ေနာက္တစ္ေန႕မနက္..နိုးထလာတဲ့အခ်ိန္ပတ္ဝန္းက်င္ကအရင္ေနရာမဟုတ္ေတာ့ဘူး..သူအဖြားအိမ္ကိုေရာက္ေနခဲ့ၿပီ..ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့မေန႕ညေနကေျပာင္းလာခဲ့တာပဲ..
"ေက်ာ္ေဇာ "
"အင္း.."
"အပ်င္းထူေနျပန္ၿပီ ရိုင္းရိုင္းကမွာသြားတယ္ မနက္ရွစ္နာရီဆိုက်ဴရွင္သြားရမယ္ဆို"
"ေအးပါ ငါ့အခ်ိန္ငါသိတယ္စံထိပ္ထား "
"သိတယ္ဆိုရင္ထေတာ့ေလ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး"
"က်စ္ အခုမွခုနစ္နာရီပဲရွိေသးတာကိုဟာ နင္ဘာေတြလာရစ္ေနတာလဲ"
မတည့္အတူေနဝမ္းကြဲေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္..ငယ္ငယ္ကႏွင့္မတူပဲစံထိပ္ထားကအပ်ိဳႀကီးပင္ျဖစ္ေလၿပီ..ဆယ္တန္းကိုရိုးရိုးေအာင္ထားခဲ့ေပမယ့္ေက်ာင္းဆက္မတက္ေတာ့ပဲအလုပ္ဂြင္သာဝင္တဲ့သူမ...
"မင္းထက္ေက်ာ္ေဇာ နင္အႀကီးကိုေနာ္ နင္နဲ႕ငါနဲ႕ေျပာေနတယ္ဟုတ္လား"
"နင္မႀကိဳက္ဘူးမလား အေျပာမခံခ်င္ရင္လာမရစ္နဲ႕ေလ "
"ဘာ "
"မမ "
"ေဟာ တစ္ေယာက္ကလာျပန္ၿပီ"
ဆံပင္ထိပ္ကိုၾကက္ေတာင္ေလးစည္းၿပီးသြားအၿဖီးသားနဲ႕ေကာင္ေလးကမင္းျငႇိုးမာန္နဲ႕ထိပ္ထားဦးတို႔ရဲ႕သားငယ္ေလးမင္းသက္တံ့..
"ကိုကို ဖြားဖြားကဆင္းခဲ့ေတာ့တဲ့ မုန့္စားမယ္တဲ့"
"ငါသိပါတယ္ ဒီမွာမင္းအမကလာရစ္ေနလို႔"
"သူကပဲေျပာရတယ္ရွိေသး နိုးေနရက္နဲ႕အပ်င္းထူေနတာဘယ္သူလဲ"
"ခစ္ခစ္ ေတာ္ၾကပါေတာ့ အဖြားကေျပာလိုက္ေသးတယ္ ႏွစ္ေယာက္လုံးအခုခ်က္ခ်င္းဆင္းမလာရင္ၾကက္ေမႊးစာမိမယ္တဲ့..ဟြန္း သားေတာ့ဆင္းၿပီ"
"ဟင္း ၾကားတယ္ေနာ္ေက်ာ္ေဇာ အခုခ်က္ခ်င္းဆင္းခဲ့"
"ငါ့အလုပ္ငါသိတယ္ လွ်ာမရွည္နဲ႕"
"ေယာက္်ားႀကီးတန္မဲ့ဆူပုတ္ေနလိုက္တာ ဟြန္း"
ဒီလိုနဲ႕ပဲသာယာလွတဲ့နံနက္ခင္းကိုေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆူဆူညံညံအသံေတြႏွင့္ပင္ႀကိဳဆိုလိုက္ရသည္။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]
Romantizm{စောအက္ခရာ...မင်းကလူသားတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ မင်းက..တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ငါ့ဘဝထဲရုတ်တရပ်တိုးဝင်လာတဲ့သံစဥ်လှလှလေးတစ်ခုပဲ..} Start Date:5.7.2022