Admiring at Midnight

Chapter 24

I woke up in the middle of the night. Agad akong nag panik dahil baka nag alala na sa akin ngayon ang parents ko.

"Gideon..." sambit ko ng mahina sa pangalan niya.

I smiled a bit.

He's peacefully sleeping habang mahigpit na niyakap ako ngayon kaya hindi ako masyadong makagalaw. Ramdam ko pa ngayon ang matigas na dibdib niya.

Sobrang lapit rin ng muka namin ngayon dalawa.

I can't believe it. He's really that damn good-looking. Na para bang hinulma siya ng perpekto. His jaws, nose, eyes, brows, everything about him...

I poked his nose.

"Mahal na mahal kita, sobra..." I whispered.

Suddenly, my heart tightened.

I remember that this would be our first and last because I will end what's between us, and my decision is final. Kahit sobrang sakit at ikadurog ko man.

Hindi ko alam kung ilang minuto rin akong nakatitig sa kanya. Siguro nga memorize ko na ang features ng muka niya.

I love him but...

I think we are not meant to be. I hope that he can move on easily and find a better girl than me. Siguro madali lang naman siyang maka hanap ng babae kasi ang mga ito na ang kusang  lalapit sa kanya.

Saka I didn't forget what his mother said that Gideon has a fiancee already. Na nakalaan na pala siya sa iba kasi nga hindi kami pwede sa isa't isa.

Siguro nga ang bilis ko makapag desisyon para sa relasyon namin. Pero ito ang tama at dapat gawin.

Maybe I'm a coward? Duwag na harapin kung ano man ang pagsubok na dumating sa relasyon namin ngayon. Siguro kung papipiliin ako kung mag sta-stay ba ako ngayon sa kanya or aalis na. Pipiliin ko parin ang umalis.

Dahil ako naman talaga 'yong selfish sa amin dalawa.

Napakahirap na bitawan siya. Naiisip ko palang, sobrang sakit-sakit na. Pero kapag naiisip ko si Giveon at kung ano ang hirap na dinaranas niya ngayon, parang nasasaktan rin ako dito. I ruined their relationship as a brothers. Dapat una palang wala na akong pinili sa kanilang dalawa.

I saw my cellphone beside the bed table on the left side, that's why I tried to reach it, but I couldn't.

Hindi ko alam... pero napa iyak na pala ako. Ang bigat lang sa pakiramdam kasi sa kabila ng desisyon kong ito, 'yong kalahati ng puso ko sinasabi na dapat hindi ko siya iwan.

I should trust him. But I couldn't hold on to this relationship anymore.

I don't want to disturb Gideon's sleep, but damn it! I need to go home right now kahit na mag hahanap lang ako ng sasakyan pauwi. Meron pa naman ata ngayon. Dahan-dahan kong hinawi ngayon ang kamay niya para hindi siya magising. Siguro mag iwan lang ako ng sulat sa kanya or mag te-text ako kapag nakauwi na ngayon sa amin.

"Love, you're awake?"

Fuck!

Agad akong nagulat nang narinig ko ngayon ang boses niya. He's smiling saka hinigit ako palapit sa kanya dahil para mabangga ako sa matigas na dibdib niya.

"Gideon, I should go home now. Anong oras na—"

"Let's sleep here, bukas na kita ihahatid sa inyo." sabay yakap ulit sa akin. Ramdam ko pa ang mabigat na ginhawa niya ngayon sa may leeg ko.

"No, Gideon, baka hinahanap na ako ngayon sa amin."

Napapikit siya ngayon saka umiling.

Should I say it now? I think this is the right time.