AYBER/ İÇİMİZDE KALANLAR

PART 6: OLMAZLARA İNAT

Selamm. Kurgunun son partı ile geldimm. Sonunu olabildiğince mutlu yapmaya çalıştım, umarım beğenerek okursunuzz💗

Bu kurgu için son defa yorumlarda buluşalım, sizi bekliyor olacağımm🥲💘

Berk
- Nerdesin Aybike ya neredesin güzelim?

Berk durağa doğru döneceği sırada kafasını öbür tarafa çevirdiğinde gelen seslerle o tarafa gitme ihtiyacı duydu. Biraz yaklaştığında ise Aybike'nin kolundan çekiştiren tam olarak seçemediği birini görmesiyle kalbinin sıkıştığını hissetti.

Berk gördükleriyle hızlıca o tarafa koşmaya başladı. Aybike'nin kolunu kurtarmak için mücadele ettiğini ve yardım istediğini duyduğunda ise soluğu çoktan yanında almıştı. Aybike'yi elinden geldiğince yavaş tutup arkasına alırken şaşkına dönen çocuğu ise tek yumrukla yere sermişti.

Daha sonrasında ise yere düşen çocuğun kalkmasına izin vermeden üstüne çullanarak seri yumruklar atmaya başladı. Bir yandan da bağırarak hesap soruyordu.

Berk
- Kimsin lan sen? Sen kim oluyorsun da öyle kolundan tutup zorluyorsun Aybike'yi? Cevap versene lan. Biraz önce bağırıyordun, çıksa ya yine sesin.

Berk çocuğa vurmaya devam ederken bir yandan da kim olduğunu ve Aybike'den ne istediğini anlamaya çalışıyordu. Fakat çocuk sadece darbelerden kurtulmaya çalışıyordu, cevap vereceği yoktu.

Berk cevap alamayacağını anladığında çocuğun üstünden kalkmadan Aybike'ye döndü. Aybike'nin oldukça kötü halini gördüğünde ise her şey önemini yitirmişti. Berk hızlıca çocuğu bırakıp hemen Aybike'nin yanına ilerledi. Kızı kollarından nazikçe tutup kendisine döndürüp endişeyle konuştu.

Berk
- Aybike iyi misin? Bana bak güzelim. Tamam sakin ol, geldim ben buradayım.

Aybike Berk'in gelmesiyle korkudan sıktığı kendini bırakarak ağlamaya başlamıştı. Sakinleşmesi ise oldukça zordu. Berk'i duyuyordu ama algılayamıyordu. Berk ne yapacağını şaşırırken Aybike'nin yerdeki çocuğa bakıp titremeye başladığını görmesiyle ise korkmuştu.

Ama Aybike'nin bu titremesinin korkudan olduğunu anlamıştı. Kızı hızlıca kafasından tutarak kendi göğsüne doğru çekip kollarıyla sıkıca sardığında ise Aybike'nin o çocuğu görmesini engellemişti. Aybike'nin göğsünde hıçkırarak ağlamaya başlaması Berk'i tamamen köşeye sıkıştırırken Berk kızın bilinçsizce söyledikleriyle asıl köşeye sıkışacağından habersizdi.

Aybike
- Ben o güne dönmek istemiyorum, istemiyorum. Berk gelmesin onlar. Vermesinler yine bana o zehri. Yardım et bana lütfen, lütfen yardım et.

Berk hıçkırıkların arasından Aybike'nin bilinçsizce söylediklerinden anladığıyla delirdiğini hissediyordu. Biraz önceki kızı zorlayan çocuk Aybike'yi o gün taciz eden pislik miydi? Aybike onun yüzünden mi duyguları kullanılarak o zehre başlamıştı?

Berk için Aybike'ye dokunmuş olması bile delirmesine yetecek bir sebepken o pislik daha fazlasını yapmaya kalkışmıştı. Berk delirmiş bir vaziyette çocuğun üstüne atılacağında ise Aybike'nin kollarını sıkı sıkı sarması ile durmak zorunda kaldı.

Aybike
- Hayır hayır gitme Berk, ne olur gitme. Yine onlar gelir, ben çok korkuyorum. Bırakma beni.

Berk Aybike'nin arka arkaya yalvarışlarıyla istese de hareket edemezdi, yerine mıhlanmış gibi hissediyordu. Yeri ise kuşkusuz Aybike'nin yanıydı.

Berk
- Tamam tamam gitmiyorum, buradayım. Hiçbir yere gitmiyorum.

Berk konuşurken bir yandan Aybike'nin saçlarını seviyor, minik öpücükler konduruyordu. Aybike'nin onun yanında olduğunu biraz olsun fark etsin istiyordu. Aynı zamanda da yerden kalkmaya çalışan çocuğa delirmiş bakışıyla bakıp kıpırdamamasını işaret etti.