"မင္း ... အိမ္ရွင္မျဖစ္ေနၿပီး တစ္ရက္ေလးေတာင္ အိမ္မွာ မေနႏိုင္ဘူးလား ထားသခင္ "
အထူးအဆန္းလုပ္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္လာေသာ လျပည့္ေမာင္ကို ထား တစ္ခ်က္မွမၾကည့္ပဲ ကားေသာ့ကို လက္မွကိုင္ကာ အိမ္ျပန္ဖို႔ လုပ္ေနရင္း ပစၥည္းေတြကို လက္မွာ တစ္ေပြ့တစ္ပိုက္ႏွင့္။
"အဲ့ဒါ ရွင့္အတြက္ ပိုေကာင္းမေနဘူးလား ကိုလျပည့္ေမာင္ ရွင္ေခၚခ်င္တဲ့လူကို ေအးေဆးေခၚလာလို႔ရတာေပါ့"
နီညိုေရာင္မ်က္မွန္ေအာက္က ေအးစက္စက္မ်က္ဝန္းေတြ၏ အၾကည့္ကို ေက်ာစိမ့္သြားေအာင္ ၾကည့္ၿပီး ရင္ဆိုင္ကာ
"အနဲဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ၪီးေလးေရ႔ွမွာ နဲနဲပါးပါး ဟန္ေဆာင္ သင့္႔တာေပါ့"
"ကြၽန္မကို ဘယ္ေတာ့ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးေပးမွာလဲ ကိုလျပည့္ေမာင္"
"မင္း .... Shit ! ငါလဲ မင္းနဲ႔ လက္ထပ္ခ်င္လြန္းလို႔ ေအာက္ေမ့ေနလား ထားသခင္ မင္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထင္ႀကီးလြန္းတယ္ မင္းစိတ္ႀကိဳက္ အျပင္မွာ တိုက္ခန္းလဲ ေပးထားတယ္ ဟန္ေဆာင္လင္မယားျဖစ္ေနတာက မင္းကို ဘာနစ္နာေစလို႔လဲ မင္းတို႔ ကုမၸဏီတစ္ခုလံုးကို ကယ္ခဲ့တာ ငါတို႔ပါ "
"အဲ့ဒီအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ ကြၽန္မလဲ ရွင္တို႔ အႀကိဳက္ ဒီဇိုင္းေတြအမ်ားႀကီး ထုတ္ေပးခဲ့တာပဲေလ နစ္နာေနသလားတဲ့လား ရွင္ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖူးလား ရွင့္လို ကိုယ္ခႏၶာသာယာဖို႔ပဲ လိုခ်င္တဲ့ သူကေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ ကြၽန္မက လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္လ်က္နဲ႔ စြန္႔လြတ္ခဲ့ရတာရွင့္ သိရဲ့လား "
ကားပါကင္မွာ တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းစကားမ်ားရင္းမွ ထားသခင္၏ ရင္ထဲက အမွန္တရား စကားေတြေၾကာင့္ လျပည့္ေမာင္ အံၾသသင့္႔သြားရေလ၏။ ထားသခင္လို ေအးတိေအးစက္ႏွင့္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မၫွာခဲ့ဖူးသူက လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္လ်က္နဲ႔ စြန္႔လြတ္ၿပီး ကုမၸဏီကို ေရြးခဲ့သတဲ့။
"ေဝါ "
ကားကို ေဝါခနဲ ေမာင္းကာ ထြက္သြားေသာ ထားသခင္ကားကို ေငးၿပီး က်န္ခဲ့ေသာသူက လျပည့္ေမာင္ရယ္ပါ။
YOU ARE READING
ချစ်သော ... ဆရာမ
Romanceဆရာမနှင့် ခပ်ဆိုးဆိုးတပည့်လေး အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး။ ဝေဖန်ပေးကြပါအုံး။
