Admiring at Midnight

Chapter 22

I was so disappointed in Gideon for not telling me about his twin brother's illness. Iniwasan ko si Gideon kahapon. Hindi ko rin siya pinag buksan ng gate. Maging reply sa text ay hindi ko nagawa. Hindi ko rin sinasagot ang tawag niya.

Nag text ako kay Giveon last night. I didn't tell him that I already knew about his illness, but I asked him what he's doing right now, but there's been no reply from him.

Okay lang kaya siya? Parang naging guilty pa tuloy ako sa inakto ko sa kanya no'ng nakaraan.

I groaned in frustrations.

Pag labas ko ng gate ay bumungad agad sa akin si Gideon na naka sandal sa hood ng kotse niya.

"Love, please talk to me..."

Lumapit siya agad sa akin para yakapin ako ngayon pero umiwas ako sa kanya.

"Beckha, are you mad? I want you to talk to me, because I don't want us to be like this."

Bakit siya nandito ngayon? Wala ba siyang pasok?

Pilit siyang lumapit sa akin pero umatras ako. I don't know pero galit ako sa kanya.

Pumasok ulit ako ng bahay. Sinundan niya pa ako. Umupo siya ngayon sa sofa kung saan ako umupo. Umusog pa ako para malayo sa kanya ng kaunti.

"Love, kaya hindi ko sinabi sa 'yo cause labas ka naman na do'n. This is our problem... at magiging okay naman na si Giveon. The reason he is still in Manila right now because of his regular check-up."

"Brain tumor, asctrocytoma, tama ba?"

I heard him sighed heavily.

"Yeah. Grade 3 asctrocytoma. This is aggressive. Surgery alone never cure this tumor, it's require radiation and almost always require chemotherapy. Baka next month ay pupunta na si Giveon ng Canada with Mom and Dad for his operation." pag paliwanag niya.

Nakitaan ko pa ngayon nang takot at lungkot ang mga mata niya.

"I'm your girlfriend, Gideon, pero bakit hindi mo man lang ito nasabi sa akin?"

Sabagay kahit nga si Giveon ay hindi ito sinabi sa akin. Ang sabi niya migraine lang.

He went closer to me and tried to hold my hand, but I didn't let him touch me. Suddenly, fear crossed his face. "I'm jealous of my twin brother, Beckha. I know that there's a possibility that you would like him. I'm so sorry..."

Galit na ako ngayon dahil sa naging reaction niya pero pinigilan ko 'yong nararamdaman ko.

I laughed sarcastically. "Gideon, bakit ka ba ganyan? For fuck sake, he's your brother! Your twin! Just because of that, seriously?! Alam mo ang babaw mo! Hindi ko alam na ganyan ka pala. Did you hear yourself? Kakambal mo si Giveon tapos ganyan kapa sa kanya na may sakit na nga siya!" I spat angrily. Hindi ko na mapigilan ang pag lakas ng boses ko ngayon.

"So what if I was that shallow?" he said coldly.

I stared at him intensely. Umawang ang bibig ko dahil sa sinabi niya. Tumayo ako, unti-unti siyang lumapit sa akin para hawakan ako, pero umiwas parin ako sa kanya.

Kahit na galit na ako hito parin siya mataas ang pasensiya sa akin.

"At ikaw hindi kapa talaga sasama, Gideon?"

Hindi lang ba niya sasamahan ang kakambal niya sa operayon nito sa Canada? Dapat nga nando'n siya ngayon sa Manila, eh. Tapos kaya pala pabalik balik 'yong Mommy niya dito because of him. Baka ano pa ang sabihin no'n! Na kaya ayaw sumama ni Gideon dahil sa akin. She wants Gideon to be with Giveon in Manila. Iyan lang naman, eh. Saka ma iintindihan ko naman siya, makapag hintay naman ako sa kanya.