Admiring at Midnight

Chapter 23

Our first semester was almost over. Since that night ay naging okay kami ni Gideon. Although pareho kami sobrang naging busy. Pabalik-balik rin kasi siya sa Manila. Minsan ako na 'yong nahihirapan para sa kanya.

Mamayang gabi ay ipakilala na ako ni Gideon sa family niya. Ang sabi niya nandito daw 'yong Ate Karlie niya saka fiance nito. Ikakasal narin kasi daw ito dito sa susunod na buwan. Nadoon rin daw mamaya si Tita Victoria, Sabrina saka ang Daddy nito.

Kahapon tinawagan ni Gideon si Giveon para makausap ako. Alam na niya na alam ko. Nag sorry siya sa akin dahil hindi niya nasabi ang tungkol sa sakit niya. Nabanggit niya rin na nasira 'yong phone niya kaya hindi siya nakapag reply sa akin.

Medyo nasaktan pa ako nang tinanong niya sa akin kung pwede na muna niyang mahiram sa akin 'yong kakambal niya.

Isang simple white ruffle dress lang naman ang sinuot ko saka naka dungay lang ang buhok ko na medyo curly sa may dulo. Nag lagay lang rin ako ng light make up para naman mag muka akong presintable tingnan.

Dumating na si Gideon kaya nag paalam na ako kina Mama. Ang lakas pa ng kabog ng dibdib ko ngayon. Hinawakan niya naman agad ang kamay ko saka hinalikan ito.

"Don't be afraid, you should not be nervous, love. Don't you trust me?"

May tiwala naman ako sa kanya pero kasi ipakilala niya na ako ngayon sa pamilya niya. Iyong kaba na naramdaman ko noong ipakilala niya ako sa Tita Victoria niya ay mas lalong domoble ngayon. Hindi ko alam pero ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

"Pwede bang wa'g nalang tayong tumuloy?"

Hinawakan niya ako ngayon sa pisngi ko saka pa simple pinisil ito. "Pwede rin naman, iba nalang ang gagawin natin ngayon." saka ngumisi siya.

Sinamaan ko naman agad siya ng tingin. Hindi ako natutuwa ngayon sa kanya.

"Oh. You're mad?"

"Wala. Tara na nga!"

"Sabi mo wa'g na tayong tumuloy?" he slightly chuckled. He's teasing me again. Minsan gusto ko pa tuloy maging cold nalang siya lagi. Lagi niya nalang kasi akong inaasar.

"Anong nakakatawa?"

"I'm just happy that I can finally bring you to our family dinner. So be chill, okay? Don't let those nervous butterflies creep you out."

Nang dumating kami sa malaking bahay nila Gideon dito na talaga sobrang tumibok ang puso ko dahil sa sobrang kaba na nararamdaman ko ngayon. Hinawakan niya naman agad ang kamay ko nang papasok na gamit sa bahay nila.

Napansin niya ata ang kaba ko ngayon kaya huminto kami at tiningnan niya ako.

He smiled at me. "Don't worry, nandito naman ako. I won't leave you, love." he reminded me again.

He held my hand tightly and smiled at me. He's facing me now with full sincerity in his face.

"Pero kasi... hindi ko maiwasan na kabahan... baka..." hindi ko matapos tapos ngayon ang sasabihin ko. "Ewan ko ba..."

He hushed me.

"Before I let my family meet you, just close your eyes first, please."

"Huh?"

"Do it... slowly..."

I did what he wanted me to do. I closed my eyes a bit, and one thing I knew for a second was that I felt his lips on my forehead.

I thought he was going to kiss me on the lips.

"I want you to know that I love you so much. I hope that's the kiss I gave you to shove away the nervousness you're feeling tonight, because I don't want you to suffer because of that."