ဘုရားထဲကျပန္ထြက္ေတာ့အျပန္လမ္းမွာသူတို႔သုံးေယာက္တည္း..မိုးကအုံ႕တုံ႕တုံ႕ေလးကိုမွမိုးေကာင္းဘုရားႀကီးရဲ႕ေဘးကကြင္းျပင္ႀကီးလိုျဖစ္ေနေတာ့ေလတဟူးဟူးနဲ႕ေဇာရဲ႕အႀကိဳက္..
"မိုး႐ြာေတာ့မယ္ထင္တယ္"
မိုးတိမ္လိပ္မ်ားနဲ႕စကားအဆက္အသြယ္ရွိေနသည့္အတိုင္း သူေျပာၿပီးတာနဲ႕မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြက႐ြာခ်လာခဲ့သည္။
"ေဇာ ထီးပါလား"
"မပါဘူး အကၡရာေရာ"
"ဟင့္အင္း"
"သြားပါၿပီ ငါလည္းမပါဘူး"
"မိုးဝင္ခိုမယ္ေလ ဟိုမွာသစ္ပင္ႀကီးရွိတယ္"
အေစာထိုးျပတဲ့အပင္ႀကီးကလမ္းမေပၚကိုေတာင္အုံ႕ၿပီးကိုင္းက်ေနခဲ့တယ္။ေဇာကေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီးေရွ႕ကေျပးသြားေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းေျပးလိုက္ရ၏။
"မိုးအရမ္းသည္းတယ္ "
"ဟုတ္ပ ထီးကိုေလ သတိေမ့တာ"
"မိယမင္း"
"ဟင္"
"နင့္ဂါဝန္ကကပ္ကုန္ၿပီ ေတာက္ခ္ ထူတာဝတ္မလာဘူး "
ညီမေလးတစ္ေယာက္လိုသံေယာဇင္တြယ္ေနတဲ့အားေလ်ာ္စြာ ေဇာသူ႕ဟူဒီအပြႀကီးကိုခြၽတ္ေပးလိုက္တယ္။ဒီေတာ့ေဇာရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ပိုင္းမွာႂကြက္သားအေျမာင္းေတြကေပၚလာခဲ့ေတာ့၏။
"ဝတ္လိုက္"
"နင္ေအးေနမွာေပါ့"
"ဝတ္စမ္းပါ လွ်ာမရွည္နဲ႕"
". ...အင္း ေက်းဇူးပဲေဇာ"
"ငါမထူးေတာ့ဘူး မိုးေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့မယ္ "
ေျပာရင္းသူေျပးထြက္သြားလိုက္တယ္။ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္မိုးစက္ကေလးေတြၾကားေျပးလႊားေဆာ့ေနတဲ့ပုံကအေစာကိုမွင္သက္သြားေစနိုင္သည္။ေဇာတစ္ေယာက္ကိုသာေငးၾကည့္ၿပီးေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနခဲ့ေတာ့...
"အဟမ္း ေစာအကၡရာ"
". ...."
"ေစာအကၡရာ"
". ...."
"ဟယ္ မတ္တပ္ႀကီးေသသြားၿပီလား အေစာ"
"ဟင္ ေအး ဘာလဲ"
ESTÁS LEYENDO
<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]
Romance{စောအက္ခရာ...မင်းကလူသားတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ မင်းက..တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ငါ့ဘဝထဲရုတ်တရပ်တိုးဝင်လာတဲ့သံစဥ်လှလှလေးတစ်ခုပဲ..} Start Date:5.7.2022