Trapped With you

29

Thurstin's PoV

The road upward is hard. Mabato ang terrain at may pagkakataon na dumadaan kami sa pagitan ng mga bangin. The place reminds me of Grand Canyon in U.S.

And I am tired as hell but I can't stop. Alam kong nakasunod pa rin sa amin ang mga miyembro ng Vuldus. From the distant there's roaring sound of engine and gunfire.

Iniisip ko si Norudint. I am hoping na okay siya at hindi siya nasaktan and Umaasa ako sa kaalamang anak niya ang isa sa kanila at hindi niya papatayin ang sarili niyang ama. Although alam ko na kapag myembro ka ng ganoong grupo, priority mo ang grupo kesa sa pamilya mo.

Tsk.

"Thurstin..." narinig kong anas ni Kylie sa likod ko.

"Hmmm?"

"Can we rest a bit? Can we stop?" aniya. May bahid ng pagod ang boses ng babae.

"Wait..." sabi ko.

Luminga ako sa paligid at naghanap ng pwedeng pagtaguan.

"There..." Nakita ko sa bandang kaliwa ang maliit na daan sa pagitan ng dalawang malaking bato.

Iniliko ko doon ang motorsiklo. Pababa ang daan at mabato pa rin.

Ilang metro pa ang tinakbo namin bago ko nakita ang isang tila maliit na kuweba.

Hindi talaga siya kuweba, isang malalim na ukit lang iyon sa bato at hindi gaanong pansinin.

"We can rest here, but not in a long time."

Hindi nagsalita si Kylie, bumaba agad siya sa motosiklo at pumunta sa patag na bato.

"My butt hurts so much," narinig kong reklamo niya habang hinihimas ang kanyang pwet pft.

Napangiti ako. At saktong lumingon ang babae sa 'kin.

"Where are you looking, bastard?!" nanlilisik ang matang sabi niya.

Umiwas ako ng tingin. "Ehem! Dun ako sa damit mo nakatingin."

"Damit, your face! Manyakis ka talaga."

"Kung manyakis ako, ginapang na kita kagabi!" sabi ko.

Umikot lang ang mata ni Kylie bago siya nagsettle sa pagkakaupo. Napasaltak na lang ako.

Nakita ko ang isa pang malaking bato sa gilid. Doon ko hinila patago ang motorsiklo. Nang maiayos ko ang sasakyan ay lumapit na ako kay Selena at tumabi nang upo sa kanya.

Nice.

Medyo tago yung lugar na napili namin. Siguro naman hindi kami mapapansin dito nung mga humahabol sa amin.

Pansin kong hinahabol ni Kylie ang hininga niya. Halatang napagod siya dahil sa paghabol nung mga Vuldus na grupo na yon.

"Mabuti na lang mountain bike yung motorsiklo ni Norudint. Mabilis nating naiwan yung mga lalaki," sabi ko bago kinuha ang bag ko.

Kylie stared at my bag. Her face grew worried. "My bags. My documents. All of it..." she muttered.

Humugot ako nang hininga. Yung mga gamit nga pala ni Kylie, naiwan namin doon sa bahay ni Norudint.

"What can I do now? I can't even cross the border without it nor go to the airport," ani Kylie.

Napasandal siya sa bato at itinataas ang paa niya na pansin kong may gasgas.

"Well, wala namang kwenta kung iiyak pako. Wala naman tayong magagawa. Pwede pa ulit tayong makakuha ng dokumento mo online. We just need an internet connection and a computer."