𝘽𝙚𝙨𝙩 𝙁𝙧𝙞𝙚𝙣𝙙 𝙊𝙧 𝙏𝙧𝙪𝙚 𝙇𝙤𝙫𝙚? ASKIDA!

-30-

-30-

Jungkook

Aşık olmak.

Size adınızı unutturan kişiye sırf o anlamasın diye her yeni günde içinizde büyüyen hislerle savaşmak.

Ben çok savaştım, çok boğuştum, çok kırıldım fark edilmediğim tüm seneler boyunca.

Hislerimin üstüme fırlattığı okları geri gönderip bu savaştan galip çıkabilmiş miydim peki?

Yanımda uyuyan ve kollarını göğsüm üzerinden uzatıp bana sarmalanmış olan bedene bakınca galip çıktığım anlaşılıyordu, açık kumral saçlarını okşayabilmek için belinin altında sıcaklamış olan sağ elimi onu rahatsız etmemek için aşırı titiz bir dikkatle çekip saçlarına götürdüm usulca, yavaş nefesleriyle beraber keyfini çıkardığı uykusunun arasında benim parmak uçlarımın dokunuşlarıyla yarım yamalak mırıldanınca kendimi daha fazla tutamayıp uyurken dudaklarının aldığı yarı aralık şeklin tam ortasından öptüm onu.

Sızlanıp arkasına dönerek yorganla bütün yüzünü kapatınca nefessiz kalmasından endişe duyarak yorganı kafasından biraz aşağıya doğru indirdim, onun bedeni yorganın içinde gittikçe küçülürken doğruldum ve odanın içindeki soğuklukla titreyerek gerinip esnedim.

Bu sabahı ona özel kılmak istiyordum.

Ah Taehyung... Yıllar boyu benden uzaklaşmasından korkarak ona olan aşkıma direnmekte güçlük çektiğim en yakın arkadaşım.

Taehyung'a şu gün tam şu saat ve şu vakitte aşık oldum diye bir kesinlik sunamam, ama onunla aramızda olan ilişkinin benim tarafımdan bakıldığında arkadaşlıktan daha öte bir şeyler olduğunu fark ettiğimde yaşadığım o kalp sızısının en içe kadar işleyen kesinliğini tıpkı o sızının yaptığı gibi en derin şekilde sunabilirim.

Taehyung'un da sürekli olarak şu zamana kadar yaşadığımız çoğu tartışmalarda belirttiği gibi ben genelde rahatına düşkün, ciddi ilişkilere inanmayan ve dünya yansa çok da umurunda olmayacak biriyim, ama onun göremediğinin aksine taşıdığım bütün bu özellikler onun karşısında yok olup gidiyordu, sürekli onunla olmak, onunla konuşmak, bir şekilde de olsa ufacık bile olsa hatta onunla bir temas halinde bulunmak istiyordum.

Rahatına düşkün olan ben, Taehyung'un karşısında o rahatlıktan zerre bir parça bulamıyordum, onun sayesinde bütün vücuduma giren ve en fazla da kalbimde iz bırakan o kramplar bunu ortaya seren başlıca nedenlerden biriydi.

Ciddi ilişkilere inanmayan ben, her gün farklı hayallerde onunla peri masallarındaki gibi bir aşk yaşıyordum.

Ve umursamazın teki olan ben, konu Taehyung olduğunda en umursayan kişi oluveriyordum.

Liseden tanışık olduğumuz ve pek haz etmediğim Cody'nin de belirttiği gibi okul zamanlarında benimle birlikte olmak isteyen, dolabıma hediyeler ya da şiirler bırakıldığı falan çok olmuştu, hiçbirini önemsemedim ama gözlerimin önünde ve tam dibimde duran her şeyden ve herkesten çok önemsediğim bir varlık var iken başka şeylere önem veremedim, vermek de istemedim.

Ondan bana karşı hiçbir şekilde bir atak gelmediğinde umutlarım teker teker bana veda etmeye başlamıştı, Taehyung'un asla hoşnut olmadığı benim bir zamanlar para kazanma yöntemime gerçekten çok uzun bir süre önce başlamıştım, ki Taehyung bu konuda hoşnut olmamakta haklıydı, bu çıkıp da böbürlenebileceğim bir durum değildi.

İkimize dair bir şeylerin olabileceğine ondan bir yeşil ışık göremediğimde salmıştım kendimi, hislerim ile aramdaki savaşı kaybetmeyi göze alıp o hayali savaşta yere çökmüş ve pes eden duruşumu sergilemiştim, ikimiz de lise mezuniyetinden sonra aynı eve çıkma kararı almıştık, kiramızı ödeyebilmek için Taehyung Kev'in kafesinde işe girince ben de bir şekilde beraber yaşadığımız evi geçindirebilmek için bir şeyler düşünmeye başlamıştım.