Chapter-17(Zg)

179 3 0
                                    

"ေမာင့္အရိုင္း ေရွ႕ေလွ်ာက္လိုက္ ေနာက္ေလွ်ာက္လိုက္နဲ႕ မေညာင္းဘူးလား"

"ေညာင္းလို႔ေညာင္းမွန္းေတာင္မသိပါဘူးေမာင္ရယ္ သားေလးေအာင္မွာပါေနာ္"

"မင္းထက္ေက်ာ္ဇာကဘယ္လိုေကာင္မို႔လို႔လဲကြအဆင္ေျပမွာပါ"

"စိတ္ပူေနၿပီ မနက္ကေအာင္စာရင္းၾကည့္မယ္ဆိုၿပီးထြက္သြားတာ အခုထိျပန္မေရာက္ေသးဘူး "

"ေမာင့္အရိုင္းစိုးရိမ္တာလြန္ေနၿပီ"

"ကိုမင္းခတ္ထန္တို႔အိမ္လားမသိဘူး"

"အာ ကိုခိုင္စိုး လာေလဗ်ာ"

"လာမဟန္နီ အေစာေလးေအာင္လား"

"မသိရေသးလို႔ ထြက္သြားတာၾကာၿပီ ေဇာေလးေရာ"

"မသိရေသးဘူး ညကေတာ့လိုင္းေပၚကပဲၾကည့္ပါမယ္ေျပာၿပီး အခုက်လိဳင္းကမေကာင္းဘူးတဲ့ ေျပာတာပဲ က်ဳပ္ကဖုန္းအေၾကာင္းေတြလည္းသိပ္နားမလည္ေတာ့ေလ "

"ဟုတ္တယ္ သားကလည္းလိုင္းမေကာင္းလို႔ဆိုၿပီးေဇာတို႔နဲ႕ပဲေက်ာင္းမွာသြားၾကည့္မယ္တဲ့"

"ဟင္း ကေလးေတြကေလးေတြ မိဘေတြကိုတယ္လည္းစိတ္ပူရေအာင္လုပ္တယ္"

"ဟုတ္ပကိုခိုင္စိုးရယ္ က်ဳပ္ေယာက္်ားေလးဆိုသားေၾကာင့္နဲ႕ထမင္းေတြဟင္းေတြေတာင္မခ်က္ေတာ့ဘူး "

"ေဒၚဟန္နီေရာ ဘာထူးလဲ ညကတည္းကမူးသလိုလိုေမ့သလိုလိုနဲ႕ ဟက္"

"ရွင္ေနာ္"

"ဘာတုန္း ကိုယ္ကအမွန္ေျပာတာေလ"

ေလးေယာက္သားအရိုင္းတို႔အိမ္ေလးထဲစကားစျမည္ေျပာဆိုေနတုန္းပင္ သွ်င္ယမင္းတစ္ေယာက္ေျပးဝင္လာခဲ့၏။

"ဦးေလးအရိုင္းေရ ဦးေလးခတ္ထန္ "

"ဟယ္ လာၾကၿပီ သမီး ဘာျဖစ္လဲ ေအာင္လား ဦးသားေလးေအာင္လား"

အရိုင္းကေလာေလာနဲ႕ေမးေနေပမယ့္ သွ်င္ယမင္းကေတာ့ေမာဟိုက္ေနဆဲမို႔ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပတယ္။

"အန္တီတို႔ေရာက္ေနတာလား"

"ေအးေလကြယ္ အေစာကထြက္သြားၿပီ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေနမွျပန္မလာလို႔လာေမးတာ အကုန္ေအာင္ၾကရဲ႕လားသမီး"

<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]Место, где живут истории. Откройте их для себя