kaşlarını çattı.
- Öyle mi efendim? Ben okulun ilk gününden beri müdavimiyim buranın, sen benim yanımda değilsen şansına küs.