NIGDY WIĘCEJ

19

Dedyk dla creeperladysia

Do drzwi Aarona zapukało dwóch mężczyzn w kapturach.

-Do kogo ?

- Aaron Mikke współlokator Nicoli Simson?

-Tak , a co ?

Szybko chłopak dostał w głowę jakimś metylowym przedmiotem. Raz , drugi i trzeci po czym chłopak stracił przytomność. Został jeszcze kilka razy uderzony , kopany po całym ciele. Gdy go zostawili Aaron był cały we krwi leżał w progu na podłodze . Po pół godzinie sąsiadka chłopaka znalazła go w przejściu i zadzwoniła po pogotowie. Chłopak został zawieziony do szpitala i zrobione zostały mu wszystkie potrzebne badania. Aaron musiał mieć zrobioną operację, ponieważ miał uszkodzoną czaszkę. U chłopaka wykryli wstrząs mózgu , połamane żebra, połamany prawy obojczyk i co najgorzej chłopak mógł być kaleką do końca życia, albo umrzeć ,ogólnie chłopak był w stanie krytycznym i walczył o swoje życie.

Nicola

Obudziłam się w szpitalu. Przyszedł do mnie jakiś młody lekarz i zapytał się mnie jak się czuje. Ogólnie wszystko mnie bolało każdy kawałek mojego ciała, a najgorsze jest to ,że nic nie pamiętałam od swoich osiemnastych urodzin.

-Proszę pani czy pamięta może pani jak ma na imię?

-Tak

-Proszę powiedzieć

-Nicola

-Gdzie pani teraz jest ?

-W szpitalu w Kentucky

-Pani Nicolo owszem jest pani w szpitalu ,ale nie w Kentucky tylko w Nowym Yorku.

-Jak to przecież ja mieszkam w Kentucky. Gdzie są moi rodzice i rodzeństwo?

-Proszę pani musi pani się uspokoić. Miała pani wypadek została pani potrącona przez samochód i dlaczego jest pani w szpitalu.

-Rozumiem

-Czy pamięta pani kogoś z okresu mieszkania w Nowym Yorku?

-Nie raczej nie ,a powinnam ?

-Dobrze niech pani odpoczywa potem do pani zajrze.

Po paru minutach dostałam leki przeciwbólowe tak przynajmniej mówiła pielęgniarka. Po tym zastrzyku poczułam szybką poprawę. Do mojej sali weszła dobrze ubrana kobieta. Długie blond włosy, nosiła okulary ubrana była w czarne spodnie i białą koszule. Nic mi ona nie przypominała nie miałam pojęcia kim wogóle jest ta kobieta i co tak na prawdę ona chcę ode mnie. Bez słowa siedziała i wpatrywała się na mnie co było dość irytujące ze względu na mój wygląd po wypadku , o którym mówił lekarz. Siedziała tak dłuższą chwilę po czym wstała i wyszła zabierając ze sobą swoją torbę na laptopa. Pomyślałam sobie, że to musi być ważna osoba skoro jest tak ubrana i nosi ze sobą laptopa. Nagle usłyszałam rozmowe lekarza i jakiejś kobiety.

-Panie doktorze co z nimi będzie, wie pan nie znam dość długo tej dziewczyny widziałam ją trzy razy , ale wiem ,że zmieniła życie mojego syna on sam mówił o niej w samych wspaniałych słowach, a teraz oboje leżą w szpitalu. Mój syn walczy o życie, a czy może mi pan powiedzieć co jest Nicoli.

-Nie powinienem nic powiedzieć, bo nie jest pani z jej rodziny ,ale zrobię wyjątek ponieważ dzwoniłem do jej rodziców i najwcześniej jej mama przyjedzie jutro. Nicola ma tylko kilka ran , złamaną rękę i kilka żeber oraz lekki uraz głowy , o którym myśleliśmy, że jest nie groźny, ale okazało się, że ten uraz prowadzi do zaniku pamięci na jakiś czas ,albo utrata pamięci na zawsze. Ostatnie co pamięta to jej osiemnaste urodziny w Kentucky, a nic nie pamięta z Nowego Yorku.

-Czyli mojego syna też nie pamięta?

- Niestety nie jednak uraz głowy jest silniejszy niż nam się wydawało.