Chapter-18(Zg)

185 2 0
                                    

"ေသခ်ာလားသား သားတစ္ကယ္ပဲယမင္းေလးကိုလက္ထက္မလို႔လား"

"ဟုတ္ကဲ့ သားအတည္ေျပာတာပါေဖရိုင္း ဘာလဲ ေဖရိုင္းတို႔ကသေဘာမတူခ်င္ဘူးလား"

"အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အတၱႀကီးတယ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ သားနဲ႕ဘာတစ္ခုမွမဆိုင္တဲ့အရာအတြက္သားတာဝန္ယူစရာလိုတယ္လို႔ေဖရိုင္းမထင္ဘူး "

"အေဖေရာပဲသား သားကသားသူငယ္ခ်င္မကိုသနားလို႔ ဂ႐ုဏာျဖစ္လို႔ ကူညီေပးခ်င္လို႔ အခုလိုဆုံးျဖတ္တယ္ဆိုတာသိေပမယ့္ အေဖတို႔မွာလည္းဒီသားေလးတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ အေဖသိပ္ၿပီးခြင့္မျပဳခ်င္ဘူး"

သူေခါင္းရႈတ္ေနရတယ္။တစ္ကယ္လည္းသူ႕ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႀကီးကတစ္ဖက္သက္ဆန္ေနခဲ့သည္ေလ...ဘယ္မိဘကမ်ားဒီလိုအျခင္းအရာကိုလြယ္လြယ္ကူကူခြင့္ျပဳေပးနိုင္မွာတဲ့လဲ။

"ဟူးးးး"

က်ဥ္ထဲက်ပ္ထဲေရာက္ေနတဲ့အေျခအေနေၾကာင့္ေလပူေတြကိုသာမႈတ္ထုတ္ရင္းမိဘေတြနဲ႕အတူဆက္ထိုင္ေနျဖစ္သည္။

"သားအရမ္းစိတ္ရႈတ္ေနၿပီလား"

"ရပါတယ္ေဖရိုင္း "

"တစ္ကယ္ပဲသားေတြးထားတဲ့အတိုင္းလုပ္ေတာ့မွာလား"

"အင္း"

သူေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ဒါကိုျမင္ေတာ့ခတ္ထန္ဘက္ပေခါင္းတစ္ခါခါလုပ္ေနၿပီးဆက္လက္ၿငိမ္သက္ေန၏။အရိုင္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ၿပဳံးၿပဳံးေလးသာတုံ႕ျပန္ၿပီးသူ႕လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္လာေတာ့တယ္။

"သားကအ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီေလ ဘယ္ဟာအမွားလဲဘယ္ဟာအမွန္လဲသားခြဲျခားတက္ေနၿပီ ဒီလိုလုပ္တာကမွန္ကန္တဲ့လမ္းလို႔သားထင္ရင္.....သားဆက္ေလွ်ာက္နိုင္ပါတယ္"

"ေမာင့္အရိုင္း..."

"ေဖရိုင္းတို႔မွာတားဆီးပိုင္ခြင့္ရွိေပမယ့္ သားဘဝအတြက္သားရဲ႕ေ႐ြးခ်ယ္မႈကသာအဓိကပါပဲ ဒါေပမယ့္သားရယ္ ဒီကေလးမနဲ႕သားရဲ႕ၾကားမွာေမာင္ႏွမလိုဆက္ဆံေရးသာသာပဲရွိေနလ်က္နဲ႕ ႏွလုံးသားရဲ႕ေစခိုင္းခ်က္မပါတဲ့အတြက္ေတာ့ ေရွ႕မွာဘယ္လိုအခက္အခဲေတြ ျပသနာေတြကသားကိုေစာင့္ႀကိဳေနမလဲဆိုတာဘယ္သူမွအတက္မသိနိုင္ေလဘူး "

<ချစ်သောအက္ခရာ>[Completed]حيث تعيش القصص. اكتشف الآن