"ေဇာင္း ခုထိ မသြားေသးဘူးလား "
ယခင္ကဆိုလ်ွင္ သူေတာင္ ဘာမွမျပင္ဆင္ရေသးခင္ မနက္စာ စီစဥ္ေပးၿပီး ေက်ာင္းကို ထြက္သြားတက္ေသာေၾကာင့္ အျဖဴအစိမ္းယူနီေဖာင္းႏွင့္ ဧည့္ခန္းဆက္တီေပၚမွာ ထိုင္ေနတာကို ေတြ့ရသျဖင့္ ေမးလိုက္ျခင္းပါ။ ထိုကေလးမက ဒီေန့မွ ထူးထူးျခားျခား ဆံပင္ေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ စည္းထားေသးသည္။
"ဆရာမကို ေစာင့္ေနတာေလ "
အျဖဴရင္ဖံုးခါးတို အစိမ္းပုတ္ေရာင္ထမိန္ႏွင့္ ဖြံ႔ထြားေသာ ကိုယ္ဟန္ကို ေဇာင္း ေငးၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္ေလ၏။ ဆရာမက သိပ္ၾကည့္လို႔ေကာင္းၿပီး စမတ္က်သည္ဟု သူျမင္၏။ စာအုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေဘာ့ပင္အိတ္ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ထည့္႔ထားေသာ ျခင္းကို ငံု႔ၿပီး ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ေတာင္ခတ္ခတ္မ်ား ပင့္႔တက္လာတာကအစ ေဇာင္းမွာ တေမ့တေမာ။
"ဒီေန့မွ ထူးထူးျခားျခား တို႔ကို ေစာင့္ေနတယ္ေပါ့ ဘာစိတ္ကူးေတြ ေပါက္လာပါလိမ့္ေနာ္ ဆံပင္ေတြလဲ စည္းထားလိုက္ေသး အေတာ္လွခ်င္တယ္ ဟုတ္လား "
"ဆရာမကလဲဗ်ာ မိန္းကေလးပဲ လွခ်င္တာဆန္းလား ဆရာမက်ေတာ့ လွခ်င္လို႔ ပန္းပန္မိတ္ကပ္လူးထားတာမွတ္လား "
"ဒါေပါ့ ကိုယ္ကမိန္းကေလးေလ မင္းက မိန္းကေလးလား အာ မသိပါဘူး ကိုယ္က ေယာက်္ားႀကီးထင္ေနတာ LCD ျဖစ္ေနေတာ့ေလ "
ေတြ့လား ။ ဆရာမက လူကို ဖဲ့ေနတာ။ ေျပာခ်င္တာက သူ႔လို ခႏၶာကိုယ္မရိွ ေယာက်္ားႀကီးလို ထြားက်ိဳင္းတယ္ ဆိုၿပီး ေျပာတာ။ ေဇာင္း တစ္ခ်က္မဲ့ျပလိုက္ၿပီး
"ဆရာမအခုမသိလဲ ေနာက္သိမွာေပါ့ မဟုတ္ဖူးလား ကြၽန္ေတာ့အတြက္ အဲ့ဒါေတြ မလိုပါဘူး ဆရာမအတြက္ပဲ လိုအပ္တာ "
"ဘာေျပာတာလဲ "
"ဘာမွမေျပာပါဘူး ေအာ္ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ညက အိပ္မက္မက္တယ္ သိလား "
ေဇာင္းက ထား၏ ေဘးနားသို႔ တိုးကပ္ကာ ေျပာလိုက္သျဖင့္ ျခင္းကိုႏိႈက္ေနတဲ့ လက္သြယ္သြယ္ေတြ ရပ္တႏ့္႔သြားၿပီး ေဇာင္းကို မ်က္လံုးေလး ဝိုင္းကာ ျပန္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
YOU ARE READING
ချစ်သော ... ဆရာမ
Romanceဆရာမနှင့် ခပ်ဆိုးဆိုးတပည့်လေး အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး။ ဝေဖန်ပေးကြပါအုံး။
