Son Hissiyat ♣️

Bölüm 17

Tatil yerine varmış bulunuyorum canlarımmm.  Geldiğim yer çok fazla güzel, çok fazla enerji doluyum ve çok fazla hoş sahneler yazmak istiyorum.
En azından sizin de istediğinizi düşünüyorum...
Güncellemeee.
Tatil yerinden döndüm aşklarım. Hiç vaktim olmadı yazmaya ama size söylemek isteyip kendime not bırakacağım bir şey varr.
Ben birisi ile tanıştım ve sanırım hiç tanışmamış olmam gereken birisi ile...

İyi yürekli akılsız bir aptal, kötü yürekli akıllı aptallar kadar mutsuzdur. Bilinen bir gerçek bu. İşte ben iyi yürekli, akılsız aptalın biriyim. Sen de zeki, kötü yürekli bir aptalsın. İkimiz de mutsuzuz, ikimiz de acı çekiyoruz.

Yanımdan geçip giden Özgür yatağa yattı ve üstüne çekti pikeyi hiç konuşmadan tavana bakmaya başladı, daha sonra da sağına dönerek pikeyi kafasına kadar çekti.
Ayağa kalkarak ben de kapıya doğru gittim ve kapı kulpunu indirdim.
"Ayza giderken ışığı kapatır mısın?"
Işığı kapatıp dışarı çıktım, merdivene doğru ilerledim ama içimdeki merhamet beni geri odaya çevirdi ve odaya girmemi sağladı.
Yatağa giderek Özgür'ün yanına yattım ve sırtımı yatak başlığına dayadım.
Bunun üstüne Özgür kafasını kaldırıp karnıma koydu ve elini belime doladı. Elimle saçlarını okşamaya başladım ve yüzündeki ıslaklık ile şaşkınlığa düştüm ama hiç konuşmadım.
Onun da konuşmasına müsade etmedim.
"Teşekkür ederim Ayza..."
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♣︎♧♧♧

Kesiklerle uyuduğum gecenin sabahında dün nasıl yattıysak o haldeydik.
Özgür kafasını karnımdan bir kez bile kaldırmamıştı.
Bense tüm gece saçlarını okşayıp ara ara uyumuştum.

Yine belli başlı açtığım gözlerimin saatle buluşmasına tanıklık ettim. 11'i geçen saate karşılık 7den sonra kalkmayan Özgür şu an hâlâ uyuyordu.

Karnımda bir hareketlilik hissedince biraz daha doğrulup Özgür'ün kalkmasına yardımcı oldum ve hareketlerini incelemeye başladım.
Yataktan kalktıktan sonra aynanın önüne geçip kendine kısa bir bakış attı ve odadan çıktı.
Ben hiç yanında değilmişim gibi davranıyordu.

Özgür'ün odadan gitmesinin ardından ben de kalkarak onun az önce baktığı aynaya baktım. Özgür benden korkmuş olabilir miydi?
Akan makyaj,yağlanmış saçlar kırışmış kıyafetler dünkü düşmenin etkisiyle oluşmuş moraran bir bacak...
Özgür hem kendine hem bana zarar veriyor,verdiriyordu.

Dolabıma giderek siyah beyaz çizgili bir etek, üstüne beyaz bir crop aldım ve iç çamaşırlarım eşliğinde banyoya yöneldim.
Benim acilen toparlanmam gerekiyordu.

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Merdivenden aşağıya inmeye başladım şarkı söyleyerek ve dans ederek.
"Bugün çok mutlusunuz Ayza Hanım."
Gülümsedim.
"Evet Leyla Hanım. Öyleyim."
"Umarım hep mutlulukla dolu kalırsınız."
"Umarım."
Aşağıya inince kapıda gördüğüm Özgür'e selam verdim.
"İyi çalışmalar."
Özgür afallamış gibi başını salladı ve kapıdan çıktı.

Mutfağa geçerek kakaolu kreplerden birisini aldım ve içine çikolata sürerek ağzıma attım.
Neden böyleyim?
Telefonuma gelen bildirim ile boynumda askıda olan telefonumu aldım elime ve mesaj atan kişi ile kaşlarımın çatılmasına  izin verdim.
"Ayza buluşabilir miyiz?                     "
                                         Umut Saran