❝ BU HER ŞEYİ DÜZELTEBİLİR! ❞
❝ SEN BENİ Mİ TAKİP EDİYORSUN? ❞
Florence Hopkins, Zaman Döndürücüler'in mucidi olan Hopkins ailesinin son varisiydi. Ayrıca nesilden nesile aktarılan tarihin ilk ve en güçlü Zaman Döndürücüsü'nün mirasçısıydı.
Y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5. BÖLÜM: GEÇMİŞE GİTMEK
( Hoş okumalar! )
————
FLORENCE HOPKINS ZAMAN DÖNDÜRÜCÜLERİN işleyişi ve uzun vadede etkileri konusunda genç bir uzman olabilirdi; yeteneğini damarlarındaki aile kanından almıştı ve işinde bilgindi fakat bu, daha önce hiç zaman yolculuğu yaptığı anlamına gelmezdi.
Anlama yaşına geldiği andan itibaren her bir Hopkins'e adı kadar iyi bileceği üç kural ezberletilirdi,
Kural 1: Zaman Döndürücüler tehlikelidir, potansiyel bir silahtır ve reşit olmamış herhangi bir aile üyesi için istisnasız olarak yasaklanmışlardır.
Kural 2: Birey reşitse ve geçmişe gitmek istiyorsa Zaman Döndürücüleri en fazla 10 saatle sınırlı tutarak kullanabilir. Geleceğe gitmek istenildiği taktirde bir kural yoktur ancak hala üzerinde çalışılıyor oluşundan yenidir ve tavsiye edilmez.
Kural 3: Bir Döndürücü ile cadı ve büyücülerin hayati (ölüm kalım, doğum vb.) olaylarına karışmak kabul edilemezdir, çok tehlikelidir ve kesinlikle yasaklanmıştır.
Kural 4: Zaman Döndürücüler tehdit unsuru olarak görülen hiçbir kimsenin eline geçemez. Her Hopkins Zaman Döndürücüleri canı pahasına korumalıdır.
Kendisi son zamanlarda fazlasıyla asi, kural tanımaz bir genç kız olup serpilivermişti. Florence'ın ataları onu ellerinde mendillerle sümküre sümküre ağlayarak izliyorsa hiç şaşırmazdı.
Her şey dönüyordu, birbirine gidiyordu ve sular seller gibi yanından geçiyordu. Kız bir an için nasıl ayakta durabildiğine şaşırdı fakat hafifçe kaldırdığı kafası ona aradığı cevabı vermişti.
Bütün gücüyle Black oğlanının omzuna yapışmıştı, pek de uzun olmayan lakin keskin tırnakları nereyi bulursa ordaki derinin üstüne çöküyordu. Regulus Black'in suratı dümdüzdü fakat acıtmıyor olması imkansızdı. Florence bir kedi gibi tırmalıyordu.
Başka bir durumda karşısındaki insana zarar vermemek ya da bu kadar dibinde durmamak için geri çekilebilirdi, o kadar da düşüncesiz değildi ancak tek bir kıpırdamada yere yığılacakmış gibi hissediyordu. Çocuğun dişlerini ne kadar sıktığı umrunda değildi, etrafındaki hızla nefesi kesilen kız tutuşunu aksine sıkılaştırdı.
Onun için gerçekten de yıllar gibi geçen on saniyenin sonunda zemin tekrar ayaklarının altındaydı, yutkundu. Koridor bomboş ve sallantı durmuştu, kafasının içerisindeyse bir ses durmadan bağırıyordu.
Panik yapma, Florence. Soğukkanlı ol, hızlı düşün.
Florence çocuğun boynundaki geniş kolyeyi o hiçbir şekilde hareket edemeden çıkardı ardından göğsünden iterek kendinden hızlıca uzaklaştırmıştı.
