Chapter-33(Zg)

193 3 0
                                    

"ကိုယ့္အကၡရာ..."

ေဆး႐ုံထဲအေျပးေလးဝင္လာတဲ့သူ႕ကိုသူနာျပဳတစ္ခ်ိဳ႕ကျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးၾကည့္ေနၾကေလရဲ႕..

"ခဏေလာက္ပါ "

"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"

"ေစာအကၡရာဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကိုလာေတြ႕တာပါ"

"ေအာ္ သတိလစ္ၿပီးေရာက္လာတဲ့လူလား "

"ဟုတ္ပါတယ္ တစ္ခ်က္ေလာက္ၫႊန္ေပးပါအုံး"

"ဘယ္လိုေတာ္စပ္မႈရွိတာလဲရွင့္ "

"ဗ်ာ.."

"ေအာ္ တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႕ေနာ္ လူနာရဲ႕အိမ္ကလူစိမ္းသိပ္လက္မခံဖို႔မွာထားလို႔ပါ"

"အာ ကြၽန္ေတာ္ကမင္းထက္ေက်ာ္ေဇာပါ သူ႕ရဲ႕အမ်ိဳးသားပါဗ်"

"ရွင္..."

*****<ခ်စ္ေသာအကၡရာ>*****

"ကိုယ့္အကၡရာ..အကၡရာ.."

"လူနာကအခုထိသတိလည္မလာေသးပါဘူး ဒါေပမယ့္အေျခအေနကေတာ့ေကာင္းေနဆဲပါ"

"က်စ္ ခင္ဗ်ားတို႔ေဆးစစ္ခ်က္ကလည္းအတည္ျပဳထားတာမရွိဘူးလား "

"အဲ့ဒါက.."

!ဒုန္း...!

႐ုတ္တရပ္ႀကီးဆရာဝန္ေတြအမ်ားႀကီးဝင္ခ်လာတယ္။ေဇာကမတ္တပ္ထရပ္ေတာ့ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီးအသင့္ပါလာတဲ့ကုတင္ေပၚအေစာကိုယ္ေလးကိုေျပာင္းတင္လိုက္ေတာ့၏။

"ဒါ..ဒါဘာလုပ္တာလဲ "

"ေဆးစစ္ခ်က္အတည္ျပဳၿပီးပါၿပီ လူနာရဲ႕ဦးေခါင္းအတြင္းပိုင္းမွာအက်ိတ္ေလးတစ္ခုရွာေတြ႕ထားလို႔ပါ"

"ဗ်ာ..အက်ိတ္...အက်ိတ္ဟုတ္လား"

"ဟုတ္ပါတယ္ ကံေကာင္းတာတစ္ခုကစတည္ကာစေလးျဖစ္တဲ့အတြက္ခြဲထုတ္လိုက္ရင္အဆင္ေျပသြားနိုင္ပါတယ္"

"ေတာက္ခ္...ခင္ဗ်ားတို႔ဟာကစိတ္ခ်ရပါ့မလား "

"လူနာရွင္အေနနဲ႕စိုးရိမ္ပူပန္ေနတာကိုနားလည္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အခုလိုအခ်ိန္ဆြဲေနလို႔လည္းလူနာကနလံထူလာနိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္"

"ဘာ..ခင္ဗ်ားဘာစကားေျပာတာလဲ"

ခ်စ္ရသူအတြက္ပူေလာင္ျပင္းျပေနရတဲ့အခ်ိန္ကို အခ်ိန္ဆြဲေနတယ္ဆိုၿပီးစြပ္စြဲခံရတဲ့အခါေဇာလက္ေတြကထိုဆရာဝန္ရဲ႕အကၤ်ီစကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီးေနၿပီ။

&lt;ချစ်သောအက္ခရာ&gt;[Completed]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin