AYBER/ İÇİMİZDE KALANLAR

PART 4: OLMAZLARA İNAT

Selamm. Biraz ara vermek zorunda kaldım ama hemen yeni bir bölümle geldimm. Umarım unutmamışsınızdır hikayeyii qoqsksqsjnd

Yorum ve oylarınızı merakla bekliyor olacağım, benim için çok önemli🥲 iyi okumalarr💗

Berk sessizce uyuyan Aybike'yi doya doya izlerken uyuduğunu sandığı kızın kendisine doğru dönmesiyle şaşırmıştı. Ama kendi kolları da bunu bekliyormuşçasına hemen sarmıştı kızı, göğsüne çekmişti. Uyuduğunu sandığı için de kontrollü bir rahatlık vardı üstünde. Alnına küçük bir öpücük bırakıp kokusunu içine çekerek fısıldadı.

Berk
- Keşke sonsuza kadar böyle kalabilsek seninle. Seni hep sıkı sıkı sarabilsem, her şeyden koruyabilsem..

Berk kızın duyduğundan habersiz hayallere dalarken Aybike ise duyduklarıyla her şeye rağmen gülümseyerek uykuya dalmıştı.

Sabah olduğunda ise Berk oldukça erken bir şekilde uyanmış, hareket etmeden öylece Aybike'yi izlemişti. Kolu uyuşsa da hareket etmemeye çalışıyordu. Çünkü eğer Aybike uyanırsa bu an biterdi, onu doya doya izleyemezdi. Berk ise bu anın bitmemesi için her şeyi yapabilirdi.

Aybike öyle güzel ve masum uyuyordu ki tıpkı bir bebek gibiydi. Berk ondan gözlerini alamazken bu kadar geç kaldığı için her seferinde kendine tekrar kızıyordu. Şimdi böyle hayran hayran kızı izlemeyi bile kendine hak görmüyordu ama işte kendine de engel olamıyordu. Ona dalıp gidiyor, ayrılmak istemiyor, hep yanında kalsın istiyordu.

Gece Aybike uykusunda ona sarıldığında hızlanan kalbini düzene sokmak hiç kolay olmamıştı. Kalbi zar zor alışmıştı bu ritme. İçinden annesinin dediklerini tekrar geçirdiğinde ise burukça gülümsedi. Daha sonrasında ise Aybike'nin kokusuyla mayışmış, kapanan göz kapaklarına engel olamamıştı. Uyumadan önce sıkı sıkı sarmayı da ihmal etmemişti, sabaha onunla uyanmak istiyordu.

Aybike her ne kadar bilerek sarılsa da Berk'in fazlasıyla hızlı atan kalbini yakından bizzat duyup hissetmesi onu da zorlamıştı. Bu kadarını hiç beklemezken Berk'in annesiyle konuşurkenki dedikleri de aklına düşmüştü tekrar. Berk'in aşık olunca mı atıyordu böyle kalbi hızlı hızlı? Aybike çok kısa bir zaman önce gerçek olamayacak bir rüyayı artık hissedecek noktaya gelmişti. Ve tüm bu düşüncelerle de uykuya dalmıştı.

Berk kızın birkaç kıpırdanmasıyla uyanacağını anlayıp gerilmeye başlamıştı. Aybike yavaşça yüzünü yukarı kendisine doğru kaldırıp yavaşça gözlerini açıp kapatmıştı. Berk ise bir anda gerginliğini unutup kızın uykulu halindeki tatlılığına odaklanmıştı. Aybike kaşlarını hafifçe çatarak uykulu bir sesle şaşkınlıkla konuştu.

Aybike
- Berk?

Berk
- Güze- Aybike?

Berk ağzından çıkanları zorlukla durdururken yüzündeki gülümsemesini ise silememişti. Aybike ise gözlerini tamamen açıp birbirlerine hâlâ sıkıca sarıldıklarının da farkına varmıştı. Uyumadan buna kendi cesaret etse de şu an utanmıştı. Hafifçe geri çekildiğinde Berk'in sırtındaki ellerinin de biraz gevşediğini fark etmişti.

Aybike
- Iııı.. Galiba uyurken fark etmeden yaklaşmışım sana.

Biraz aralarına mesafe girmiş olsa da hâlâ sarılır konumdaydılardı. Berk ise Aybike'nin utandığını anlamasıyla panikleyerek konuştu.

Berk
- Ö-öyle olmuştur herhalde. Uyurken sonuçta farkında olmuyor insan.

Aybike fısıltıyla onaylayan bir ses çıkarırken gözlerini birbirlerinden ayırmaları ise oldukça zor olmuştu. Aybike boğazını seslice temizleyip konuştu.