ဝါထိန်ထိန်နှင်းဆီဝါပန်းစည်းကြီးပိုက်ကာဖြင့်လူတစ်ယောက်..အထက်တန်းကျောင်းကြီးရဲ့ရှေ့တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုရပ်စောင့်နေခဲ့တယ်။လက်တစ်ဖက်ကပန်းစည်းကြီးကိုပိုက်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်းအအေးနှစ်ဘူးနှင့်..
"ကျစ် မလွှတ်သေးဘူးလားကွာ ကျော်တောင်ကျော်နေပြီကို"
လက်ပေါ်ရှိနေတဲ့လက်ပတ်နာရီလေးကိုတစ်ချက်မျှစောင်းငဲ့ကြည့်ကာလေပူတို့ကိုမှုတ်ထုတ်လိုက်သေးရဲ့..
!တောင်..တောင်..တောင်.တောင်!
ကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးသံနဲ့အတူဝေါခနဲပြေးထွက်လာတဲ့ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေကြားပန်းစည်းကိုမထိခိုက်လေအောင်သူမနည်းထိန်းယူနေရသည်။
"ဟေ့ ဖြည်းဖြည်းသွားလေကွ ထိကုန်ပြီ"
လက်ထဲပိုက်ထားတဲ့နှင်းဆီပန်းစည်းကြီးအလှပျက်သွားမည်စိုး၍အနားရှိကျောင်းသားများကိုရန်လုပ်နေတဲ့မင်းထက်ကျော်ဇောဆိုတဲ့လူဆိုးကောင်လေး..
"မဆိုးပါဘူး အချိန်မှန်သားပဲ"
"အာ ကြာလိုက်တာကွာ စောစောထွက်လာရောပေါ့"
"ဒီမှာလင်းခတ်ကိုတွဲနေရသေးတယ်"
"ဘာလဲ သူကဘာဖြစ်တာလဲ"
မျက်စောင်းကြီးတစ်ထိုးထိုးနဲ့နေမကောင်းနေတဲ့သူအားစူးစိုက်ကြည့်နေတော့အစောသက်ပျင်းချလိုက်ရပါတယ်။
"နေမကောင်းဘူး ဖျားနေတယ်"
"ဟာ အက္ခရာ မင်းပါကူးနေမယ်"
"ကျစ် အဲ့ဒါအရေးလား ကလေးကလမ်းတောင်မလျှောက်နိုင်ဘူး ကူတွဲအုံး"
"ဘာလို့တွဲရမှာလဲ "
"မင်းထက်ကျော်ဇော.."
မျက်နှာခပ်တင်းတင်းနဲ့ဟောက်ပါမှပဲထိုလူကလင်းခတ်ကိုယ်လေးကိုကူတွဲလာတော့တယ်။
"အင့် နာ နာတယ်"
"ဟုတ်တယ် ကျောကိုသိပ်မထိနဲ့ဇော သူ့အကိုရိုက်ထားလို့"
"အင်း "
"ကဲပါ မင်းလက်ထဲကပန်းစည်းကြီးပေး "
"ရော့ "
"ဟူးး ကျောင်းလာကြိုတာကိုမသိရင်ငါလေယာဥ်ကွင်းကပြန်လာသလိုပဲ ရှေ့ကသွား"
ESTÁS LEYENDO
<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]
Romance{စောအက္ခရာ...မင်းကလူသားတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ မင်းက..တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ငါ့ဘဝထဲရုတ်တရပ်တိုးဝင်လာတဲ့သံစဥ်လှလှလေးတစ်ခုပဲ..} Start Date:5.7.2022