နောက်တစ်နေ့မနက်..နိုးထလာတဲ့အချိန်ပတ်ဝန်းကျင်ကအရင်နေရာမဟုတ်တော့ဘူး..သူအဖွားအိမ်ကိုရောက်နေခဲ့ပြီ..ပြန်စဥ်းစားကြည့်တော့မနေ့ညနေကပြောင်းလာခဲ့တာပဲ..
"ကျော်ဇော "
"အင်း.."
"အပျင်းထူနေပြန်ပြီ ရိုင်းရိုင်းကမှာသွားတယ် မနက်ရှစ်နာရီဆိုကျူရှင်သွားရမယ်ဆို"
"အေးပါ ငါ့အချိန်ငါသိတယ်စံထိပ်ထား "
"သိတယ်ဆိုရင်ထတော့လေ အချိန်မရှိတော့ဘူး"
"ကျစ် အခုမှခုနစ်နာရီပဲရှိသေးတာကိုဟာ နင်ဘာတွေလာရစ်နေတာလဲ"
မတည့်အတူနေဝမ်းကွဲမောင်နှမနှစ်ယောက်..ငယ်ငယ်ကနှင့်မတူပဲစံထိပ်ထားကအပျိုကြီးပင်ဖြစ်လေပြီ..ဆယ်တန်းကိုရိုးရိုးအောင်ထားခဲ့ပေမယ့်ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပဲအလုပ်ဂွင်သာဝင်တဲ့သူမ...
"မင်းထက်ကျော်ဇော နင်အကြီးကိုနော် နင်နဲ့ငါနဲ့ပြောနေတယ်ဟုတ်လား"
"နင်မကြိုက်ဘူးမလား အပြောမခံချင်ရင်လာမရစ်နဲ့လေ "
"ဘာ "
"မမ "
"ဟော တစ်ယောက်ကလာပြန်ပြီ"
ဆံပင်ထိပ်ကိုကြက်တောင်လေးစည်းပြီးသွားအဖြီးသားနဲ့ကောင်လေးကမင်းငြှိုးမာန်နဲ့ထိပ်ထားဦးတို့ရဲ့သားငယ်လေးမင်းသက်တံ့..
"ကိုကို ဖွားဖွားကဆင်းခဲ့တော့တဲ့ မုန့်စားမယ်တဲ့"
"ငါသိပါတယ် ဒီမှာမင်းအမကလာရစ်နေလို့"
"သူကပဲပြောရတယ်ရှိသေး နိုးနေရက်နဲ့အပျင်းထူနေတာဘယ်သူလဲ"
"ခစ်ခစ် တော်ကြပါတော့ အဖွားကပြောလိုက်သေးတယ် နှစ်ယောက်လုံးအခုချက်ချင်းဆင်းမလာရင်ကြက်မွှေးစာမိမယ်တဲ့..ဟွန်း သားတော့ဆင်းပြီ"
"ဟင်း ကြားတယ်နော်ကျော်ဇော အခုချက်ချင်းဆင်းခဲ့"
"ငါ့အလုပ်ငါသိတယ် လျှာမရှည်နဲ့"
"ယောက်ျားကြီးတန်မဲ့ဆူပုတ်နေလိုက်တာ ဟွန်း"
ဒီလိုနဲ့ပဲသာယာလှတဲ့နံနက်ခင်းကိုမောင်နှမနှစ်ယောက်ရဲ့ဆူဆူညံညံအသံတွေနှင့်ပင်ကြိုဆိုလိုက်ရသည်။
ESTÁS LEYENDO
<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]
Romance{စောအက္ခရာ...မင်းကလူသားတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ မင်းက..တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ငါ့ဘဝထဲရုတ်တရပ်တိုးဝင်လာတဲ့သံစဥ်လှလှလေးတစ်ခုပဲ..} Start Date:5.7.2022
![<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/315478332-64-k7162.jpg)