Frame Of Mind (Sapience Series #2)

chapter 7

"so ano na? Ichika mo na beh" atat kong sabi sa kanya.

Hinintay ako ni elise sa canteen dahil lunch na namin.

"Beh, kami na" saad niya, na nag palaglag ng panga ko.

Puta.

"Tang ina, bakit ang bilis?! Ang sabi ko tanungin mo muna" tinaasan ko siya ng kilay.

"Yes, i asked him naman don't worry" she assured me.

"Are you happy or what?" She asked me.

"Of course i am, hindi ko lang ineexpect ba agad agad" i chuckled. Totoo naman akala ko ay mag papakipot pa sila sa isat isa. "I will always be here to support you"

Pero knowing elise hindi niya pinapatagal ang mga ibang bagay, pag commit, commit talaga. Bilang kaibigan ayokong mangealam sa mga desisyon niya dahil buhay rin naman niya iyon, nan dito lang ako para gabayan siya at damayan siya.

Masaya naman si elise at yun yung mahalaga.

Kung kayo, kayo. Kung hindi kayo, hindi kayo Kahit gaano pa kaikli o kahaba ang mga  pinag samahan niyo, kung hindi talaga kayo tinadhana para sa isat isa wala kayong magagawa kung hindi tiisin ang sakit, Kundi tanggapin ang nangyare.

Swerte nalang talaga ng mga taong itinadhana sa isat isa na kahit gaano kasakit at kahirap sila pa rin sa huli.

Ayun yung ayaw kong mangyare, ayaw kong masaktan para sa iisang tao lang, ayaw kong sumugal lalo nat alam kong wala rin naman akong mapapala. Nakakatakot mag mahal.

Pero wala naman masamang subukan, walang masamang sumugal, just know your limitations, as far as you can go, and fight for that love, just don't abuse yourself too much for loving that you don't deserve.

I let out a heavy sighed "may plano ka na ba after mong maka grad? Di'ba graduation niyo na this year?" Sunog sunod kong tanong kay shin.

Nan dito kami ngayon sa freedom park gusto ko ng katahimikan ngayon, naka upo kami sa damuhan at nilalanghap ang bawat hangin na nadaloy sa amin.

"I'll pursue my law..." He glanced at me "what are your plans after you graduate?". He asked me back.

"I actually don't have any plans yet" napa pikit ako ng bahagya, at hinahayaan na dalhin ng hangin ang aking buhok.

"You still have time to think, skye" he said in his monotone.

"What if wala ng oras?" I looked at him.

"there is always time, otherwise time will not be made, time will not adjust for us" he also looked at me, when our eyes met, I immediately turned away, I felt the heat on my cheeks.

"At least you have yours" i smiles bitterly.

"And it includes you" he said seriously.

Pakiramdam ko ay nangangamatis na ang mukha ko, parang sira naman kasi tong si shin seryoso na ako eh, nag eemote na ako tapos bigla niya akong babanatan ng matatamis niyang salita.

"Anyway, bute hinayaan mo si aren na maging boyfriend ni elise" pag iiba ko ng usapan.

"I can't do anything, they are happy with each other" walang emosyon sa kanyang mukha.

"Sana balang araw ako rin" nag labas ako ng isang mabigat na buntong hininga.

"Bakit balang araw pa kung pwede naman ngayon na" he said jokely.