Chapter-7(Zg)

201 2 0
                                    

*ဘဝကဟိုလူႀကီးနဲ႕လည္းမေတြ႕ခ်င္..ေဖရိုင္းကိုလည္းမေတြ႕ရမေနနိုင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အစီအစဥ္က...မနက္က်ဴရွင္သြားမယ္ ေန႕လည္အရင္အိမ္မွာထမင္းဝင္စားၿပီးေဖရိုင္းနဲ႕စကားေျပာမယ္..ညေနက်ဴရွင္သြားမယ္ျပန္ရင္အဖြားတို႔ဆီပဲျပန္အိပ္မယ္ ဒီလို...ညေနက်ရင္အကၡရာနဲ႕ကအျပန္လမ္းမတူေတာ့ဘူး ဒီေတာ့ေန႕လည္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အတူျပန္ၾကမယ္ေပါ့ အခုေတာ့ဒီေကာင္ကဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးတာလဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ဆိုင္ကယ္ေပၚမွာပါသြားတာအခန့္သား..*

"ဟဲ့ ေဇာ"

"ဘာလဲ"

"႐ုပ္ႀကီးကဆူပုတ္ေနတာပဲ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

"ဟိုေကာင့္ကိုစိတ္တိုေနတာ "

"ေအာ္ ဘာလဲ ငါတို႔နဲ႕အတူမျပန္လို႔လား"

"အင္း"

"ျဖစ္ရမယ္ သူလည္းအခ်ိန္တိုင္းေတာ့ငါတို႔နဲ႕အတူဘယ္ရွိေပးနိုင္မလဲ ေနာက္ၿပီးသူ႕အိမ္က စည္းကမ္းႀကီးတယ္လို႔ၾကားတယ္"

"ဟုတ္တယ္ ဒီေကာင္ကအေျခႀကီးအေနႀကီးထဲက"

"ဟင္ နင္ဘယ္လိုသိလဲ"

"စခင္တဲ့ေန႕က်ဴရွင္ျပန္ေတာ့မိုးေတြသည္းၿပီးသစ္ကိုင္းကသူ႕ေပၚျပဳတ္က်မလိုျဖစ္တယ္ေလ.. ငါကသူ႕လက္ကေနေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့လက္ဆစ္လြဲသြားတာ အဲ့ဒါနဲ႕ပဲငါသူ႕ကိုအိမ္အထိလိုက္ပို႔ေပးလိုက္ရတယ္..သူ႕အေမကသေဘာေကာင္းပါတယ္ အိမ္နဲ႕ၿခံကေတာ့နည္းတာမဟုတ္ဘူး"

"ဝွားးးမိုက္တယ္ေနာ္ အေစာကငါနဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလးကြာတာပဲ"

"ဒါေပါ့ ေစာက္စကားမ်ားတာေရာ အတင္းေျပာတာေရာ ရီတာေရာ ငိုတာေရာ နင္နဲ႕တစ္စက္ကေလးမွတူမေနဘူး "

"ဘာ "

"နင္ကသရဲမ"

"မင္းထက္ေက်ာ္ေဇာ..နင္ နင္ေနာ္"

"အနာထိလို႔စပ္လည္းမတက္နိုင္ဘူး အဲ့ဒါတစ္ကယ္နင္လုပ္ေနတဲ့အရာေတြပဲ အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ ငါသြားၿပီ"

"အေကာင္စုတ္ ညေနလာမေခၚနဲ႕ ငါကိုကိုနဲ႕သြားမွာ"

ေဇာလက္ကာျပလိုက္သည္။ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာလူကရွင္းေနတယ္..လမ္းထိပ္ကခေရပင္ႀကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့လူတစ္စုေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနၾကေလရဲ႕..

<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ