*ဘဝကဟိုလူႀကီးနဲ႕လည္းမေတြ႕ခ်င္..ေဖရိုင္းကိုလည္းမေတြ႕ရမေနနိုင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အစီအစဥ္က...မနက္က်ဴရွင္သြားမယ္ ေန႕လည္အရင္အိမ္မွာထမင္းဝင္စားၿပီးေဖရိုင္းနဲ႕စကားေျပာမယ္..ညေနက်ဴရွင္သြားမယ္ျပန္ရင္အဖြားတို႔ဆီပဲျပန္အိပ္မယ္ ဒီလို...ညေနက်ရင္အကၡရာနဲ႕ကအျပန္လမ္းမတူေတာ့ဘူး ဒီေတာ့ေန႕လည္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အတူျပန္ၾကမယ္ေပါ့ အခုေတာ့ဒီေကာင္ကဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးတာလဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ဆိုင္ကယ္ေပၚမွာပါသြားတာအခန့္သား..*
"ဟဲ့ ေဇာ"
"ဘာလဲ"
"႐ုပ္ႀကီးကဆူပုတ္ေနတာပဲ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"ဟိုေကာင့္ကိုစိတ္တိုေနတာ "
"ေအာ္ ဘာလဲ ငါတို႔နဲ႕အတူမျပန္လို႔လား"
"အင္း"
"ျဖစ္ရမယ္ သူလည္းအခ်ိန္တိုင္းေတာ့ငါတို႔နဲ႕အတူဘယ္ရွိေပးနိုင္မလဲ ေနာက္ၿပီးသူ႕အိမ္က စည္းကမ္းႀကီးတယ္လို႔ၾကားတယ္"
"ဟုတ္တယ္ ဒီေကာင္ကအေျခႀကီးအေနႀကီးထဲက"
"ဟင္ နင္ဘယ္လိုသိလဲ"
"စခင္တဲ့ေန႕က်ဴရွင္ျပန္ေတာ့မိုးေတြသည္းၿပီးသစ္ကိုင္းကသူ႕ေပၚျပဳတ္က်မလိုျဖစ္တယ္ေလ.. ငါကသူ႕လက္ကေနေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့လက္ဆစ္လြဲသြားတာ အဲ့ဒါနဲ႕ပဲငါသူ႕ကိုအိမ္အထိလိုက္ပို႔ေပးလိုက္ရတယ္..သူ႕အေမကသေဘာေကာင္းပါတယ္ အိမ္နဲ႕ၿခံကေတာ့နည္းတာမဟုတ္ဘူး"
"ဝွားးးမိုက္တယ္ေနာ္ အေစာကငါနဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလးကြာတာပဲ"
"ဒါေပါ့ ေစာက္စကားမ်ားတာေရာ အတင္းေျပာတာေရာ ရီတာေရာ ငိုတာေရာ နင္နဲ႕တစ္စက္ကေလးမွတူမေနဘူး "
"ဘာ "
"နင္ကသရဲမ"
"မင္းထက္ေက်ာ္ေဇာ..နင္ နင္ေနာ္"
"အနာထိလို႔စပ္လည္းမတက္နိုင္ဘူး အဲ့ဒါတစ္ကယ္နင္လုပ္ေနတဲ့အရာေတြပဲ အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ ငါသြားၿပီ"
"အေကာင္စုတ္ ညေနလာမေခၚနဲ႕ ငါကိုကိုနဲ႕သြားမွာ"
ေဇာလက္ကာျပလိုက္သည္။ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာလူကရွင္းေနတယ္..လမ္းထိပ္ကခေရပင္ႀကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့လူတစ္စုေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနၾကေလရဲ႕..
BẠN ĐANG ĐỌC
<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]
Lãng mạn{စောအက္ခရာ...မင်းကလူသားတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ မင်းက..တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ငါ့ဘဝထဲရုတ်တရပ်တိုးဝင်လာတဲ့သံစဥ်လှလှလေးတစ်ခုပဲ..} Start Date:5.7.2022