ခပ္ေနြးေနြးေနေရာင္ျခည္က ျပတင္းေပါက္မွသည္ ျဖဴလြလြကုတင္ထက္က ထား၏ မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ဆလိုက္ထိုးသလို ျဖာက်လာေလသျဖင့္ ထား မ်က္လံုးေတြ က်ိမ္းသြားကာ ပြင့္လာေလ၏။
"ဘယ္ႏွစ္နာရီ ထိုးၿပီလဲ "
မ်က္လံုးမ်ားကို အေသအခ်ာဖြင့္ၾကည့္မွ သူမေရာက္ေနေသာ ေနရာသည္ ေဇာင္း၏ အခန္းမွန္း မွတ္မိသြားေလ၏။
"ညက "
ေတြးမိသြားရင္ ခပ္ဖြဖြေလးၿပံဳးမိသြားေလ၏။ သည္ရပ္ဝန္းေလးမွာ ေနခြင့္ရေသာ အခ်ိန္ေတြအားလံုးဟာ မၾကာခင္အဆံုးသတ္ရေတာ့မွာပါလား ဟူေသာ အေတြးကို ျပန္သတိရသြားခဲ့ရျပန္၏။စားပြဲေပၚေလးေပၚက ႏွစ္ေယာက္အတူ ရိုက္ခဲ့ဖူးေသာ ပံုေလးထဲမွာ ေဇာင္းက အားရပါးရၿပံဳးေနခဲ့သည္။
ဒီအၿပံဳးေတြကို အၾကာႀကီးျမင္ခြင့္ရခ်င္ေသးတာ။
"ေဒါက္ "
ေလာ့တံခါး လွည့္ဖြင့္သံေၾကာင့္ ပါးျပင္ထက္က ျမစ္တစ္စင္းကို ခပ္သြက္သြက္ ဖယ္ရွားလိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚျပန္လဲကာ ေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခံဳထားလိုက္ေလ၏။ တိုးဖြဖြေဇာင္းရဲ့ေျခသံေတြက ကုတင္နားသို႔ ကပ္လာေလၿပီး ထား၏ နံေဘးမွာ ဝင္ထိုင္ေလ၏။
"ဟန္နီ "
"ေမာင့္ ရဲ့ အခ်စ္ေလး ...အိပ္ပုတ္ေလး ထေတာ့ေလကြာ ... အအိပ္ႀကီးလွခ်ည္လား အခ်စ္ဆံုးရဲ့ "
ေခါင္းၿမီးၿခံဳထားေသာ ေစာင္ကို ဖယ္ခြါကာ ထား၏ နဖူးစပ္ကို ဖိကပ္နမ္းရိႈက္ရင္း ဆိုေနျပန္သည္။
"အိပ္ခ်င္ေသးတယ္ "
"မအိပ္နဲ႔ေတာ့ အခ်စ္အတြက္ ႏို႔ဆန္ျပဳတ္ေလး လုပ္ထားတယ္ ထေတာ့ေနာ္ အလုပ္မတက္ဘူးလား "
"ေဇာင္းလႊမ္း!"
ဝုန္းခနဲ ထထိုင္လိုက္ေသာ ထားေၾကာင့္ ေဇာင္းလႏ့္႔ၿပီး အေနာက္ကို ယိႈင္သြားေလ၏။ အိပ္ခ်င္မူးတူးမ်က္လံုးေတြက မပြင့္တပြင့္ ဆံပင္ေတြက ဖရိုဖရဲႏွင့္ ေဇာင္းကို ေဆြၾကည့္ေနပံုေၾကာင့္ ေဇာင္းမွာ အလန္႔တၾကားျဖစ္သြားရေလ၏။
"ဘာလဲ ...ဘာျဖစ္တာလဲ "
"ဘာျဖစ္တာလဲ ဟုတ္လား ...ဒီမွါ ညတုန္းက မင္းေသာင္းက်န္းထားလို႔ ခါးေတြေရာ တစ္ကိုယ္လံုးေရာ ကိုက္ခဲေနတာပဲ ဒါေတါင္ အလုပ္သြားခိုင္းေနတယ္ ဘယ္လို လင္မ်ိဳးလဲ "
YOU ARE READING
ချစ်သော ... ဆရာမ
Romanceဆရာမနှင့် ခပ်ဆိုးဆိုးတပည့်လေး အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး။ ဝေဖန်ပေးကြပါအုံး။
