26

8 0 0
                                    

Kylie's POV



I'm feeling pissed off because of him with no reason, you know. That guy earlier, the nerve of him!

"I told you I have not seen anything!" Pilit pa din nitong tanggi na wala daw siyang nakita.

"Siguraduhin mo lang talaga! Siguraduhin mo!" nanlalaki ang matang sabi ko kay Thurstin.

He put his two hands in the air, I can see that he's trying to supressed his laughter. Jerk.

"I swear to God and in heaven i really didn't see anything, Balin. I just looked at your face, and not in your private part lol.! Dapat nga ako ang magalit sa'yo eh." Ani pa nito.



He pointed out his reddening face. Yung part na nasampal ko sa pagka-shock. Hindi ako nagsisisi na ginawa ko yun kasi pinagtatawanan niya pa rin ako hanggang ngayon. At ang nakakaloka, hindi ko alam kung talagang may nakita siya o wala. He kept on denying it.

"You deserved it!" sabi ko na lang sabay una sa paglalakad.

The sun is blastering in every corner of the desert it was blinding. Pero hindi naman mainit. Dahil din yun sa hangin. Malamig ang hangin na umiihip, medyo weird kung ako ang tatanungin mo.

We've been walking for over two hours now, Still no signs of any other human being. Walang bayan, walang sasakyan, walang kalsada. Lakad lang kami ng lakad. Yellow na nga ang tingin ko sa lahat ng bagay eh  wala nakong nakita puro buhangin.

"Malayo pa ba tayo?" tanong ko sa lalaki matapos kong maramdaman na nahihilo na ako dahil sa gutom.

"I don't know. Why are you asking me? We're on the same situation," tuyang sabi ni Johan.

"Well, naisip ko lang naman na baka may alam ka since mukhang pamilyar ka naman sa mga ganitong klaseng lugar. You travelled in the wildest part of Earth, siguro naman nadestino ka na sa ganitong klaseng lugar," sabi ko.

Medyo natahimik si Thurstin. Parang tumimo sa utak niya yung sinabi ko. Tapos tumigil siya sa paglalakad at tumingin sa 'kin na medyo kunot ang noo.

His face is all red now due to the sun. The sweat running down his neck. I dont know but he looked more appealing to me now than before. That rugged look. Geez.

Geh lang, Kylie. Magpantansya ka pa.

"I think we're not in Algeria, Kylie..." biglang sabi ni Thurstin.

At nakatunganga ako sa kanya di ko masyadong napick-up yung sinabi niya. "Ha?"

"Sabi ko, mukhang wala tayo sa Algeria!" mas malakas na sabi ni Thurstin.

"Really? How can you say?" Wala daw sa Algeria pero yun yung nauna niyang theory ah.

Nagkamot si Thurstin sa ulo niya bago tumingin sa dereksyon ng pinagmumulan ng hangin.

"Look, these breeze. It came from the sea right?" sabi niya.

"Oo. Mediterranean Sea. Dun tayo galing diba?"

"Correct. Dun tayo galing. North. Pero bakit sa South sumikat ang araw?"

Huh? Sa south?

Tumingin ako sa dereksyon kung saan sumikat ang araw, oo nga. Opposite siya kung saan kami nanggaling. That means, sa south sumikat ang araw?

"Impossible, right? Sa east sumisikat ang araw, ang ibig sabihin nun hindi tayo sa north nanggaling kundi sa west!"

Okay. That's confusing. Nasa north part ng desert ang Mediterranean Sea, dapat north yun. Pero dahil imposible na sa south sumikat ang araw... means sa west nga kami galing!

Trapped With youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon