ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႕လမ္းမႀကီးကိုသူတဆုံးေမွ်ာ္ၾကည့္ေနမိတယ္။
*ဒီႏွစ္ထဲေျပာင္းလဲသြားတာမရွိခဲ့ဘူးပဲ အရင္လိုပဲစိမ္းစိုေနတဲ့သစ္ပင္သစ္ကိုင္းေတြကလမ္းမႀကီးကိုအုံ႕မိုးထားတယ္..ေလ႐ူးေလးရဲ႕က်ီစယ္မႈကကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကိုၾကည္ႏူးေစတယ္..*
ေက်နပ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္တည္လာတဲ့အၿပဳံးလွလွေလးကိုဖန္တီးရင္းတစ္တီတီျမည္လာတဲ့နာရီေလးေၾကာင့္တစ္ေန႕တာကိုေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျဖတ္ေက်ာ္ရအုံးမည္။
"ေမေမ သားသြားေတာ့မယ္"
"ေနအုံးသားငယ္"
*ထုံးစံအတိုင္းေမေမကေတာ့ထမင္းခ်ိဳင့္ႀကီးထဲထမင္းဘူးထည့္ ေရဘူးေလးထည့္ၿပီးမုန့္ေတြအေအးေတြပါထည့္လာျပန္ၿပီ *
"ေရာ့ ေသခ်ာကိုင္သြားေနာ္"
"ဟုတ္ေမေမ ဒါဆိုသားသြားၿပီေနာ္"
"ေမေမ့သားေလးလမ္းခရီးအဆင္ေျပပါေစ"
ခ်စ္ရတဲ့မိခင္ကိုအသာအယာၿပဳံးျပၿပီးအိမ္ေရွ႕လမ္းမႀကီးတည့္တည့္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့တယ္။
!ကလင္..ကလင္!
"အမေလး.."
ေနာက္နားဆီကစက္ဘီးသံေၾကာင့္အလန့္တၾကားလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္..စပ္ၿဖီးၿဖီးႏွင့္သူ႕ကိုရီျပေနခဲ့တယ္။
"မဂၤလာပါဆရာ"
"ေအးေအး မဂၤလာပါေနာ္"
"ဆရာေက်ာင္းသြားမွာမလား"
"ဟုတ္တယ္ေလ"
"အေနာက္ကတက္ ကြၽန္ေတာ္တင္သြားမယ္"
"မျဖစ္ပါဘူး မင္းနင္းေနပုံမ်ိဳးနဲ႕ ေက်ာင္းမေရာက္ပဲေနပါ့မယ္"
"ေအာ္ ဟီးးး"
"ဒါနဲ႕ မင္းကဆရာ့ကိုသိလို႔လား"
"မသိေပမယ့္ ဆရာကကြၽန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းကိုပဲသြားမွာမဟုတ္ဘူးလား"
"အင္းေလ ဆရာကအခုမွဒီေက်ာင္းကိုေျပာင္းလာတာ"
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ဆရာေၾကာက္ေနမွာစိုးလို႔အေဖာ္လုပ္ေပးမလို႔ေလ "
BẠN ĐANG ĐỌC
<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]
Lãng mạn{စောအက္ခရာ...မင်းကလူသားတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ မင်းက..တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ငါ့ဘဝထဲရုတ်တရပ်တိုးဝင်လာတဲ့သံစဥ်လှလှလေးတစ်ခုပဲ..} Start Date:5.7.2022
![<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/315478332-64-k7162.jpg)