အျပင္မွာ ခပ္သဲသဲရြာေသာမိုးေၾကာင့္ တရုပ္ကပ္ျပတင္းေပါက္မွန္တစ္ေလ်ွာက္ မိုးေပါက္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေန၏။ အျဖဴေရာင္နံရံကပ္စကၠူကပ္ထားၿပီး မီးလဲ ဖြင့္လို႔ရလို႔သာ သူမ၏ အခန္းက အလင္းေရာင္ ရေနျခင္း။
လူမေနတာၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ ထိုအခန္းတြင္ ဖုန္အနံ႔ေတြ ပ်ံ့ပ်ံ့လိႈင္ေနသျဖင့္ နာရီဝက္တစ္နာရီနီးပါး ဖုန္ေတြ လိုက္ခါေလ၏။ ဗီရိုကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ယာခင္းအသစ္မ်ားေတြ့သျဖင့္ လဲလွယ္လိုက္ေလ၏။အေဟာင္းမ်ားကို စုကာ အိပ္ယာခင္းနဲ႔ ပတ္ကာ နံရံေထာင့္တြင္ လံုးထားလိုက္ၿပီး ေသခ်ာရွင္းလိုက္မွ အခန္းငယ္က သႏ့္႔သြားေလ၏။
စားပြဲခံုကို သူမ အၾကည့္ေရာက္သြားေလ၏။အျဖဴေရာင္ေႂကြ ပန္းအိုးထဲမွ သစၥာပန္းအျဖဴေရာင္က ေျခာက္ကပ္လို႔ေနပါ၏။ပန္းအိုးနံေဘး ဓာတ္ပံုေဟာင္းတစ္ခုထဲရိွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ၪီးႏွင့္ အမ်ိဳးသားတစ္ၪီး မဂၤလာဝတ္စံုႏွင့္ပံု။
"ေဇာင္း ရဲ့ မိဘ ေတြ ထင္တယ္ သူတို႔က ဒီမွါ မေနပံုပဲ "
"ေဒါက္ ... ေဒါက္ "
အခန္းဝက တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ သူမကိုင္ထားေသာ ဓာတ္ပံုကို ျပန္ခ်လိုက္ေလ၏။ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္၏။တံခါးဝတြင္ ရပ္ေနသူက ေဇာင္း။ အဝါေရာင္တီရွပ္လက္ျပတ္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတိုႏွင့္ ဆံပင္ေတြကို ခပ္ျမင့္ျမင့္စည္းထား၏။လက္ဆက္ေသာ ဆပ္ျပာနံ႔ေၾကာင့္ သူေရခ်ိဳးၿပီးမွန္းေသခ်ာ၏။
"ခင္ဗ်ားဗိုက္ဆာရင္ ဟင္းေတြက်က္ၿပီလို႔ လာေျပာတာ "
"Omm ေရခ်ိဳးၿပီးမွ စားမယ္ "
"Ok ဒါဆို "
"ခဏ ေဇာင္း ကိုယ္ေျပာစရာရိွလို႔ "
"ကိုယ္က မင္းထက္ အသက္ႀကီးတယ္ေလ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကို ခင္ဗ်ားလို႔မေခၚသင့္႔ဘူး"
ေဇာင္းက မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ကာ စိတ္ရႈပ္သလို ၾကည့္ရင္း တစ္ခ်က္စဥ္းစားလိုက္ကာ
"ဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ ကြၽန္ေတာ္မွ ခင္ဗ်ားအသက္မသိတာ "
"ကိုယ္က ၃၀ႏွစ္ မင္းက အလြန္ဆံုးရိွ ၁၅ ႏွစ္ေပါ့"
YOU ARE READING
ချစ်သော ... ဆရာမ
Romanceဆရာမနှင့် ခပ်ဆိုးဆိုးတပည့်လေး အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး။ ဝေဖန်ပေးကြပါအုံး။
