Chapter-32(Zg)

166 1 0
                                    

"ေဇာ "

"အင္း"

"ငါတို႔ေရွ႕ဆက္တိုးဖို႔ေသခ်ာသြားၿပီလားဟင္"

"ကိုယ္တို႔ေပါင္းဖက္ဖို႔လား"

"ဟုတ္တယ္ "

"ေျပာစရာလိုေသးလို႔လား ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ခ်စ္ေနၾကတာသိၿပီးၾကၿပီပဲ"

"အင္း ဒါဆို ငါတို႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကၿပီေပါ့"

အိမ္ျပန္လမ္းဟာေမွာင္မိုက္ေနဆဲ....ႏြေးေတးေတးလက္ကေလးတစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္းကေဇာသက္ပ်င္းအရွည္ႀကီးခ်ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။

"အမွန္အတိုင္းဝန္ခံရရင္ ခ်စ္သူရည္းစားဆိုတဲ့အဆင့္ကိုေတာင္ေက်ာ္ပစ္လိုက္ခ်င္ေနခဲ့တာ ကိုယ္မင္းကိုတရားဝင္ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေနၿပီေလ "

"ဒါေပမယ့္..."

"မင္းျငင္းမွာကိုယ္သိပါတယ္ မင္းမွာလည္းမင္းအခက္အခဲနဲ႕မင္းရွိေနမွာေပါ့ ဟုတ္တယ္မလား"

"မဟုတ္ပါဘူး ငါေျပာခ်င္တာကမိဘေတြကိုတိုင္ပင္ရအုံးမယ္လို႔"

"ဟင္ "

"မင္းကအရမ္းေတြလက္ထက္ခ်င္ေနၿပီမလား ငါ..ငါလည္း အတူတူ ပဲေလ ဒါေပမယ့္ မိဘေတြသေဘာကရွိေသးတယ္ "

*ခင္ဗ်ားတို႔သိလား ေစာအကၡရာကတစ္ကယ့္ကိုခ်စ္စရာအေကာင္ေပါက္ေလး..အခုၾကည့္ႏႈတ္ခမ္းတေထာ္ေထာ္နဲ႕ေျပာေနတာ..မင္းထက္ေက်ာ္ေဇာကိုဘာထင္ေနတာလဲ*

"ဒါျဖင့္မင္းကကိုယ္နဲ႕လက္ထက္ခ်င္ေနၿပီေပါ့ အဲ့ဒီ့သေဘာေပါ့"

ဒီလိုေျပာေတာ့အေစာတစ္ေယာက္ေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္။

"ဟား ကိုယ္အားရွိသြားၿပီ"

"ေမေမကေတာ့ေစာလြန္းတယ္လို႔ေျပာမွာေသခ်ာတယ္"

"ေဖရိုင္းတို႔ကေတာ့ကိုယ့္သေဘာပဲေျပာမွာ ဟက္ အန္တီ့ကိုကိုယ့္တာဝန္ထားပါ မင္းစိတ္ပူမေနနဲ႕ ၾကားလား"

"ဟင္းးးးး"

"ဘာကိုသက္ပ်င္းခ်တာလဲ"

"မင္းအသည္းအသန္ေတြျဖစ္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီးေမာလို႔ ဟြန႔္"

<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]Onde histórias criam vida. Descubra agora