"ဆရာ"
အနောက်ဘက်ကနေအသံပိစိလေးကြားလိုက်တော့ဇောလည်ပြန်ကြည့်လိုက်မိတယ်။ကောင်လေးနှစ်ယောက်နဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရယ်လူတစ်ယောက်ရယ်သူ့ကိုပြူးကြည့်နေလေရဲ့...သေချာကြည့်တော့မှလင်းခတ်ဆိုတဲ့ကောင်လေးတို့အုပ်စုမှန်းဇောသတိထားမိသွားရတယ်။
"လာကြလေ"
"ဟုတ်ကဲ့.."
သူ့အပြောကိုခေါင်းငြိမ့်ရင်းကလေးသုံးယောက်ကကုတင်ဘေးဝင်ထိုင်၏။စကားတော့ပြောမလာသေး...
"ကိုစောအက္ခရာအခြေအနေဘယ်လိုဖြစ်သွားပြီလဲဗျ"
"ခင်ဗျားက..."
"ကျုပ်လင်းခတ်ရဲ့အကိုပါ"
"အော် မှတ်မိပါတယ် နာမည်မေ့နေလို့"
"အင်း"
"အခြေအနေကတော့ကောင်းသွားပြီလို့ပြောလို့ရတယ်..သတိတော့လည်မလာသေးဘူး ဆရာဝန်တွေတော့လာလာစစ်နေကြတာပဲ"
ဇောလက်တွေကအစောလက်ကလေးတွေရဲ့ထိပ်မှာရှိနေတဲ့အပ်ပေါက်ရာလေးတွေကိုတို့ထိပွတ်သပ်နေခဲ့သည်။ဒါကိုမြင်တဲ့လင်းသစ်ကပြုံးလိုက်ပြီး..
"သိပ်လည်းစိုးရိမ်မနေပါနဲ့ ပြန်ကောင်းလာမှာပါ "
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ကိုကြီး ဆရာကဘာဖြစ်တာတဲ့လဲဟင် "
တစ်ဦးတည်းပါလာတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကစမေးတော့ဇောအေးအေးသက်သာပဲပြန်ဖြေလိုက်တယ်။
"ခေါင်းမှာအကျိတ်ပေါက်တာ.."
"အော်"
"အစိုင်အခဲကသေးတော့ဖယ်ထုတ်လို့ရသွားတယ်.."
"ဆရာပင်ပန်းနေမှာပဲ"
"သတိလစ်နေတာကြာပြီလားဗျ"
ဒီတစ်ခါတော့လင်းခတ်ကမေးနေတာ..
"အင်း ကြာပြီပေါ့"
"ဟူးးးမြန်မြန်နိုးလာရင်ကောင်းမှာကို.."
"ကိုယ်လည်းဒီလိုပဲဆုတောင်းနေခဲ့တာပါ"
ထိုအခိုက်ဇောလက်ချောင်းလေးတွေတင်းခနဲဖြစ်သွားတာကိုသတိထားလိုက်မိပြီးအစောလက်တွေကတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာနေတယ်။
VOCÊ ESTÁ LENDO
<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]
Romance{စောအက္ခရာ...မင်းကလူသားတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ မင်းက..တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ငါ့ဘဝထဲရုတ်တရပ်တိုးဝင်လာတဲ့သံစဥ်လှလှလေးတစ်ခုပဲ..} Start Date:5.7.2022