Chapter-5

622 33 0
                                    

"ဘာလာလုပ်ကြတာလဲ"

"စာလာကူးတာ နင်သွားစရာရှိလို့လား"

"အင်း ငါအိမ်ပြောင်းတော့မလို့"

ထိုစကားအဆုံးတစ်ယောက်သောသူရဲ့မျက်ဝန်းတွေဟာဝိုင်းစက်သွားခဲ့တယ်။ဒါကိုသူလည်းမြင်လိုက်တယ်။

"ဘယ်ကိုလဲဇော နယ်ဝေးလား ဘာလို့ပြောင်းမှာလဲ"

"တစ်အိမ်လုံးပြောင်းမှာလားဇော"

"မဟုတ်ဘူး ငါပဲ"

"ဇောတစ်ယောက်တည်း ဘယ်ကိုလဲ"

"ဒီဒလထဲတင်ပါ အဖွားတို့အိမ်"

"အော် အဖွားတို့အိမ်လား အစတည်းကမပြောဘူး"

"ငါပြောဖို့ရောအချိန်ပေးလို့လား"

"ဒါဆိုဇောကအစောနဲ့အတူပြန်လို့မရတော့ဘူးပေါ့"

"အေး ငါလည်းအိမ်မှာမနေချင်တော့တာနဲ့အဖွားဆီသွားနေဖို့လုပ်လိုက်တာ "

"အော် အင်းပါ ဇောအဆင်ပြေရင်ပြီးတာပဲ "

"အင်း တစ်ခုခုစားကြမလား ဆီချက်ခေါက်ဆွဲစားလား"

"အေး ကောင်းတယ် ဟီးး"

"နင့်မမေးဘူး ဟိုကောင့်ကိုပြောနေတာ"

"မသိပါဘူး ငါ့များပြောသလားလို့ အစော ဖြေလိုက်လေ "

"ရပါတယ် အရေးကြီးတာကစာပြီးအောင်ကူးဖို့ပဲ နောက်တစ်ပတ်ထဲမှာကျူရှင်ကစာမေးပွဲရှိတယ်မလား"

"အား ဟုတ်သားပဲ ငါစာတွေမရသေးဘူး"

"မိယမင်း နားစည်ကွဲအောင်လာအော်မနေနဲ့.."

"တစ်ကယ်ပြောတာ ငါဘာစာမှမရသေးဘူး နင်ရောအစော"

"လွတ်ထားတဲ့အပုဒ်တွေကသိပ်အခတ်ကြီးမဟုတ်ဘူးလေ ရပါတယ်"

"ဝါးးးနင်အတော်ဆုံးပဲ"

"အဲ့လောက်လည်းမဟုတ်ပါဘူး ဇောရော စာတွေရရဲ့လား"

"အေးဆေးပဲ ဒါဆိုငါဆီချက်သွားဝယ်အုံးမယ်"

"ဝေးရင်မသွားနဲ့လေ အိမ်မှာလည်းစားလာပြီးနေပြီဟာ"

"ရတယ် ငါစက်ဘီးနဲ့သွားမှာ"

"အော်..."

"ဟာ သွားပါပြီ ငါမေ့နေတယ်"

<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]Where stories live. Discover now